ผู้หญิงที่ซื้อมา(ใหม่)Nc
1501 Words
ตอนที่6 ผู้หญิงที่ซื้อมา(ใหม่)Nc
พรลภัสดื่มเพียงแก้วเดียวก็ไม่แตะมันอีก ส่วนเขาดื่มไวน์ที่เหลืออย่างใจเย็นแต่มือซ้ายเริ่มขยำเอวเล็กของเธอผ่านเนื้อผ้าของชุดคลุม
“ตัวสั่นขนาดนี้จะไหวเหรอ”
“…”
“เห็นว่าต้องดูเเลน้อง ทำไมมาโผล่ที่นี่ล่ะพรลภัส”
“นะ..น้องภัสต้องทำงานค่ะ ณัฐยังทำงานไม่ได้” พรลภัสย่นคอหนีไรหนวดที่ทิ่มต่ำซอกคอเธออย่างน่าขนลุก ก่อนจะกำมือไว้แน่นเมื่อเขายังตามซุกไซร้ไม่เลิก หัวใจยิ่งเต้นระส่ำยามที่ชุดคลุมมันเลื่อนลงจากลาดไหล่มนจนเธอต้องขยุ้มมันไว้ไม่ให้หลุดโชว์เนินเนื้ออวบไซส์บีสามสิบหก
“ปิด..ปิดไฟได้มั้ยคะ”
“ปิดก็ไม่เห็นไง” ร่างบางเนื้อแดงเป็นกุ้งลวกเมื่อเผลอไปมองแววตาวาวระยับของเขา มือหนาเริ่มแย่งชุดคลุมไปจากเธอกระทั่งมันกองอยู่ที่เอวโชว์เนื้อตัวด้านบนที่ไร้สิ่งปกปิด เขาก็เลยทำให้ตัวเองปิดแต่ท่อนล่างเหมือนกันกับเธอเหลือเพียงเนื้อแนบเนื้ออุ่นร้อนพิลึก
ชนะวินทร์สอดมือบีบขยำเต้าอวบจุกยอดสีสวยชูชนสู้กับความเย็นของเครื่องปรับอากาศ เขาค่อย ๆ สัมผัสเธอก่อนจะแสยะยิ้มที่เห็นขนแขนเธอลุกเกรียว
“ครั้งสุดท้ายของเธอนานหรือยัง”
“ครั้งสุดท้ายอะไรเหรอคะ”
“ที่ขึ้นเตียงกับผู้ชาย หรือแฟนของเธอไง” เขาเห็นใบหน้าจิ้มลิ้มเหมือนกำลังคิดหาคำตอบซึ่งมันไม่ทันใจคนที่ความต้องการกำลังพุ่งทะยานอย่างเขา
“อื้อ...”
“ชอบเซ็กส์แบบไหน เราตกลงกันได้นะ”
“ละ..แล้วแต่คุณเลยค่ะ” เสียงหวานขาดห้วงเพราะความรู้สึกแปลกใหม่เข้าแทรกซึม มือหนากำลังเลื้อยลงต่ำแหวกชุดคลุมออกจากกันแล้ววางมือทาบดอกไม้งามล้ำของเธอทันที พยายามจะแทรกเรียวนิ้วเข้ามาในกึ่งกลางเกสรแต่ก็ทำไม่ได้เพราะเรียวขาทั้งสองข้างหนีบกันไว้แน่น
“แยกขาออก”
“คุณวินทร์คะ...”
“แยกขาออก” เขาพูดประโยคเดิมแต่น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นดุกร้าว พรลภัสยอมคลายความเกร็งลงครึ่งหนึ่งจนเขาสามารถส่งนิ้วเข้าสำรวจเธอได้
“อื้อ...”
“อยากแล้วเหรอ” เขาถามชิดใบหูเสียงกระเส่า เพราะไม่ชอบฝืนใจแต่อยากกินขนมชิ้นนี้เลยยอมเสียเวลาประเหลาะเล้าโลม ทั้งที่เขาจะรีบ ๆ ทำมันให้เสร็จสิ้นไปเลยก็ยังได้
ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดจากลำคอของหญิงสาวอีกเพราะเธอข่มมันไว้สุดฤทธิ์ เขาจึงแกล้งบี้คลึงกลางใจกลางระหว่างกลีบทั้งสองฝั่งถี่รัว และมันได้ผล ร่างบางดิ้นพล่านพยายามจะหยุดข้อมือของเขา เธอเลยถูกรังแกถี่ขึ้น แรงขึ้นจนเหมือนลอยขึ้นฟ้าแล้วตกลงไปในเหวลึก ศีรษะทุยพิงที่ไหล่หนาอย่างอ่อนแรงแต่กลับถูกบีบคางให้หันไปรับจูบรสไวน์ชั้นดีทั้งที่เธอยังปรับจังหวะการหายใจไม่ได้
“อื้อ...น้องภัส..ขอหายใจก่อนค่ะ” ชนะวินทร์มองกลีบปากบางที่สั่นระริกแล้วรู้สึกได้เลยว่าความต้องการเขามันยิ่งพุ่งสูง หรืออาจเป็นเพราะช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาไม่ได้ปลดปล่อยเพราะเอาแต่ทำงาน
“ใช้ปากของเธอ”
“ใช้ปาก?”
พรึ่บ
พรลภัสถูกดันออกจากหน้าตักแล้วจับให้คุกเข่าลงกลางหว่างขาของชายหนุ่ม ไม่ทันได้ตั้งสติเขาก็ดึงชุดคลุมออกไปจากร่างหนาโชว์ความแข็งขืนที่ใหญ่กว่าข้อมือของเธอไปมากต่อหน้าต่อตา
“ซี้ดด ทำให้หน่อย” มือเล็กถูกจับมาประคองแท่งเนื้อไว้ และมือนั้นสั่นคลอนจนเขาขมวดคิ้ว ‘อาจจะผ่านงานมาน้อย หรือตื่นเต้นเมื่อเปลี่ยนกลิ่น’
“เอามันเข้าปาก” พรลภัสกลืนน้ำลายลงคอเมื่อน้ำเสียงนั้นไร้ความละมุน เธอค่อย ๆ อ้าปากรับสิ่งนั้นเข้ามาและทันทีที่ส่วนหัวมันเข้าปากเส้นผมยาวสลวยก็ถูกกำขยุ้มแน่น
“ซี้ดด ดูดได้ แรง ๆ”
“น้องภัสทำไม่เป็นค่ะ”
ครืดดด
ไม่เสียเวลาสงสัยร่างสูงก็ขยับลุกทันที่เพื่อเป็นฝ่ายควบคุมเธอเสียเอง หญิงสาวเพียงแค่คุกเข่า ส่วนเขาสวนสิ่งนั้นเข้าออกในโพรงปากของเธอเพียงครึ่งเดียวเท่านั้นเพราะกลัวจะทำเธอสำลักตาย
“อยะ..อย่าให้ฟันโดน อ่า...” ก่อนจะทานทนความอ่อนนุ่มของโพรงปากไม่ไหวชนะวินทร์ก็ผลักเธอออกเบา ๆ ก่อนจะอุ้มร่างเล็กขึ้นไปวางบนเตียงแล้วแทรกกลางระหว่างเรียวขาของเธอทันที
“พร้อมยัง”
“พร้อม...มั้งคะ” เธอตอบอย่างไร้ความมั่นใจ เหงื่อไหลซึมกรอบหน้า มือไร้เรี่ยวแรงปล่อยแนบไปกับเตียงนุ่ม ไม่รอช้าเขาก็จับเอ็นร้อนจ่อที่ปากทางรักเตรียมสอดใส่มันเข้าไป
“ไม่ได้ใส่ถุงนะ”
“คะ? อื้อ!” ไม่ทันได้ปฏิเสธเขาก็ดันส่วนหัวล่วงล้ำเข้ามา และมันทำให้หญิงสาวเจ็บปวดจนต้องจิกเล็บลงกับท่อนแขนของเขา ชนะวินทร์คิ้วขมวดมองใบหน้าหวานที่เหยเกน้ำตารื้นอย่างสงสัย...ไอ้ที่เขาทะลวงผ่านเมื่อกี้มันคืออะไร
“ไม่เคยเหรอ”
“อ๊ะ!...ค่ะ” กว่าพรลภัสจะความหาเสียงเจอก็เกือบครึ่งนาที หญิงสาวไม่ยอมลืมตาขึ้นมองว่าเกิดอะไรขึ้นไปแล้วบ้างปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคนมีประสบการทำมันไป
“ขยับแล้วนะ” เมื่อคนใต้ร่างไม่ตอบสนองกับคำที่บอกเขาก็ขยับสะโพกหนาค่อย ๆ เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นแต่ก็ไม่สุดอารมณ์เพราะไม่ได้ใส่เข้าจนสุดความยาว และเมื่อก้มมองสิ่งที่เชื่อมกันลมหายใจเขาก็แปรปรวนทันที ดอกไม้สวยสดไร้ตำหนิ หยาดเลือดจาง ๆ ชโลมรอบแก่นกายที่เงาวาวเพราะน้ำลื่นใสที่ไหลปะปนกัน
“เจ็บมากหรือเปล่า”
“อื้อ…พอทนได้ค่ะ” ชนะวินทร์เข้าใจดีถึงความเจ็บปวดของเธอ แต่อารมณ์ของเขาที่มันอัดอั้นมาราวเจ็ดวัน จะให้ถนอมต่อไปอีกก็ไม่ไหวเหมือนกัน
ปึก ปึก ปึก
ใบหน้าสวยของพริตตี้สาวบิดเบ้ พลางเสียน้ำตาที่ไม่ได้มาจากการร้องไห้ และเขาก็รู้ว่ามันมาจากความเจ็บ มือหนาเลื่อนขึ้นบีบทรวงอกเต่งตึงน่าขย้ำอย่างเต็มไม้เต็มมือก่อนจะก้มลงไปช่วงชิมให้หายอยาก
ชายหนุ่มละเลงปลายลิ้นบนยอดอกอ่อนนุ่มสีสวยสดราวกลีบกุหลาบที่เพิ่งผลิบาน หัวนมของเธอช่างเข้าขากันดีกับลิ้นอุ่นร้อน จนเขามันเขี้ยวอ้าปากงับอย่างหยอกล้อ
“อ๊ะ!”
“โทษที” ชนะวินทร์ผละออกจากสองเต้าหยัดตัวขึ้นทิ้งน้ำหนักที่มือทั้งสองค้ำยันกับที่นอน สายตาสำรวจเนื้อตัวเธอทุกตารางนิ้วขณะเดียวกันสะโพกสอบก็ไม่ได้หยุดสร้างความคุ้นเคยกันเลย
“อื้ม...น้องภัสซี้ด...เธอตอดฉันแน่น” เจ้าของชื่อที่เขาหลุดครางเสียงทุ้มเม้มปากแน่น ยิ่งเขาพูดจาลามก อารมณ์นั้นมันยิ่งจะกลับมา...ทั้งที่ยังเจ็บอยู่เท่าเดิม
“คุณวินทร์...จะหยุดหรือยังคะ น้องภัสเจ็บ...”
“ยังไม่เสร็จ”
“จะ...ตอนไหนเหรอคะ”
“ไม่รู้เหรอว่าผู้ชายเสร็จมันดูยังไง” คนใต้ร่างเบี่ยงสายตาหนีหลังจากเผลอมองดวงตาคมดุตรงหน้า แต่เขาก็ตามเอาสายตานั้นมาแผดเผาเธอถึงที่
“จะทำให้ดูว่าตอนผู้ชายเสร็จมันเป็นยังไง”
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณวินทร์!”
พรึ่บ
ชนะวินทร์เกี่ยวร่างของเธอขึ้นมาอยู่ข้างบน และปล่อยให้สิ่งที่เชื่อมกันอยู่หลุดจากกันแต่โดยดี พรลภัสจึงได้หายใจทั่วท้องขึ้นมาหน่อย แต่ก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อโดนเอามือไปประคองสิ่งนั้นของเขาอีก
“ขยับขึ้นลงสิ”
“น้องภัส...”
“เร็ว” เขาใช้น้ำเสียงทุ้มต่ำกดดันเพราะรู้ว่ามันจะได้ผล แล้วก็เป็นอย่างที่คิด มือนิ่มค่อย ๆ สาวแท่งเนื้อร้อนขึ้นลง ชายหนุ่มหลุดเสียงครางแผ่วเบาอีกทั้งเชิดหน้าราวกับจะบอกว่าที่เธอทำนั้นมันดีแล้ว พรลภัสกัดริมฝีปากแน่นยิ่งได้เห็นสีหน้า และร่างหนาบิดเกร็งมือเธอก็ยิ่งทำให้เขาเร็วขึ้นอีก
“อ่า...” กว่าจะสิ้นเสียงนั้นมือของเธอก็เปรอะไปด้วยน้ำข้นหนืดที่พุ่งออกมาจากส่วนปลายมนหยักนั่น เธอรีบถอยพร้อมผ้าห่มผืนใหญ่เอาขึ้นมาห่อตัวก่อนจะหายไปอยู่ในห้องน้ำอย่างไม่กล้าสู้หน้า
ชนะวินทร์ที่สีหน้ากลับมาราบเรียบเอื้อมดึงทิชชูข้างหัวเตียงมาทำความสะอาดของเหลวที่มันเลอะเทอะบนหน้าท้องตัวเองจากฝีมือของผู้หญิงที่เขาซื้อมาใหม่
- Writer
