One World Apart

Chapter 6.2

Chapter Six: Two Meters Away (Part 2)        

“PUWEDE mo na siguro ipacheck ang mga ito kay Miss Noelle para maumpisahan na natin kung approve ba s’ya.” Nang makalabas sa CR si Ian dahil kakatapos n’yang naligo ay ito kaagad ang bungad ni Mina sa kanya.

            Bukod sa pantry, mayroong ding sariling opisina sina Ian malapit lang rin sa site. Ginamit din ito ng previous contractors ni Noelle.

            Ngunit hiwalay sa mansion ni Noelle ang opisina nila at ang pantry’ng kung saan nagtiitpon-tipon ang kanilang trabahador tuwing kakain.

            “Ito na ba ‘yung proposal sa ilalagay na portrait ni Noelle sa museum n’ya?” tanong naman ni Ina nag mahawakan n’ya ang folder na iniabot ni Mina.

            “Oo, hindi ba galing sa ‘yo iyang ideya ng picture ni Noelle diyan? Eh ‘di pakita mon a kung gusto n’ya rin ‘yung location at size.”

            Ian just nodded and he puts down the folder on his desk. Inabala naman nito ang sarili sa pagpupunas ng kanyang ulo. It’s already afternoon at natapos na rin ang trabaho ng kanilang mga workers sa araw na ito. Ian always prefers to take a bath after working for the entire day.

            “Alam kong wala ka nang dapat pakialam pero nabalitaan kong bumagsak na si Hana. Hindi na rin raw nila mahanap ito sa Gilberts.” Napatigil naman si Ian sa pahayag ni Mina.

            Ian knows this coming. Ngunit nakapagdesisyon na si Hana at batid ding niyang alam ni Hana na mangyayari ito. Hindi man maganda ang naging wakas ng kanilang samahan ngunit hindi rin naman ikinasasaya ni Ian ang pagbagsak nito.

            “Bakit parang nag-aalala ka diyan?” and regardless what he feels, Ian still smiled to Mina.

            “Baliw na baliw ka kay Hana noon. Baka hanggang ngayon gano’n pa rin?” Nagtaas naman ng kilay si Mina.

            “Ah, naka-move on ka na pala do’n. Si Lyan na pala” Napatango-tango naman si Mina at umupo ulit sa kanyang swivel chair. Magsasalita pa lang sana si Ian pero hindi n’ya ito naituloy.

            “Anyway, may kaibigan ako galing spain. Magsesettle na s’ya rito. Baka gusto mong i-arrange kita sa blind date?”

            Ian didn’t answer Mina and he just laughed it out. It’s not the first time Mina offered her a blind date. Alam din n’yang parang kinakabahan ang dalawa n’yag kaibigan dahil nagsiispag-asawa na sila. S’ya na lang ang hindi… not even close…

***

            “BUKAS na rin po ‘yung opening ceremony Tan Stadium. Kailangan n’yo pong magpakita doon,” Habang sinasabi ni Saber ang kanyang schedule sa mga susunod na araw ay nag-lalakad lang si Noelle at inaamoy ang mga bulaklak na nasa kanyang garden. Makulay ang iba’t –ibang bulaklak dito dahil namumulaklak na ang karamihan sa kanila. This is Noelle’s favorite place. Ito rin kasi ang bonding nila ng kanyang yumaong ina.

            “Gusto ko magsuot ng pula bukas. Ipahanda mo lahat ng mga damit kong pula.”

            “Saber, how do I look?” Sandaling nalunod sa curiosity si Saber dahil biglang nagtanong si Noelle ng labas naman sa pinaguusapan sana nila.

            “You always look perfect, Miss Noelle.”

            “Ngayon? Maganda ba ako ngayon? Hindi ba masyadong plain?”

            Napatingin naman si Saber kay Noelle. Naka bestida ng mahapa ito hanggang talambakan ng kulang puti at nakatali ang kalahit ng kanyang buhok gamit ang clamp nito na may kulay pulang rosas. Naka tsinelas lang din ito. But Saber should know it the best, the Noelle looks elegant and beautiful in whatever he wears.

            “Hindi po.”

            “Okay, you can go now, Saber. Gusto ko munang mapag-isa.”

