TRAPPED: Hideo Colombo Book 1 (R18+) COMPLETED

CHAPTER 16

NAPAILING ako habang umaatras sa kinatatayuan ko. My eyes were focused only on Hideo. I can’t even blink.

“N-no! No! No!” iyon lamang ang lumabas sa bibig ko.

Kitang-kita ko kung paanong mas lalong nagsalubong ang mga kilay ni Hideo. Ang mariing pag-igting ng kaniyang panga dahil sa sinabi ko.

“Come closer, Ysolde. Don’t give me a reason to be angry with you again.”

“No! H-hindi ako magpapakasal sa ’yo ngayon ng—”

Napahinto ako sa pagsasalita nang bigla niyang dinukot ang kaniyang baril na nakasuksok sa may tagiliran niya. Bigla akong natuod sa kinatatayuan ko nang itutok niya iyon sa direksyon ko. Sa labis na takot ko, halos kapusin ako ng aking paghinga at takasan ako ng ulirat ko.

“Will you come closer to me or will I fire the first bullet of this gun on your head?” mariing saad niya habang matalim ang titig sa ’kin.

Ramdam ko ang panginginig nang husto ng mga tuhod ko. Napalunok din ako ng laway ko. Sa gilid ng mata ko, I saw Cloud just being serious while looking in my direction. Ganoon din ang matandang lalaki na nasa likuran ni Hideo.

“I’ll count two, Ysolde.”

I could clearly see how tight his grip on the gun was. How his finger slowly moved on the trigger. I felt even more scared. When I saw that he was about to speak to start counting... I suddenly moved from where I was standing. Parang may sariling isip ang mga paa ko at kusa iyong naglalad nang dahan-dahan palapit sa kinatatayuan ni Hideo.

Ilang saglit niya akong tinitigan ng matalim bago niya ibinaba ang baril niya. Inilapag niya iyon sa ibabaw ng kaniyang lamesa. He turned to face the old man.

“Let’s start!”

Iyon lamang ang sinabi niya at kaagad na kumilos ang matandang lalaki na parang hindi manlang natinag sa kinatatayuan nito kanina nang maglabas ng baril si Hideo. Dahan-dahan din akong napatingin sa direksyon ni Cloud. Bahagya siyang ngumiti sa akin.

Humugot ako nang sobrang lalim na paghinga ’tsaka iyon pinakawalan sa ere. Pagkatapos ay humarap na rin ako sa matanda. Nagsimula itong magsalita. But I swear, wala akong maintindihan sa mga sinasabi niya. Sa ibang mga bagay tumatakbo ang isipan ko hindi sa kasal kuno na iyon na nangyayari ngayon.

Iniisip ko si papa. Si Manay Salve. Ang buhay ko dati bago pa man mawala si mama, five years ago. At ang buhay ko bago ako mapunta rito sa Islang ito. God! Dahil sa isang gabi na pagsuway ko sa utos ng papa ko, ito na ang nangyari sa ’kin. Nawalan ako ng bestfriend. Nawalan ako ng boyfriend. Nakidnap ako ni Hideo, tapos ngayon... heto, ikinakasal na ako sa kaniya. Sa lalaking hindi ko kilala. Sa lalaking hindi ko mahal. If only I could turn back the time... sana hindi nalang ako umalis sa bahay nang gabing iyon. Labis na pagsisisi ang nararamdaman ng puso ko sa mga sandaling ito.

Biglang nag-init ang sulok ng mga mata ko. I quickly bit my lower lip to stop my tears... pero hindi ko rin nagawa. Malayang naglandas ang mga luha sa pisngi ko. Gusto kong mapahagulhol sa mga oras na iyon.

“Now, I ask you: Do each of you enter this union freely and without coercion? If so, say I do.”

Dinig kong saad ng matandang lalaki. Pero hindi ako nag-abalang sumagot. Nagbaling naman sa ’kin ng tingin si Hideo. Hindi man ako tumingin sa kaniya... I know na matalim ang mga mata niyang nakatitig sa ’kin ngayon.

Napatungo ako at mas lalong nakagat ang pang-ilalim kong labi.

“I... I... I d-do!” umiiyak na saad ko.

“Stop crying Ysolde.”

When I heard his frightening voice... mabilis kong pinigilan ang pag-iyak ko. Dahan-dahan akong muling nag-angat ng mukha. Seryoso naman ang matanda na nakatingin sa ’kin.

“Are you prepared to accept both the rights and responsibilities of married life? If so, say I am.”

“I... I a-am.” Sagot ko pagkatapos.

“I am.” Tipid na saad naman ni Hideo.

“Is it your intention to support, honor, defend and uphold one another in all circumstances? If so, say Yes with the help of God!”

Mariing naipikit ko muli ang mga mata ko nang marinig ko ang mga katagang iyon na binanggit ng matandang lalaki.

“And—”

“Do not prolong this ceremony, Judge. Let’s proceed to the last part. Naiinip na ako.”

Pagkasabi ni Hideo sa mga katagang iyon ay kaagad siyang humarap sa ’kin. May dinukot siya sa kaniyang bulsa. Nang mabuksan niya ang maliit na box na hawak na niya, kinuha niya ang dalawang singsing na naroon. Nagulat pa ako nang sapilitan niyang kinuha ang kamay ko at isinuot sa daliri ko ang isang singsing. Siya na rin ang kusang nagsuot ng singsing niya at muling humarap sa lalaki.

“Continue,”

Nanlalabo man ang mata ko at wala akong maapuhap na kahit anong kataga dahil sa mga ginagawa niya ngayon sa ’kin... napatitig ako sa mukha niya.

“Okay!” saad naman ng matanda pagkatapos nitong magpakawala ng malalim na buntong-hininga. “For as much as you, Hideo and Ysolde have consented together to join in wedlock, and have before witnesses and this company pledged vows of your love and faithfulness to each other and have declared the same by the joining of hands, and by the giving and receiving of rings now, therefore, by the authority vested in me, I pronounce you wed, congratulations. You may now kiss each other.”

Mapait akong napangiti habang iniinda ko ang kirot sa puso ko.

Mayamaya ay hinawakan ni Hideo ang kamay ko at ibinigay sa ’kin ang isang ballpen.

“Sign it!”

Utos niya sa ’kin nang ilagay ni Cloud sa lamesa ang iilang pirasong papel.

“I said, sign it.”

Matalim pa rin ang titig niya sa ’kin. Kitang-kita ko pa rin kung paano gumalaw ang bagang niya.

Muli akong nagpakawala ng malalim na buntong-hininga pagkatapos ay pilit na pinirmahan ang papel na iyon. Nang ilapag ko ang ballpen sa ibabaw ng papel, tiningnan ko siya. Puno ng lungkot at sakit ang makikita sa mga mata ko sa mga sandaling iyon. Kagaya sa nararamdaman ng puso ko. Pero ang mga mata niya, tanging dilim lamang ang naaaninag ko roon.

HINDI KO alam kung ilang minuto na akong nakaupo sa sofa na naroon sa loob ng opisina ni Hideo. Nang lumabas siya kanina kasama si Cloud at ang judge na nagkasal sa ’min... naiwan akong mag-isa roon. Tahimik akong lumuha roon habang iniinda ko pa rin ang labis na sakit at kalungkutan ng puso ko.

When I calmed down a bit I fixed my hair. I wiped the tears from my cheeks and took another deep breath and released it into the air.

I stayed there for a while before deciding to get up from my seat and walk closer to the door and open it. Nang palapit na sana ako sa ibaba ng hagdan, I heard Cloud’s voice.

“I don’t expect you to do that to Ysolde.”

Dinig kong saad niya. He was talking to Hideo.

“What do you really want to happen? I thought—”

“I want her!”

Bigla akong napakislot nang marinig ko ang sinabi ni Hideo. I want her! Parang sirang plaka na nagpaulit-ulit agad iyon sa isipan ko habang nakatayo ako sa gilid ng hagdan.

“Is that your only reason?”

“I told you Guilherme, don’t interfere with my actions and decisions. Especially when it comes to her.”

“Hindi naman ako nakikialam sa mga ginagawa at desisyon mo, Hideo,”

Hindi ko man makita ang hitsura ni Cloud ngayon, but I’m sure... seryoso ang mukha niya ngayon habang kausap si Hideo. I can feel it dahil sa klase ng pagsasalita niya.

“Pero sana... sana hindi ganoon ang ginawa mo kanina. She was pitiful. She was scared of you. Puwede mo naman gawin ang kasal ninyo nang hindi siya tinututukan nang baril. Nang hindi mo siya tinatakot.”

“What happened earlier has happened Guilherme, so don’t preach to me now.”

Narinig kong may isang tumayo sa kanilang dalawa. Nang makita kong si Hideo iyon, agad akong nagtago sa gilid ng pader.

“I want her. I want her body... and everything. No matter what my decisions and plans are with her, that will never change.”

Hayon na naman ang mas lalong pag-usbong ng takot sa puso ko matapos kong marinig ang mga sinabi niya kay Cloud.

Mayamaya ay narinig kong pumanhik siya sa hagdan. Sinundan ko siya ng tingin habang nag-uumpisa na namang mamalisbis ang mga luha sa mga pisngi ko.

PAGOD NA akong umiyak! Ayoko ng umiyak. Pero itong mga luha ko, ayaw naman paawat. Ayaw tumigil sa pagpatak.

Nakaupo na ako sa gilid ng kama ko. May isang oras na siguro simula nang pumanhik ako sa kuwarto at doon ipinagpatuloy ang tahimik na pagtangis ko. Nararamdaman kong masakit at mahapdi na ang mga mata ko. Ang lalamunan ko ay nananakit na rin.

Muli akong bumuntong-hininga upang paluwagin ang paghinga ko. Upang mabawasan ang paninikip ng dibdib ko.

God! I should stop crying. Kasi kahit naman umiyak ako ng umiyak dito buong magdamag wala rin namang mangyayari. Hindi na ako makakatakas sa lugar na ito. Lalo na ngayong nakatali na ako sa kaniya.

Mabilis na umangat ang mga kamay ko at pinunasan ang mga luha ko.

Makaraan ang ilang sandali, tumayo ako sa puwesto ko at naglakad palapit sa closet. Kinuha ko roon ang isang dress at ipinangpalit ko iyon sa pajama na suot ko. Sinuklay ko ang buhok ko. Pagkatapos ay lumabas ako ng silid ko. Tinahak ko ang daanan papunta sa hagdan. Tahimik ang buong paligid. Wala na rin ata si Cloud dito. Umalis na ata siya. Pagkababa ko sa hagdan ay dumiretso ako sa opisina ni Hideo. Nakita ko siyang bumaba kanina kaya alam kong naroon siya. Pagkabukas ko sa pinto niyon, kaagad na bumungad sa akin ang kaniyang likuran. Nakaupo siya sa kaniyang swivel chair, sa harap ng kaniyang President’s Table habang nakatalikod mula sa may pintuan.

Dahan-dahan akong naglakad papasok, pero agad din akong natigilan nang magsalita siya.

“What are you doing here?” tanong niya. “I didn’t give you permission to get out of your room.” Mariing saad pa niya ’tsaka siya pumihit paharap sa akin.

Pero sa halip na sagutin ko ang mga sinabi niya, seryosong tingin lamang ang ibinigay ko sa kaniya habang lumuluha pa rin.

“Stop crying Ysolde. Huwag mo akong bigyan ng dahilan ngayon para gumawa ng hindi maganda sa ’yo.”

Tiim-bagang at nanlilisik ang mga matang saad niya sa akin habang may hawak-hawak siyang rock glass.

I let out a deep sigh again kasabay ng pag-angat ng kamay ko para punasan ang mga luha sa pisngi ko. Kahit nanginginig ang buong katawan ko, nanghihina ang mga tuhod ko dahil sa klase ng titig niya sa ’kin, nilabanan ko iyon. Dahan-dahan na muling tumaas ang mga kamay ko at hinila pababa ang strap ng dress ko.

