Reeve (Villa real Series 3)

Chapter 21

Sakay kami ng truck ng umalis kami. Dumeretso kami sa isang military base. Sinalubong kami ng Tatlong lalake lumapit sila Reeve sa mga ito. Pumasok sila sa loob. Ilang minuto din ang pinaghintay namin. Maya maya lumabas na sila.

"Alam niyo na kung sino sino ang makakasama niyo. Ang unang baba. Ang unang platoon na pinangungunahan ni Captain Solidad. Susundan namin bago ang huli ay ang pangatlong platoon na pinangungunahan ni Lieutenant George." Sabi ni Reeve.

" Alam ko na lahat kayo ay naranasan na makasama sa isang mission. Kaya alam niyo na kung ano ang mga dapat gawin at hindi dapat gawin. Kailangan niyong magpocus. Tandaan niyo hindi buhay niyo lang ang nakataya dito. Kundi pati buhay ng mga kasama niyo. Kaya bawal ang magkamali. Magbantayan kayo. Siguraduhin ang bawat kilos. Ipakita niyo na hindi sila nagkamali sa pagpili sa inyo." Sabi ni Reeve na seryosong seryoso.

" Ngayon handa na ba kayo?" Tanong niya sa amin.

" Handa na kami!! " Sigaw namin. Sabay saludo. Sumaludo din sila sa amin. Nagsisakay na kami sa helicopter na magdadala sa amin sa lugar.

" Anong klase kaya ang makakalaban natin? " Tanong ng isa sa amin.

" Ang alam ko malalakas daw sila. Isang malaking grupo ng terorista ang humahawak sa kanila. Kaya siguradong malalakas ang mga kargada nila. " Sabi naman ng isa.

" Kahit gaano pa kalakas ang kargada nila. Hindi dapat tayo patatalo sa kanila. Tandaan niyo tayo ang mga piniling tao sa military force ibig sabihin hindi tayo basta basta. Kaya hindi dapat tayo patatalo sa kanila. " Sabi ni Edmund.

" Tama. Ipakita natin sa kanila na hindi basta basta ang black shadow." Sabi ni Sergeant. Sumangayon naman ang lahat.

"First Platoon be ready!!" Sigaw ni Mourine. Umayos na ang mga kasama niya. Napatingin ako sa labas. Nasa taas kami ng bundok. Bumaba ang lipad ng helicopter.

"Ready!!" Sigaw uli ni Mourine. Tumayo na ang mga kasama niya at humanda na sa pagbaba.

Isa isa silang tumalon. Nang makababa na silang lahat muling. Nagready na kami. Habang umaandar ang helicopter ng dumating kami sa location na bababaan namin. Isa isa kaming tumalon. Kami ang pinakahuling tumalon.

Pagdating namin sa ibaba agad na tinago namin ang mga para suit. Saka humanda kami sa paglalakbay. Kinuha ni Reeve ang mapa.

"Humanda sa paglalakabay. Kailangan natin makarating dun bago dumilim." Sabi ni Reeve. Kaya binuhat nila Salazar ang mga bag na nilalagyan ng Radio. Nasa taas kami ng bundok. Nasa ibaba ang mga kuta ng mga kalaban. Nagsimula na kaming maglakad.

"Maging alerto sa paligid." Sabi uli ni Reeve. Hin,di ako umiimik. Tahimik ang paligid tanging mga huni ng ibon lang ang maririnig. Nagpahinga muna kami sandali. Nagulat ako ng may nagabot ng tinapay at inumin sa akin. Napakunot ang noo ko ng makita si Reeve sa harap ko.

"Kumain ka muna. Para may lakas ka mamaya." Sabi nito. Napatingin ako sa inaabot niya. Hindi ko sana ito aabutin kaso naisip ko ang ainabi ni kuya Anjelo. Kaya kinuha ko na lang ito at nagpasalamat sa kanya.

" Kayo din kumain na muna kayo. Para makabawi kayo ng lakas. " Sabi niya sa mga kasama namin na nakatingin sa amin. Pinabigay niya kay Salazar ang laman ng bag na dala niya. Pagkain pala yun at inumin.

" Nasa kalagitnaan palang tayo. Pagdating natun dito. Kailangan natin maghintay hangang sa dumilim. Saka palang tayo baba upang pasukin ang kuta nila. Pagdating natin sa kuta. Magdadalawang pangkat tayo. " Sabi niya. Tumango kami. Nagpatuloy na kami. Sa paglalakad. Ng pababa na kami. Napakuot ang noo ko ng hawakan niya ang kamay ko.

"Ano pong ginagawa niyo sir?" Seryosong Tanong ko sa kanya.

"Tinutulungan kang bumaba." Seryosong sagot din ni Reeve.

"Salamat na lang Sir kaya ko na po." Sabi ko sa kanya. Saka nagpatuloy ng bumaba. Tiningnan niya na lang ako habang bumababa.

"Ang yabang nito." Bulong ko sa isip ko. Habang inis na inis na bumaba. Pagdating namin sa ibaba. Tumawag si Reeve sa 1st platoon.

"Anong lagay nyo?" Tanong niya dito.

"1st platoon mourine Sulidad sir, nakapwesto na po kami. " Sabi ni Mourine. Nagusap pa sila.bago niya kami hinarap.

" Ikaw Suarez, Salazar, Mendes, Rufino at Lopez. Kayong lima ang pupunta sa kaliwa." Sabi niya.

Napakunot ang noo ko.

" Kami ang pupunta sa kanan.' Sabi niya sa amin.

"Teka po sir." Sabi ko sa kanya. Tumingin siya sa akin.

"Bakit po kasama niyo ako? Diba dapat kasama nila ako?" Tanong ko sa kanya. Kasi ang pagkakaalam ko dalawa kami na mangunguna sa 2nd platoon pero magkasama kami.

"Hindi na kailangan kaya na nila Salazar yan. Sanay sila sa ganito. " Sabi ni Reeve. Naiinis ako sa sinabi niya.

"So ibig sabihin niyo po sir na mas sanay siya kesa sa akin. E bakit po sa akin bunigay ang titulo na first lieutenant hindi sa kanya?" Inis na tanong ko dito.

" Ang ibig kong sabihin. Matagal ka kasing na hinto sa serbisyo. Kaya baka mahirapan ka pa. Kaya mas mabuti na dito ka na lang muna sa tabi ko." Sabi niya. Na lalong ikinainis ko.

" Sorry sir, pero hindi ko po yun

matatangap." Sabi ko sa kanya. Saka

inaya na sila Salazar. Wala siyang nagawa ng lumakad na kami. Kaya wala siyang nagawa. Kahit naiinis siya sumunod na lang siya sa amin. Inaya na niya ang mga natitira. Nagulat ako ng makita ko na nakasunod siya sa akin.

"Sir bat po nandito kayo? " Tanong ko sa kanya.

"Ano pa sinusundan ka." Seryosong sabi niya sa akin.

" Sira ba to bat ako ang sinusundan niya. Bakit hindi niya hanapin ang mga Bihag." Inis na bulong ko sa isip ko.

lumiko ako pagdating namin sa loob ng bahay. Lumiko din siya.

" Sir ayos lang po ako. Dapat sila po ang alalayan niyo. Hindi po ako kaya ko na po ang sarili ko."

"Alam ko na kaya mo na ang sarili mo. Kaya lang kita sinusundan. Ayoko lang magkalat ka. Marami ang madidilikado pag nagkamali ka ng kilos." Sabi niya na ikinainis ko lalo.