CHAPTER 32
Hindi madali ang naging buhay ko sa loob ng kulungan habang naghihintay na matapos ng abogado kong ilakad ang aking piyansa. Nang inihatid ako ng jail officer sa aming selda, sabi niyang doon ang kama ko pero nang nag-aayos na ako ng gamit ko at biglang may dumating na pulis at sinabing may darating na magmamay-ari na sa kamang iyon.
“Paanong parating eh nandito na ho ako? Saka itong kamang ito ang sinabing tutulugan ko. Hindi ho ba first come first serve ang mga kama rito, sir?” tanong ko.
“Hindi ba sinabi ko? Sa sahig ka? Marunong ka pa sa akin ah!” singhal ng pulis at itinapon niya ang bag ko sa sahig. Wala akong magawa kundi ang sumunod sa gusto niya. Hindi na ako nakipagtalo dahil mukha namang hindi ako mananalo.
Kung doon ako sa sahig matutulog na walang unan at sapin