“Ito naman ang gusto mo sa akin hindi ba?” may kirot sa puso kong tanong sa kaniya nang maalala ko ang mga sinabi niya kanina kay Cloud.

Oh for Christ seek! God knows na hindi ko gustong gawin ito sa sarili ko... ang ipaubaya ang aking sarili sa lalaking dahilan ng aking paghihirap ngayon. But if this is the only way para magbago ang isipan niya at pakawalan na niya ako rito sa hawla niya... kung magbabago nga ba ang isipan niya. Fine! I’ll do it.

“Stop it, Ysolde.” Mariing saad niya ulit.

May distansya man sa pagitan namin, but I could see the anger in his eyes.

Hindi ko pinakinggan ang mga sinabi niya. Sa halip... I completely took off my dress. Humantad sa harapan niya ang hubad kong katawan. My almost naked body. Muling namalisbis ang aking mga luha.

Umigting ang panga niya. “I said stop it, Ysolde!” he shouted and threw the glass at the wall.

I felt a mixture of fear and shock because of what he did. Tumayo siya sa kaniyang puwesto at inilang hakbang ang pagitan naming dalawa. I was even more frightened when he gripped my arms tightly. His stares at me were frightening. Mas lalo kong naramdaman ang takot sa aking dibdib. Maging ang panghihina ng aking mga tuhod.

“I told you not to make me angry. Kasi hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa ’yo Ysolde!” galit na saad niya sa mukha ko.

“O-ouch!” daing ko nang mas lalo niyang higpitan ang pagkakahawak sa magkabilang braso ko. Parang pakiramdam ko mababali ang mga boto ko roon dahil sa panggigigil niya.

But he only smirk at me.

“L-let me go!” mahina at nahihintatakutang saad ko at sinubukan na bawiin ang mga braso ko sa kaniya.

“I want you Ysolde.”

Tiim-bagang at mariin pa ring saad niya. Sobrang lapit ng mga mukha namin sa isa‘t isa that I could smell the liquor he drank earlier. Parang pakiramdam ko nalalasing na rin ako dahil sa amoy ng hininga niya.

“I want you so f*****g damn, Ysolde!” pagmumura niya matapos mapatitig sa mga labi ko. “You don’t know how much I want to take you to my bed. Tear your virginity. Hear your moan. But I’m restraining myself from doing that now.” Aniya.

I could feel the fear engulfing my whole being as I stared into his frightening eyes. As he utters those words.

“Pero ngayong ikaw na mismo ang naghain ng sarili mo sa harapan ko...”

Napailing akong bigla. “P-please!” may pagmamakaawang saad ko sa kaniya habang nag-uunahan na naman sa pagpatak ang mga luha ko.

But he only gave me a foolish grin.

“Please what baby?”

“P-please... let me go! Let me go home. Just... just let me go home. I wanna go home. I... I... I want my papa!” nanginginig ang boses na pagmamakaawa ko sa kaniya.

“I can’t do that baby. I already own you.”

Pagkasabi niya sa mga katagang iyon ay bigla niya akong itinulak. Napasigaw pa ako. Pero bumagsak naman ako sa kamang nasa likuran ko.

I could do nothing but cry as he took off his clothes in front of me. When he was completely naked... napapikit ako nang mariin.

“Open your eyes baby.”

Utos niya sa ’kin. Pero nanatili lamang akong nakapikit at mariin ang pagkakahawak sa bed sheet. I don’t want to look at him.

“I said open your eyes and look at me, Ysolde.”

Sa klase ng boses niya ngayon... I know he’s staring at me badly. Kaya wala na rin akong ibang nagawa kundi ang bumuntong-hininga ng malalim at dahan-dahang iminulat ang aking mga mata.

I tried to turn my eyes in another direction when I saw his naked body. But I turned to him again when I felt him hold my legs. I even screamed when he suddenly parted my thighs.

“P-please! Please don’t!” umiiling na saad ko sa kaniya habang sinusubukan na bawiin sa kaniya ang mga binti ko.

But he tightened his grip on my legs even more.

“Beg harder baby. Baka magbago ang isipan ko.”

Saad lamang niya at tuluyan na akong dinaganan.