Ep.9 ศรีของขึ้น

1910 Words

ผู้หญิงกลางคืน(SEX STORRY 20+) Ep.9(ศรีของขึ้น) •สมศรี• "ไอ้แก่!" "!" ชิบหายแล้วอีศรี! เรามองผู้บุกรุกที่ยืนจังก้าทำหน้าถมึงทึงด้วยสีหน้าตกใจสุดขีด! สภาพหนังหน้าซาลาเปากับหุ่นน้องๆหมูแบบนี้... ถ้าเดาไม่ผิด นี่คงเป็นเมียที่บ้านพี่อ้วนใช่ไหม? แล้วศรีควรทำยังไงดีตอนนี้ ศรีเริ่มสับสน!? "ไหนมึงบอกกูว่าไปสมาคมไงเฮียเว้ง!?" เจ้แกแผดเสียงถามผัวแกเสียงดังลั่น ในขณะที่พี่อ้วนที่เราเรียกหรือเฮียเว้งของเมียแกหน้าถอดสีเหลือแค่สองนิ้ว "ลื้อมาที่นี่ได้ยังไงอาจู?" พี่อ้วน(ยังยืนยันที่จะเรียกพี่แกแบบนี้ กูพอใจใครจะทำไม?)ถามด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างสั่นเพราะมีความผิดติดตัว ส่วนอีศรีก็ได้แต่นั่งทำหน้าปริบๆ ก่อนจะค่อยๆขยับตัวทีละนิดๆลงจากเตียงไปแบบเนียนๆ "กูก็ติดGPSที่รถมึงไว้น่ะสิ ไม่อย่างนั้นกูจะรู้เหรอว่าลับหลังกูมึงแอบมากกอีเมียน้อยอยู่ที่โรงแรมนี่!" อุ่ย! สะดุ้งเล็กน้อยถึงปานกลางกับคำว่าเมียน้อยของเจ๊แก อยากจะบอกเจ๊แกซะเหลือเกินว่าเราไม่ใช่เมียน้อยของผัวนาง เราเป็นแค่กะหรี่ที่ผัวของนางซื้อมากินชั่วคราวเท่านั้น แต่นาทีนี้อีศรีควรสงบปากสงบคำ รีบใส่เสื้อผ้าแล้วย่องออกไปจากห้องนี้ให้เงียบและเร็วที่สุด "อีเมียน้อย!" แล้วอยู่ๆเจ๊แกก็หันมาทางเราที่เพิ่งจะใส่แค่ชุดชั้นในเสร็จ และกำลังใส่กางเกงได้แค่ขาข้างเดียวเท่านั้น! "มึง! มึงมานี่เลยอีหน้าด้าน! แย่งผัวคนอื่น!" พูดจบเจ๊แกก็ปรี่เข้ามาหาอีศรีทันที! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! "โอ๊ย! เดี๋ยว! เจ๊มาตบหนูเรื่องอะไรเนี่ย!?" เราร้องถาม มองหน้าเจ๊แกตาขวาง เพราะอีเจ๊นี่มันตบหน้าเราสองทีรวด โดยที่เราไม่มีโอกาสได้ป้องกันตัว เพราะกางเกงที่มันคาขาอยู่ข้างหนึ่งนี่ไง! ทำแบบนี้มันเกินไปแล้วว้อย! รู้ไหมว่าหน้าตาเป็นเครื่องมือทำมาหากินอันดับหนึ่งเลยนะ ถ้าหน้าตาไม่ดีใครจะซื้อหอยของศรี... "หนอย! จับได้คาหนังคาเขา เห็นคาตาว่ามึงเอาผัวกูมากกมากิน ยังจะมาทำใสซื่ออีก อีเมียน้อย!" ฉาด! พอเจ๊แกพูดจบเจ๊แกก็ตบฉาดเข้ามาที่หน้าของอีศรีอีกครั้ง และเหมือนว่าครั้งนี้มันจะแรงกว่าสองครั้งแรก! ฮือออออออ...ศรีเจ็บ! หน้าชาไปแถบนึงเลยย... เมื่ออีศรีเริ่มเจ็บ! ใจก็เริ่มขึ้น! งานนี้มีแหลก! ศรีจะไม่ทน! "ฮึ่มมม! กูทนไม่ไหวแล้วโว้ยย!" พรึ่บ! เรากระชากกางเกงที่สวมแค่ขาเดียวออกแล้วปาใสหน้าอีเจ๊หน้าซาลาเปานี่! ก่อนจะยกมือขึ้นชี้หน้าเจ๊แกอย่างโมโห! "กูไม่ใช่เมียน้อยของผัวมึงนะอีเจ๊คิ้ม!(คือหน้าเจ๊แกกลมเป็นซาลาเปาเหมือนเจนนิเฟอร์ คิ้มไงเลยเรียกแบบนี้)กูเป็นแค่กะหรี่ที่ผัวมึงซื้อมาเท่านั้น!" "มึง...." อีเจ๊นี่มันทำท่าจะอ้าปากด่าเราอีกแต่ไม่ทันปากอีศรีหรอก เชื่อสิ... "หยุด! กูยังพูดไม่จบ!" "......" "มึงดูหน้าตากูด้วยอีเจ๊ กูสวยและสวยมาก แล้วมึงดูสภาพผัวมึง สาระร่างอ้วนเหมือนหมูอย่างผัวมึงน่ะ ก็เหมาะกับหมูตกมันอย่างมึงนั่นแหล่ะ มีแค่มึงที่ตาถั่วเอา กูไม่เอาหรอก ควงไปไหนก็อายเขา!" เราใส่เป็นชุดจนอีเจ๊นี่ถึงกับอ้าปากค้าง หันมองหน้าผัวที หันมองหน้าเราทีเหมือนเริ่มจะทำตัวไม่ถูก "อาจูกลับเถอะ" พี่อ้วนที่ตอนนี้ใส่เสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยตั้งแต่ชาติไหนไม่รู้ได้พูดขึ้นมา "เออ! กลับก็กลับ มึงกลับไปคุยกับกูที่บ้านเลยนะเฮียเว้ง" แล้วทั้งสองคนก็พากันออกจากห้อง หึ! พอตบกูเสร็จคิดจะชิ่งหนีเหรอ ฝันไปเถอะมึง! เรารีบคว้าเสื้อผ้าขึ้นมาใส่ จากนั้นก็เดินไปคว้ากระเป๋าสพายแล้วรีบเดินตามสองผัวเมียนั่นไปทันที "เดี๋ยว!" เราเดินตามไปจนทันพร้อมกับเรียกสองผัวเมียไว้ก่อนที่จะพากันเข้าไปนั่งในรถ "อะไรอีกล่ะน้อง ถ้าจะมาเอาเงินล่ะก็พี่โอนให้เจ๊เฮี้ยงไปแล้วไง" พี่อ้วนแกหันมาพูดกับเราด้วยน้ำเสียงที่ติดจะรำคาญหน่อยๆ ส่วนเมียก็ยืนหน้าบูดเป็นตูดหมาอยู่ข้างๆ "เรื่องนั้นหนูรู้แล้ว แต่ที่เรียกไว้เนี่ยหนูจะมาเอาค่าทำขวัญและค่ารักษาพยาบาลจากเมียพี่ต่างหาก" "ค่ารักษาพยาบาลอะไร!? กูไม่ให้ หัวหมอเหลือเกินนะอีกะหรี่!" นี่ด่าศรีเหรอ... ทำไมไม่รู้สึกเจ็บ... "เออกูเป็นกะหรี่! แล้วยังไง...กูก็สวยกว่ามึงแล้วกันอีหน้าซาลาเปา!" "อีหน้าด้าน! อี..." "ตกลงมึงจะจ่ายไหม ถ้ามึงไม่จ่ายกูจะแหกปากให้ลั่นม่านรูดนี่เลย คนอื่นจะได้รู้กันทั่วถึงว่ามึงเอาผัวตัวเองไม่อยู่จนต้องออกมาหาซื้อกะหรี่อย่างกูกิน!" เราบอกอย่างเป็นต่อ ส่วนมากอีพวกเมียๆของเสี่ยเมียเผลอมันจะหน้าบางกันทั้งนั้นแหล่ะ แต่ถ้าอีเจ๊นี่มันไม่ใช่แบบที่เราคิด ก็ค่อยหาวิธีอื่นละกัน "อาจูจ่ายๆมันไปเถอะ" พี่อ้วนแกหันไปสะกิดเมีย แกคงอายนั่นแหล่ะ แต่อีเมียนี่สิยังไม่ยอมแต่โดยดี "เฮียจะจ่ายให้มันทำไม อั๊วะไม่จ่าย!...