3
1063 Words
“ฮือ…ฮือ” แม้ว่าหล่อนจะไม่ได้สติจากฤทธิ์ยา แต่ทว่าก็ไม่อาจสะกดกลั้นน้ำตาไม่ให้หยดไหลได้ หล่อนส่งเสียงสะอื้น จนคนได้ยินใจห่อเหี่ยว สงสารสาวน้อยอ่อนประสบการณ์ขึ้นมาทันใด
“ไม่ต้องร้อง ฉันจะทะนุถนอมเธอ ฉันจะทำให้เธอมีความสุข แม่สาวน้อย”
ลีโอนาร์ดโน้มใบหน้าลงต่ำ เอ่ยคำพูดปลอบโยนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน จากนั้นก็จูบปากเล็กสั่นระริก มอบจุมพิตหวานสะท้านทรวงให้กับหล่อน เพื่อเบี่ยงเบนความเจ็บปวด ในเวลาเดียวก็เริ่มขยับเอวอย่างเชื่องช้า ทั้งที่ตั้งใจไว้ว่าจะโหมกระหน่ำความกำหนัดให้สมกับความบ้าคลั่งในตัว
ความเจ็บปวดเหมือนจะลดลง ความสยิวซ่านจากรสราคะที่ไม่เคยรู้จักเข้ามาแทนที่ ทุกการเคลื่อนไหวของลีโอนาร์ดเนิบช้า ค่อยเป็นค่อยไปเพราะหล่อนใหม่สดที่จะทำรุนแรง แต่กลับกลายเป็นหล่อนที่เรียกร้องให้เขากระชั้นเอวให้เร็วและแรงกว่าเดิม
“ใจเย็นสาวน้อย ใจเย็น…อา”
สะโพกเล็กที่ไม่หยุดนิ่ง ส่ายร่อนไปมาและบางครั้งก็กระชั้นบั้นท้ายสวนหากายชายเหมือนอาการไม่ได้ดังใจ หนำซ้ำยังขอร้องให้เขาเดินเกมรักในรูปแบบเต็มสูบ
“ได้…ได้โปรดเร็ว…อา…เร็วกว่านี้…ฉัน…ฉันร้อน อา…ร้อนเหลือเกิน…อา”
ลีโอนาร์ดสงสัยในตัวสาวใต้ร่างไม่น้อย อาการเช่นนี้ไม่น่าจะใช่อาการที่ปกติ มันคล้ายกับอาการของคนกระหายในรสสวาทที่มากล้น ราวกับใช้ยาปลุกเซ็กซ์กระตุ้นก็ไม่ปาน ทว่าเวลานี้เขาไม่มีเวลามานึกคิดหาคำตอบ ร่างของเขาก็ร้อนไม่ต่างจากหล่อน อาจจะร้อนมากกว่าด้วยซ้ำไป ชายหนุ่มนักรักจึงทำตามคำขอนั้นอย่างว่าง่าย จากจังหวะช้าเริ่มเข้าสู่โหมดรักจัดเต็ม
“โอ้…แน่นเหลือเกิน…ดีชะมัดเลย…อา”
ความเร็วและแรงคราวนี้ของลีโอนาร์ดต่างกับเมื่อครู่ลิบลับ เขาโยกโยนตัวเหนือร่างงามอย่างรุนแรงตามที่เธอร้องขอและตามความปรารถนาของตัวเองด้วย ตัวตนชายผลุบเข้าผลุบออกโพรงสวาทแบบเข้าสุดออกสุด รุกเร้าเพลิงกามด้วยการก้มหน้าลงดูดกลืนยอดถันสลับกันไปมาทั้งซ้ายขวา
“อา…อา…อืม…ดีจัง”
หล่อนครางกระเส่า หากในยามปกติเธอคงได้ซึมซับความสุขและความเมามันกับการเคลื่อนไหวเร่าร้อนของลีโอนาร์ด ทว่าเวลานี้หล่อนได้รับความสุขจากแรงกระตุ้นของยานรกมากกว่า
“ฉันก็รู้สึกดี…โอ้…พระเจ้า…ดีมะ…มากด้วย…อา”
ไม่เพียงแค่หล่อนเท่านั้นที่รู้สึกดีในเกมสวาท ลีโอนาร์ดเองก็เช่นกัน เป็นความสุขที่โหมใส่เขาทุกจังหวะที่โยกคลอนร่างกาย เขาไม่เคยเปล่งเสียงครางห้าวดังลั่นและบ่อยครั้งอย่างนี้มาก่อน แล้วไม่เคยปล่อยตัวปล่อยใจไปกับบทรักครั้งใดเท่าครั้งนี้มาก่อน ไม่แปลกที่ชายหนุ่มจะรู้สึกล้ำเลิศในรสกามารมณ์
