ตอนที่ 16
ทำเอาชายหนุ่มรู้สึกน้อยใจยิ่งนัก จนเขาต้องกระเถิบตัวเองมานั่งใกล้หล่อน เลื่อมลนินชะงักจนเขาชิงตอบก่อนว่า
“นั่งใกล้นางบำเรอของผมอุ่นใจดี
อุ่นใจอบอุ่นเหมือนเมื่อคืนนี้ไง” เขาพยายามเน้นเหลือเกิน แต่เลื่อมลนินไม่ใส่ใจ
แต่หล่อนก็นึกถึงสัมผัสที่วาบหวามอารมณ์เหล่านั้นจนทำให้ตนเองยากที่จะปฏิเสธ
“แล้วแต่งตัวสวยอย่างนี้จะไปยังไง ไม่รอผมหรือ”
“อุ๊ย ฉันก็เดินเอาสิคะ โรงงานอยู่ไม่ไกล เดินก็ถึง”
“อุ๊ย ไม่เอา ตะเข้ตะโขงมันเยอะ ผมไม่อยากให้มันมองคุณ” เขาบอก หล่อนก็เลยยิ้มเยาะเขาในใจ ที่กบิณฑ์หึงหล่อนแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ นี่ใช่ไหมแบบที่เขาเรียกว่าผู้ชายขี้หึง
“รอผมดีกว่า แต่งตัวแป๊บหนึ่ง ไปด้วยกัน”
“ไม่ดีกว่าค่ะ
ฉันจะเดินไป”
“เชื่อกันสักครั้งไม่ได้หรือเลื่อมลนิน
ผมเป็นผัวคุณนะ ผมอยากให้เมียไปด้วย”
“อุ๊ย
ไม่กลัวคุณพิณอำพันจะเข้าใจผิดหรืออกแตกตายเพราะการกระทำของลูกชาย
ที่หันเหเอาใจใ
