บทที่ 9 ไปอยู่ด้วยกันไหม
19 : 50 น.
พอถึงอพาร์ทเม้นท์หญิงสาวรีบอาบน้ำอาบท่าแล้วมานั่งครุ่นคิดอยู่หน้าโต๊ะแป้งถึงเรื่องราวในวันนี้
ถ้าน้ำฟ้าไม่พูดเรื่องท้อง เธอคงไม่คิดหนักขนาดนี้และคงไม่ไปตรวจ ผลปรากฏว่าเธอท้องจริงๆ เป็นท้องที่ไม่รู้ตัวเลยถ้าไม่มีอาการออกมา
“ เฮ้อ~ ชีวิตฉันยังต้องเจออะไรที่หนักกว่านี้อีกไหมเนี่ย ” พูดไปน้ำตาก็ไหล ไม่อยากจะร้องไห้หรอก แต่ก็อดไม่ได้ มันอ่อนไหวเหลือเกิน
แค่คิดว่าท้อง ถ้าเขาคนนั้นได้รู้คงไม่สนใจเธอแล้ว ข้อตกลงคงเป็นโมฆะ ทุกอย่างก็คงจะดีมั้งสำหรับเธอ แล้วต้องโทรหาเขาไหม หรือรอเขามาเอง แต่ช่วงนี้เขาน่าจะยุ่งล่ะมั้ง
บ้านคะนึงหา
“ คุณแม่ว่าอะไรนะคะ ”
“ หนูพริ้งฟังไม่ผิดหรอกลูก แม่อยากอุ้มหลานแล้ว ”
“ เอ่อ... ”
“ แม่ครับ ผมยังไม่รีบ ผมอยากหาเงินให้เยอะกว่านี้อีก ตอนนี้ผมยังไม่พร้อมครับ ”
“ ไม่ใช่ว่าแกรอแม่นั่นอยู่นะคิริน ยังไงแม่ก็ไม่ชอบมัน แกด
