Sevgili ailem memlekete dönene kadar Ersin'den uzak durma çabalarım, bizzat onun tarafından bertaraf edildiği için sinirliydim. Hem onunla denemek hem de ardıma bile bakmadan kilometrelerce koşmak istiyordum. Kendi içimde böylesine çelişirken ilerlemek istemememden doğal ne olabilir ki?
Arkadaşlarımın evliliklerine bakıyordum, sonra da dönüp ailemdekilere... Herkesin bir sorunu vardı ancak kimsenin şikayet ettiği yoktu. Kişilikleri değişmişti, davranışları ve hayalleri... Aşk insanı değiştiriyordu. Ben deli gibi değişimden korkuyor, hayallerimden vazgeçtiğimi düşününce ağlamak istiyordum. Bundan bir kaç sene sonra, kucağında üç beş çocukla eşi için akşam ne pişireceğini düşünen bir ev hanımı olmaktan daha fazlası olmak istiyordum.
Ersin, standart ev erkeği modeline ne kadar uzaksa ben de