            Katulad ng isang bahay ang lawak ng garden ni Noelle. Marami s’yang halaman at mga bulaklak na nandito. Madalas s’yang nagpupunta rito tuwing gusto n’yang mapag-isa. This has been her comfort place. This garden belongs to her mother and she is taking care of it until now…

            “Nakakainggit ang mga bulaklak, Mommy. Tuwing namumulaklak sila parang ang saya nila….” Naagaw ng mga orchids na kulay violet ang atensyon ni Noelle. Napakarami kasi ng mga ito at lahat sila ay namulaklak.

            “Sana ako rin, masaya,” She smiled a bit. That was just to hide her bitter feelings. Nakakatawa nga dahil nagagawa rin n’yang magpanggap sa kanyang sarili.

            “Kamahalan!” Naistorbo naman ang pagmumuni-muni ni Noelle nang marinig n’ya ang boses na iyon. Bahagyang nandilim kaagad ang paningin ni Noelle nang marinig pa n’yang tumakbo ito palapit sa kanya.

            Sirang-sira na ang araw n’ya nang dahil sa taong ito. Puro kamalasan na rin ang inaabot n’ya tuwing nand’yan s’ya. She shooked her head as he remembered what happened a while ago, bukod sa nakakahiya at sobrang natapakan ang kanyang pride nang kumapit s’ya kay Ian.

            Noelle got her measuring tape from the pocket of her dress as she felt Ian was approaching. She is about to pull 2 meters of the tape when Ian halted.

            “Alam ko ang sukat ng dalawang metro kaya ‘di mo na kailangang ilabas ‘yan” Nang bumaling si Noelle sa kanya ay ngiting-ngiti na naman ito.

            Nakasuot na ito ng itim na pants ang black shoes, habang ang pangitaas naman nito ay isa polo shirt lang. Ian is two meters away but she could smell that pepper mint scent of him. It soothes her nose at napapikit s’ya habang inaamoy ito.

            “May ibibigay sana ako kaso, paano ko ibibigay? Ihahagis ko ba tapos saluhin mo na lang? Tapos kapag napirmahan mo na, ihagis mo ulit sa akin?” Napairap na naman si Noelle nang iminulat nito ang kanyang mga mata.

            “Puwede ba? Kahit isang araw lang huwag ka ngang magpakita sa akin!” iritang saad naman ni Noelle. Pero hindi talaga tinatablan si Ian ng pagsusungit n’ya.

            “Paano ‘yun? Gusto mo AWOL ako?” tinaas-taas pa ni Ian ang dalawang kilay n’ya na lalong ikinainis ni Noelle.

            “Kumusta ka pala? Wala ka namang gasgas? Dapat sa susunod mag-iingat ka tuwing bibisita ka sa site.”

            “That was your fault! Wala kang sinabing may malalim na butas! Paano kung nasugatan ako? O nabagok ang ulo ko!?” tinuro naman ni Noelle si Ian. Lalo yatang naglagablab ang inis nito nang ipinaalala pa ni Ian ang nangyari kanina.

            “There are holes everywhere… makikita mo naman ‘yon.,” depensa naman ni Ian.

            “Kahit na! Nanganib ang buhay ko!” Napataas ang tono ng boses ni Noelle.

            “Sinalo naman kita kanina kahit mabigat, binuhat kita. Dinaganan mo nga ‘yung mukha ko hindi naman ako nagrereklamo.” Napakamot naman sa ulo si Ian. Bigla na lang napatakip si Noelle sa kanyang dibdib. Even Noelle couldn’t figure out why she did that.

            Nagpigil naman ng tawa si Ian nang makita n’ya ang ekpresyon sa mukha ni Noelle. She’s embarrassed, that’s it. But Noelle is trying hard to hide it,

            “Sa rib cage mo… tumama ‘yung mukha ko. ‘Wag kang mag-alala” Ian just lied to ease Noelle’s feelings. But that didn't help. Noelle even clenched his fist and she is angrier now.

            “Are you saying that I’m flat!?”

            Nanatiling tahimik naman si Ian sa katanungang iyon.

            “Layas!” she yelled. Napahinga na lang ng malalim si Ian.Daig pa n’ya ang nakikipag usap sa isang bata. Pero ang pagsusungit ni Noelle ay bagay na bagay sa kanya. Lalo lang s’yang natutuwa tuwing nag-aaway silang dalawa.

            “Tama na ang pagsusungit. Tinitigasan na ako.” Napahakbang naman si Ian palapit sa kanya.

            “What the f—“

            “Ang ganda mo lalo ‘pag nagsusungit ka.” Now Ian is just one meter away from her.

            “Stay two meters away from me—“

            “Ayoko,” maagap na saad ni Ian. “If I stay two meters away from you, then I can’t see your face clearly.”

            “Why would you want to see my face?” Napahalukipkip si Noelle at ngayon ay nakipagtagisan na ito ng titig kay Ian.

            Noelle is starting to feel uncomfortable as Ian prolongs his stare at her. Hindi naman na ito nagsasalita at nakatitig lang sa kanya.

            “Ngayon lang kasi ako nakakita ng prinsesa sa totoong buhay…” Namilog ang mga mata ni Noelle sa sinabi ni Ian. Gusto n’yang hawakan ang kanyang pisngi upang i-check  kung namumula na ba ito dahil nakakaramdam na s’ya ng init mula rito. But Ian would just figure out immediate why would she do that.

            “That’s right. I’m a royalty. You should know now. Magkaiba tayo ng mundo” taas noo’ng sabi ni Noelle sa kanya.

            “Sasabihin mo talaga ‘yan pagtapos mong nakipaghalikan sa akin, Tell me…” Napaatras naman si Noelle nang humakbang ulit palapit si Ian sa kanya. Parang wala nang pakialam si Ian sa distansya nilang dalawa and she is starting to feel anxious. Kakaiba na ang mga tingin ni Ian! Parang may balak itong iba.

            “Do you want more?” Ian was able to corner her on the closed windows. “Should I just seal that lips with my kiss? Baka sakaling mabawasan ang kasungitan mo.”

            Napatingin si Noelle sa labi ni Ian. Hindi masyadong makapal ito at medyo mapula. Ito lang naman ang labing lumunod sa kanyang labi nang gabing lasing s’ya. That was her first yet it was too intense to be her first.

            “You’re p*****t. Dirty Kisser.” Napaigitng ang panga ni Noelle at buong lakas sana n’yang ituutlak si Ian ngunit hindi n’ya ito nagawa. Nanatali lamang ang palad ni Noelle sa dibdib ni Ian.

            Laking gulat naman ni Noelle nang gumanti si Ian. He dropped the folder on the ground and he pinned her against the windown as he shortened the distance between them.

            Nanatiling matalim ang tingin ni Noelle nang inilapit ni Ian ang mukha n’ya sa kanya. Hindi s’ya makawala dahil unang-una sa lahat, sobrang kinakabahan na s’ya.

            Mariing napapikit si Noelle nang makita n’yang inilapit ni Ian ang bibig n’ya sa kanya.

            “Bukas mo na lang ibigay sa akin ulit ‘yung folder, kapag napirmahan mo na.” Naramdaman n’ya ang init ng hininga ni Ian sa kanyang tenga na siyang nagpatayo ng kanyang mga balahibo. She smelled her breath with that pepper mint scent. It was refreshing thought pero hindi iyan ang kaso ngayon!

            She just closed her eyes with the thought of Ian is going to kiss her pero hindi!

            Nang iminulat n’ya ang kanyang mga mata ay nagpipigil na ito ng kanyang tawa sa harapan n’ya!

            “Lalaplapin sana kita kaso, mahal ko ang trabaho ko.” Napailing-iling si Ian at napatawa ng mahina.

            “Stop, saying laplap” Naging seryoso na ang boses ni Noelle. Nakita naman n’ya sa kanyang gilid ang mga gardening toold. Nakita n’ya ang pala doon so she grabbed it.

            Napaatras si Ian nang lumapit ito sa kanya at nakaambang na ihahampas na n’ya ito sa kanya.

            “Sandali! Nagbibiro lang ako! Teka lang nakakamatay ‘yan!”

            Ian ended up running fast as Noelle is now unstoppable.

***

May Image model ba kayong naiisip para kay Noelle at Ian? If meron maari ko bang malaman? Comment n’yo lang hehe!

***