Kızlar bana taze et görmüş zombiler gibi bakarken "özelimi onlardan sakınmanın on çaresi" isimli minik bir liste oluşturmuş, ilk hangisinden denemeye başlayacağımı düşünüyordum.
İlk soru arabadaki adamın kim olduğuydu. İkincisi nerelerde olduğum, üçüncüsü ise nereden geldiğim... Ardı ardına yağan sorular içinde ayağıma ne olduğu, neden bembeyaz bir yüzüm olduğu, bunca zamandır neler yaptığım veya başıma neler geldiği gibi hayati önem taşıyanların eseresi bile yoktu. Biri bile benimle ilgilenmiyordu. Bir sihre kapılmış -ki evrensel olarak dedikodu deniliyor buna- beni görmüyorlardı.
Onlarla bilmem kaçıncı kapı önü meydan muharebemden sağ kurtulmaya çalışırken biri arkadan belime sarıldı. Karnıma dolanan kollar yanığın tam üzerindeydi ve canımın acısından dişlerim arasından zorlukla kurtul
