Chapter 10

2643 Words

ANIMO itinulos sa kinatatayuan si Zebianna dahil ni hindi niya magawang gumalaw. Siguro dahil sobrang nasurpresa siya sa nakitang tao ng mga sandaling iyon. “Oh, Zebianna, ang laki mo na nga talaga,” malambing na wika ni Tami sa kaniya. Mahigpit pa siya nitong niyakap nang makalapit sa kaniya. Saka lang nakahuma si Zebianna. Ang mga kamay niya ay kusang yumakap sa napakabait na si Tamara Mie Ladjasali. Siguro, sa sobrang kaligayahan din kaya hindi niya napigilan ang mga luhang namuo sa bawat sulok ng kaniyang mga mata. “Ma’am Tami,” bulalas pa niya. “How are you?” masuyo pa nitong tanong nang kumalas sa pagkakayakap sa kaniya. Bakas ang kasiyahan sa maganda nitong mukha habang pinagmamasdan siya. Ikinurap-kurap ni Zebianna ang mga mata. “O-okay lang po.” “Tita, ikaw na po muna ang ba

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD