มนตร์พิศวาสอสูร

2

ลีโอนาร์ดจูบสาวปริศนาเนิ่นนานราวกับว่าห่างหายการจุมพิตมาหลายปี โพรงปากของหล่อนหอมกรุ่นหวานละมุนอย่างที่ไม่เคยสัมผัสจากหญิงใดมาก่อน อบอวลไปด้วยกลิ่นวิสกี้ที่คละคลุ้งไปทั่วช่องปาก ส่งผลให้ความปรารถนาในกายหนุ่มทวีสูงและคล้ายจะมึนเมาขึ้นมาทันที มือแข็งแรงก็ไม่ได้น้อยหน้าปาก ไล้ลูบไปตามเรือนร่างสวยละเมียดมือ ก่อนจะมาหยุดเคล้นคลึงภูเขาลูกย่อม

ความรู้สึกของบัณฑิตาเวลานี้คงไม่ต้องพูดถึง มันเอ่อล้นไปด้วยเพลิงเสน่หาที่กระจายทั่วสรรพางค์กาย มือเล็กนุ่มปาดป่ายไปตามผิวกายของลีโอนาร์ด และบังเอิญว่ามือของหล่อนได้สัมผัสกับบางสิ่งบางอย่างที่มือเรียวแทบจะกำไม่รอบ ทว่าหล่อนก็ไม่ได้คลายมือออกจากสิ่งนั้น ฤทธิ์ยาทำให้กล้าหาญชาญชัย ทำในสิ่งที่ไม่รู้ตัว หล่อนจับแก่นกายชายไว้และขยับรูดขึ้นรูดลง ลีโอนาร์ดตัวสั่น ความกำหนัดลุกลาม

ลีโอนาร์ดขยับใบหน้าต่ำลงมายังอกสวย ปลายถันสีสดชูชันคือจุดหมายของเขาที่อ้าปากครอบงับทันทีที่เดินทางมาถึง เขาดูดกลืนและใช้ปากลูบเบาๆ ช้าๆ ก่อนจะใช้ลิ้นละเลงพลิ้วสะบัดจนเธอส่งเสียงคราง มือเล็กที่กำความเป็นชายคลายออก เปลี่ยนมาเป็นจิกบนที่นอนแน่น เมื่อเขาเลื่อนมือจากดอกบัวงามที่บีบเคล้นมาแนบลงบนเนินสวาทอวบอูม ใช้ปลายนิ้วแหวกไปตามร่องกลีบ เลื่อนขึ้นสูงจนพบเจอกับตุ่มเกสรเม็ดน้อย

“อา…อา…อืม…อืม” สาวสวยร้องคราง สะบัดศีรษะบนหมอนจนเส้นผมกระจาย ฤทธิ์ยาบวกกับการโอ้โลมของเขาส่งผลตรงถึงอารมณ์ทางเพศที่สูงขึ้นและสูงขึ้น เมื่ออารมณ์พุ่งทะยานจนหล่อนค้นพบความสุขจากนิ้วมือที่หยอกเย้าจุดกระสัน ปากหนาและลิ้นร้อนชื้นก็ยังคงทำหน้าที่อยู่ตรงยอดถัน ทว่าความรู้สึกที่ได้รับมันยังไม่เพียงพอ หล่อนต้องการมากกว่านี้ ปรารถนาให้เขาเติมเต็มความสุขจากเรือนกายของเขา

“ได้โปรด…ฉันต้องการคุณ…ได้โปรด…อา…อืม”

เธอร้องขออย่างลืมอาย โดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำไปว่า กำลังหยิบยื่นพรหมจรรย์ให้เขา ซึ่งแน่นอนที่ ลีโอนาร์ดจะทำตามที่เธออ้อนวอน เพราะเวลานี้เขาก็ทานทนกับอำนาจดำฤษณาแทบไม่ไหว เสียงครางแผ่วหวาน ร่างกายสวยสดที่มาพร้อมกับกลิ่นหอมเย้ายวนใจ ทุกสัมผัสที่ได้รับจากเธอช่างมากล้นเป็นแรงกระตุ้นอารมณ์ให้กับชายหนุ่มนักรักสุดจะบรรยาย ไม่น่าเชื่อเลยว่า หญิงสาวคนนี้จะมีอิทธิพลต่อต่อมพิศวาสของเขาชนิดที่ไม่มีสตรีใดเคยทำมาก่อน

“ฉันก็ต้องการเธอเหมือนกัน”

สิ้นเสียงห้าว ลีโอนาร์ดก็ผละจากร่างโสภา เอี้ยวตัวไปหยิบกล่องถุงยางอนามัยที่เขาร้อนรนฉีกซองมือไม้สั่น และนำเครื่องป้องกันมาสวมใส่ความเป็นตัวตน จากนั้นจึงขยับตัวมานั่งคุกเข่าระหว่างเรียวขาสวยที่ถูกจับแยกออกไปทางด้านข้าง

“ว้าว! น้องสาวเธอสวยจัง” ลีโอนาร์ดรู้สึกละลานตาและใจเต้นแรง เมื่อได้เห็นความเป็นอิสตรีสีชมพูสดเต่งตึงราวกับไม่เคยผ่านสมรภูมิรักมาก่อน กลีบดอกแง้มให้เห็นร่องสวาทเอ่อนองด้วยน้ำเสน่หา จนเขาอยากจะฝังใบหน้าซุกซบลิ้มลองรสชาติ และสูดดมกลิ่นเร้าใจดุจพาสชันฟรุต

โอ้ว…ลีโอนาร์ดขนลุกชันเมื่อความคิดนั้นแวบเข้ามาในสมอง เขาคิดแบบนี้ได้อย่างไร ความคิดนี้ไม่เคยมีอยู่ในหัวสมองของเขามาก่อนและเขาไม่เคยทำให้กับหญิงใดด้วย มันเกิดอะไรขึ้นกับเขา หรือเป็นเพราะไฟเสน่หาที่ลุกโชนจนทำให้ความคิดนี้จุดประกาย

“ได้โปรด…ขอร้อง…รักฉันที…อา”

หล่อนส่งเสียงหวานอ้อนวอนเขาอีกครั้ง ลีโอนาร์ดจึงเงยหน้ามองผู้พูดที่เวลานี้เซ็กซี่เหลือร้าย ชวนมองและชวนให้หลงใหล งดงามจับตาจับใจ เมื่อหล่อนเว้าวอนเขาก็เต็มใจจัดให้

“ฉันจะทำให้เธอมีความสุข ชนิดที่ว่าลืมผู้ชายทุกคนที่เธอเคยผ่านมา”

เขาพูดขณะที่จดจ่อแก่นกายใหญ่ตรงปากทางรัก ความที่คิดว่าหล่อนผ่านร้อนผ่านหนาวมาแล้วหลายครั้ง ลีโอนาร์ดจึงดันท่อนกายใหญ่โตเข้าไปในเป้าหมายครั้งเดียวสุดทางสุดแรง

“กรี๊ด!”

หล่อนกรีดร้องอย่างเจ็บปวดเมื่อเขาดันความเป็นชายเข้าสู่รังผึ้งหวานที่ไม่เคยมีภมรตัวใดลิ้มลอง น้ำตาสาวรินไหลเป็นทาง มือเล็กจับจิกที่นอนแน่น วินาทีที่ความปวดร้าวแผ่ซ่านในความรู้สึก มันทำให้สติหล่อนหวนกลับมาเพียงชั่วขณะ ภาพใบหน้าของชายหนุ่มที่ได้ความสาวของตนไปนั้นเห็นกระจ่างเต็มตา ทว่าสติของหล่อนก็ดับวูบลง จมอยู่ในฤทธิ์ยาที่หวนมากดทับสติสัมปชัญญะตามเดิม

“เฮ้ย! เป็นไปได้ไงวะเนี่ย”

ลีโอนาร์ดตื่นตะลึง เยื่อบางๆ ที่เขาสัมผัสได้ว่าทะลุผ่านและความคับแน่นที่โอบรัดรึงตัวตนของเขา อีกทั้งประสบการณ์อันโชกโชน มันบอกให้เขารู้สาวใต้ร่างบริสุทธิ์ผุดผ่อง ไม่เคยผ่านชายใดตามที่ตนเข้าใจ

ปณิธานส่งเนื้อชิ้นหวานแสนบริสุทธิ์มาเสิร์ฟให้เขาถึงเตียงหรือนี่ อาหารชิ้นนี้ถูกใจลีโอนาร์ดยิ่งนัก เนื้อทั้งหวานและหอม แถมยังเป็นเนื้อชิ้นใหม่แกะกล่อง งานนี้เขาต้องหาของขวัญชิ้นงามเป็นการตอบแทนเพื่อนรัก

“ฮือ…ฮือ” แม้ว่าหล่อนจะไม่ได้สติจากฤทธิ์ยา แต่ทว่าก็ไม่อาจสะกดกลั้นน้ำตาไม่ให้หยดไหลได้ หล่อนส่งเสียงสะอื้น จนคนได้ยินใจห่อเหี่ยว สงสารสาวน้อยอ่อนประสบการณ์ขึ้นมาทันใด