อย่าเล่นกับไฟ 11

1426 Words

เมื่อเดินออกมาข้างนอกห้องน้ำก็มองหาเจ้าของห้องแต่ก็ไม่เห็นเฮียเกมส์แล้ว ไม่รู้เขาหายไปไหน จึงเลือกไม่สนใจหมุนตัวเพื่อเดินไปนั่งรอเดซี่ที่โซฟา แต่ก็ยังไม่ได้เดินไปไหนเพราะถูกผ้าผืนเล็กจากคนด้านหลังคลุมหัวก่อนทำให้มองไม่เห็นอะไรเลย “เช็ดผมก่อนเดี๋ยวไม่สบาย” ไม่พูดเปล่าขยับเข้ามาใกล้จนแผ่นหลังฉันสัมผัสกับหน้าอกเขา จากนั้นก็จับผ้าที่อยู่บนหัวฉันค่อย ๆ เช็ดผมให้ฉันเบา ๆ ฉันทำอะไรไม่ถูกเอาแต่ยืนนิ่งปล่อยให้เฮียเกมส์เช็ดผมให้ด้วยหัวใจที่สั่นหวั่น แต่เมื่อตั้งสติได้ว่าไม่ควรปล่อยให้เขาทำแบบนี้จึงรีบดีดตัวออกห่างจากเฮียเกมส์ “หนูโตแล้วเช็ดเองได้” “ใครจะไปรู้ล่ะ ก็เมื่อก่อนเห็นชอบให้เฮียเช็ดผมให้” มันจริงอย่างที่เขาพูดเพราะเมื่อก่อนไม่ได้คิดอะไรเพียงแค่อยากมีพี่ชายจึงชอบให้เขาดูแลและทำแบบนี้ให้กัน แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้นแล้วถึงจะมองเขาเป็นเพียงพี่ชายเหมือนเดิมก็ตาม แต่ทำไมสมองมันกลับคิดดีไม่ได

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD