Bahçede akşam yemeği fikri iyiydi. Salon hepimizi alacak kadar geniş olsa da yemek masamızı ve diğer eşyaları sevmiştim. Abilerimin ayarsızlığına bir Ersin'in saçma tepkileri eklenince büyüklere rağmen sorun çıkabilirdi. Dışarda çıkacak bir patırtı eşyalarım için daha az tehdit oluşturmakla birlikte aynı şeyi güzel çiçekler ve fidanlar için söyleyemeyecektim.
Herkes dışarı çıkarken Müge yengemin emriyle Ersin tarafından Nazar ve Apoş için ayrılan odaya bırakılmıştım. Şimdi ise gergin yüzü ile bana bakan iki kadının neden telaşlandığını çözmeye çalışıyordum. İkisi aynı anda konuşmaya çalışıyordu. Başarısızlardı çünkü ikisi de tek bir anlamlı cümle kuramamıştı. Yeniden konuşmaya çalıştıklarında anladığım tek şey konunun bebekle alakalı olduğuydu.
"Bir sakin olun. Şimdi Nazar sen sus. Müge
