TAKAS

1288 Words

CHAPTER 10 “Ukin na na met! (Ilocano ng halos pareho sap utang-ina. Karaniwang nasasabi kapag nabibigla) Hindi ko napigilang sabi ko. “Ano ‘yon?” tanong ni Zeke sa kanya. “Ilocano ka?” Hayun na nga at nalintikan na. Mukhang alam niya rin yata yung salitang sinabi ko. Tumango na lang ako. Ang mas concern ko na lang kasi noon ay ang natapunang dress ko at kita sa mukha ko ang pag-aalala. Hindi ko na magawang i-enjoy pa ang sandal. “Are you okey?” “I’m sorry but no. I need to go!” pamamaalam ko. “What? Dahil lang sa natapunan ang dress mo ng coffee? You can dry clean it oara matanggal ang stain. You don’t need to worry on that piece of silk dress. You can buy a new one anytime.” “Hindi mo naiintindihan. Hindi gano’n ako kadaling bumili ng damit.” “Why not? You are a model. Na-afford

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD