17
“มีอะไรหรือตฤณ” พรรณธรถามพลางเหลียวมองตาม แต่ก็ไม่เห็นว่าจะมีอะไรผิดปรกติ อ๋อ...ไม่ใช่ มีสิ ก็แม่สาวที่มารับออร์เดอร์เมื่อครู่นั่นไง ยืนบิดซ้ายบิดขวาอย่างขวยเขินพร้อมส่งยิ้มหวานๆ มาให้กับแฟนของเธอ
พรรณแยกเขี้ยวส่งไป แต่ดูเหมือนพนักงานเสิร์ฟสาวจะไม่สนใจ ยังคงส่งสายตาหวานฉ่ำเยิ้มมาให้กับตฤณอยู่บ่อยๆ
“ตฤณ...ตฤณคะ” ตฤณเขย่ามือชายหนุ่ม แต่กลับไม่ได้รับความสนใจ เธอจึงเลือกที่จะหยิกเนื้อหนาๆ นั่นขึ้นมาแล้วบิด
“โอ๊ย! เจ็บนะต้นหลิว” ตฤณพ้อพลางลูบมือที่ถูกหยิบป้อยๆ
พรรณธรถอนใจเฮือกใหญ่ ดูเหมือนตฤณจะไม่เดือดเนื้อร้อนใจกับการที่เธอต้องแต่งงานกับคมน์เลย ขนาดมาคุยปรึกษาหารือกัน ชายหนุ่มยังทำหวานใส่คนอื่นต่อหน้าเธอเลย
หญิงสาวอดที่จะเอาตฤณไปเปรียบเทียบกับคมน์ไม่ได้ นิสัยทั้งคู่ต่างกันโดยสิ้นเชิง แม้จะถูกเกลียดหากคมน์ยังคอยเอาอกเอาใจดูแลใส่ใจเธอไม่เคยปริปากบ่น ขณะที่ตฤณบางครั้งทำราวกับเธอเป็นต