นั่นตำรวจมาแล้ว ให้ตำรวจมาจับมันไปเลย อีกกะหรี่ค้าheeเถื่อน" เราหันไปมองตามที่อีเจ๊นี่มันบอก มีตำรวจมาจริงๆ เหมือนเป็นตำรวจสายตรวจอะไรประมาณนั้น "คุณตำรวจ! คุณตำรวจ! ทางนี้ค่ะ ทางนี้ ประชาชนกำลังเดือนร้อนต้องการความช่วยเหลือ" อยู่ๆอีเจ๊นี่มันก็แหกปากขึ้นมา พร้อมกับยกมือดักกวักมือเรียกตำรวจให้เข้ามาหาทันที ส่วนอีศรีก็เริ่มมีอาการขาสั่น ตำรวจจะจับกูไหม? ข้อหาค้าheeเถื่อนอย่างที่อีเจ๊คิ้มมันว่า... แต่พอตำรวจขับรถเข้ามาใกล้ อีศรีก็ยิ้มปากบานออกมาทันที "มีอะไรให้ช่วยครับคุณนาย" พี่ตำรวจใจดีเอ่ยถาม "อีนี่ค่ะ อีนี่มันขายตัวให้ผัวดิฉัน จับมันเลยค่ะ จับมันเลย" สิ้นเสียงของอีเจ๊คิ้ม พี่ตำรวจก็หันมามองหน้าเราทันที "........" พอเห็นหน้าเราเท่านั้น พี่แกก็อึ้งไปทันที "สวัสดีค่ะพี่" เราเดินไปยกมือไหว้กราบพี่ตำรวจใจดีแนบอก และอาศัยจังหวะนี้กระซิบที่ข้างหูพี่เขา "ถ้าพี่จับหนู หนูจะประจานให้ตำรวจทั้งโรงพักรู้ว่าของพี่มีขนาดแค่นิ้วก้อย..." พูดจบเราก็เงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มให้พี่เขา แต่มันเป็นรอยยิ้มที่ร้ายกาจ ตำรวจคนนี้คือพี่ตำรวจใจดีคนที่อัศรีเสึยค่าปรับด้วยร่างกายไง "เกิดอะไรขึ้นครับคุณผู้หญิง?" แล้วพี่ตำรวจก็กันไปถามเจ๊แกแทน "อีนี่มันเป็นผู้หญิงขายตัว มันขายตัวให้ผัวฉันโดยไม่มีใบอนุญาต จับมันเลยคุณตำรวจ" โหววว...อีเจ๊....คิดได้ไงเนี่ย? ถ้าขายตัวต้องมีใบอนุญาต แล้วอีศรีต้องไปทำเรื่องขอได้ที่ไหน ใครรู้บอกทีอีศรีจะไปทำ "ถ้าจะจับหนูข้อหาไม่มีใบอนุญาตขายตัว อีเจ๊นี่ก็ต้องถูกจับเหมือนกัน!" เราพูดขึ้นมาบ้าง ยังไงวันนี้อีศรีก็ต้องได้เงินค่าทำขวัญและค่ารักษาพยาบาล ถึงจะไม่ได้เป็นอะไรมากก็เหอะ "จับเขาข้อหาอะไรน้อง?" พี่ตำรวจหันมาถามเรา "ข้อหาทำร้ายร่างกายไง ดูหน้าหนูสิพี่ เยินซะขนาดนี้จะทำมาหากินยังไง?" เราบอกพร้อมกับเอียงแก้มที่มีรอยนิ้วของอีเจ๊คิ้มให้พี่ตำรวจใจดีดู "นี่คุณไปทำร้ายร่างกายเขาเหรอ?" "คือ....." พี่ตำรวจหันไปถามอีเจ๊คิ้ม ส่วนนางก็เริ่มอึกอักพูดไม่ออก แหงล่ะ...ก็เจ๊แกตบเราจริงๆนี่นา "แล้วน้องจะเอายังไง?" พี่ตำรวจหันมาถามเราอีก "หนูต้องการค่าทำขวัญกับค่ารักษาพยาบาล" เราตอบตรงประเด็น "ว่ายังไงคุณ เจ้าทุกข์เขาเรียกค่าเสียหาย แล้วคุณจะว่ายังไง?" "แต่อีนี่มันเป็นโสเภณีเถื่อนนะคุณตำรวจ" อีเจ๊นี่มันยังไม่ยอมเว้ย! "มันไม่เกี่ยวกันคุณ ค้าประเวณีเถื่อนมันเป็นหน้าที่ของตำรวจเขา แต่นี่คุณไปทำร้ายร่างกายเขา คุณนั่นแหล่ะผิด" "......." อีเจ๊คิ้มมันเงียบไปทันที "จะเอายังไงคุณ จะเคลียร์ให้จบตรงนี้หรือจะไปเคลียร์ที่โรงพัก" "เออๆ! เคลียร์ตรงนี้ก็ได้ เท่าไหร่ล่ะค่าเสียหายน่ะ!?" พอได้ยินคำว่าโรงพักอีเจ๊คิ้มมันก็ตกลงยินยอมอย่างง่ายดาย มึงยอมแต่แรกก็สิ้นเรื่องไหม? "น้องจะเรียกเขาเท่าไหร่?" พี่ตำรวจหันมาถามเรา "หมื่นนึง...ห้ามต่อนะ!" เราบอกและรีบพูดต่อเมื้อเห็นเจ๊แกทำท่าจะอ้าปากพูด "มันแพงไปไหมตั้งหมื่นนึงน่ะ?" "ไม่แพงหรอกเจ๊ นี่กูยังไม่ได้รวมค่าเสียเวลาที่ทำมาหากินไม่ได้อีกหลายวันเลยนะ และจะบอกให้รู้ไว้ด้วยว่าถ้าไปโรงพักมึงเสียเยอะกว่านี้อีก ไหนจะค่าปรับ ค่าทำขวัญ ค่ารักษาพยายาล ค่าเสียเวลา หรือมึงจะไปโรงพักล่ะ?" เจ๊แกมองหน้าเราปานว่าจะกินหัว แต่ก็ยอมควักตังค์ในกระเป๋าออกมาให้เราโดยดี จากนั้นสองผัวเมียก็พากันเข้าไปนั่งในรถแล้วขับออกไปทันที ส่วนอีศรีก็ยิ้มปากบาน ถูกตบเบาๆแค่ทีสองทีถือว่าคุ้มสุดๆ ว่างๆอยากจะเชิญมาให้ตบใหม่... "อุ่ย!" เรารีบหุบยิ้มทันทีเมื่อหันมาเห็นพี่ตำรวจที่ยังยืนหน้านิ่งอยู่ข้างๆ "แฮร่...ยังอยู่อีกเหรอพี่ นึกว่าไปแล้ว" "เจอกันอีกแล้วนะมึง วันนี้ยังไง มีตังค์จ่ายค่าปรับไหม หรือจะจ่ายเหมือนเดิม?" พี่ตำรวจใจดีถาม และมองมาที่เราอย่างมีความหวัง... หวังว่าจะได้แอ้มอีศรีฟรีอีกครั้ง แต่เสียใจด้วยนะ วันนี้อีศรีมีเงินจ่ายค่าปรับจ้าา "เอ้าค่าปรับ..." เรายื่นแบงค์พันให้พี่ตำรวจก่อนจะพูดต่อ "ห้าร้อยใช่ไหม? หนูให้พี่พันนึงเลยไม่ต้องทอน ไปนะ...จุ๊บ!" เราบอกพร้อมกับโน้มตัวไปจุ๊บแก้มพี่ตำรวจเบาๆก่อนจะเดินส่ายก้นจากแกมา คนอย่างศรีแค่ครั้งเดียวก็เกินพอ อย่าหวังว่าจะมีครั้งที่สองเลย.... ถ้าไม่จนปัญญาจริงๆ.... •สมศรี• **********************

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more