ความสุขเดินทางมาหาหญิงสาวหลายครั้งหลายหน และเธอก็เต็มใจอ้าแขนรับความสุขนั้น แต่ลีโอนาร์ดไม่ เขายังไม่ถึงจุดหมาย ช่องทางรักที่คับแน่น กล้ามเนื้อสาวที่โอบรัดตัวตนชาย กลิ่นกายสาวที่หอมยวนใจ โพรงปากหล่อนก็หวานไม่ต่างกับน้ำผึ้งเดือนห้า ทรวงอกอวบก็น่าลูบไล้และบีบคลึง ทุกสัดส่วนของหล่อนทำให้เขาไม่อยากหยุดนิ่ง ปรารถนาจะอัดกระแทกกายให้นานที่สุด อัดอั้นความสุขที่ทำท่าจะระเบิดอยู่หลายครั้ง แต่เขาก็ทนและทน โจนจ้วงโยกตัวเร็วระรัวราวกับเครื่องยนต์ที่ทำงานเต็มที่
“อา…อืม…กรี๊ดดดดด…อา” หล่อนกรีดร้องรับความเกษมสันต์จากเพลิงเสน่หาที่ถาโถม ร่างอรชรเกร็ง ช่อดอกไม้กระตุกถี่และตอดรัดแก่นกายใหญ่ ส่งผลให้ชายช่ำชองถึงกับครางกระหึ่ม
“โอ้ว…เธอกำลังฆ่าฉัน…อา”
ลีโอนาร์ดวางฝ่ามือลงบนที่นอนข้างร่างอ้อนแอ้น ก่อนจะสาดใส่ความเป็นชายด้วยความเร็วแรง อัดกระชั้นถี่ยิบเพื่อให้ตนเองไปถึงสวรรค์ เนื่องจากเขาอดกลั้นความสุขไม่ได้อีกต่อไปแล้ว
“อา…โอ้ว…สาวน้อย…เธอเยี่ยมมาก เยี่ยมที่สุด…อูว์”
ลีโอนาร์ดครางอย่างสุขสมหลังจากทุกอย่างเสร็จสิ้น น้ำรักมากมายทะลักอยู่ในปลอกครอบตัวตน ก่อนที่เขาจะซุกหน้าซบกับอกนุ่มที่หอบหายใจแรงจากการเหน็ดเหนื่อยในกิจกรรมทางเพศครั้งแรกในชีวิต แต่แทนที่เธอจะเหน็ดเหนื่อย และหยุดพัก ไม่เลย มันไม่ได้เป็นเช่นนั้น ไฟเสน่หาในกายยังลุกโชนแม้ว่าจะเพิ่งเสร็จสมไปหยกๆ
“ฉันต้องการคุณ…ต้องการเหลือเกิน”
“เธอโดนวางยาเหรอเนี่ย”
เขาไม่เข้าใจว่า ทำไมหล่อนถึงถูกวางยา แล้วไม่รู้ด้วยว่า หล่อนเต็มใจหรือว่าถูกบังคับ แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม เขายินดีและเต็มใจจะช่วย
บทรักครั้งต่อๆ ไปของเขาและหล่อนก็ดำเนินขึ้น เช่นเดียวกับความสุขที่วิ่งเข้าใส่ทั้งคู่ตลอดค่ำคืน กว่าที่ยาจะหมดฤทธิ์ก็ย่างเข้าสู่สองนาฬิกาของวันใหม่
หลังจากที่เกมสวาทครั้งสุดท้ายจบลง ลีโอนาร์ดก็กอดร่างหล่อนไว้แนบอก ให้สาวแปลกหน้าหนุนท่อนแขนของเขาแทนหมอน จุมพิตหน้าผากชื้นเหงื่อโชกของหล่อนอย่างไม่นึกรังเกียจ และเป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มตระกองกอดคู่นอนเมื่อเสร็จสิ้นภารกิจพิศวาส
ไม่ว่าเวลาจะผ่านมากว่าหนึ่งปี ทว่าเขากลับจดจำได้ทุกสิ่งอย่าง และวิงวอนพระเจ้าขอให้เขาได้พบเธออีกครั้ง หากพรของเขาเป็นผล ลีโอนาร์ดตั้งใจไว้ว่า ไม่มีวันปล่อยเธอหลุดมือไปเป็นครั้งที่สอง
“ฮือๆ เนย ฉันจะทำไงดีล่ะ...ฮือ” เสียงสะอื้นไห้ของบัณฑิตาดังถามชเนตตีเพื่อนสนิทที่ล้วงหยิบช็อกโกเลตในถุงกินไปมองหน้าเพื่อนรักที่แบกความทุกข์มาหา “ฉันไม่อยากแต่งงานกับพี่ตั้ม”
“ฉันไม่คิดเลยนะว่า พ่อแม่แกจะจับแกแต่งงาน”
ชเนตตีตกใจไม่น้อยกับเรื่องที่ได้ยิน ไม่คิดว่ายุคสมัยนี้ยังมีเรื่องคลุมถุงชนเหลืออยู่ และไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับบัณฑิตาด้วย
- Writer
