A Night With Stevenson

Chapter 11- Her Unexpected visitor

Mabilis ko siyang pinasok sa loob ng kotse, gamit ko ngayon ang latest model na BMW 7 Series Sedan worth 5.9 million ang presyo nito. Hinubad ko naman ang coat ko, at ipinasuot rito.

"She uttered thank you" sabay kuha ng seat belt at sinuot ito. Binuksan ko na ang engine at pinasibat ito.

Sa buong byahe tahimik lamang ito at 'di man lang nagsasalita. Hanggang sa naisipan kong mag play ng music, para naman hindi nakakabagot ang byahe namin.

Until I ask her one question. Nakuha ko naman ang atensyon niya.

"What is it?" she ask.

"It's about your son father. If you don't mind. What is his name." I ask her politely.

Natahimik ito saglit. At biglang nagsalita..

"His my past, and I won't tell it and I don't want to talk about it, especially my past. Hope you'll understand?" she said.

"Yeah! sure" wika ko, pero parang bakit 'di ako convinced sa sagot nito.

Hindi namin namalayan nasa tapat na kami ng bahay nito. I stop the engine and help her to unbelt the seatbelt, mukhang may problema siya sa pag baklas nito. I started to move and hold the seatbelt, nakita ko naman nag iwas ito ng tingin at mukhang nailang sa ginawa ko. Mabilis kong tinanggal ang seatbelt, dahil baka mapunta pa saan. Lumabas ako ng kotse para pag buksan ito.

"It's getting late. Hindi na kita maiimbitahan sa bahay. Pasensya na sir." wika nito.

"It's okay. By the way wait." sambit ko kasi nakalimutan kong ibigay ang regalo ko kay Axel, naglakad ako papunta sa likod at binuksan ang compartment nito sabay kuha ng mga paper bags. Naglakad ako pabalik sakanya.

"Here, abot ko rito ng mga paper bags.

"Ano po ito sir,?" tanong nito.

"It's a toy for your son. Just tell me that I bought this for him" wika ko.

"Ha? for what sir, at ang dami nito sobra. I never spoiled my son sir about this matter, especially a toys. Baka masanay kasi siya." mahabang lintanya nito.

"It's a gift, don't mind it. Actually natutuwa ako sa anak mo." sambit ko at pilit tinatanggihan ang ibinabalik niyang paper bag.

"But sir--

"No but, pag putol ko na ano pa man niyang sasabihin. It's getting late, pasok ka na mamaya aalis na rin ako.

"Okay, thank you for this sir. Good night" sambit nito sabay talikod at pasok ng gate.

Lumingon muli ito at nag wave sa'kin, bago tuluyang pumasok sa loob.

Nang masiguro kong nakapasok na siya sa loob ng bahay nito, pumasok na rin ako ng kotse at sinimulang mag drive pabalik sa pent house ko. It's a great day, usal ko..

ANDREA

Napa upo ako sa sofa at napapangiti dahil naalala ko na naman ang pag ligtas ni sir sa'kin kanina. Hindi naman pala 'to pervy, in fact napaka gentleman niya. Siguro na mis-judge ko lamang siya.

Pumanhik naman ako sa itaas at nakita kong tulog na tulog na ang aking anak at inilapag ko na lang ang regalo ni sir Stevenson sa'kaniya, paniguradong magugustuhan niya ito pagka gising. Maingat kong isinara muli ang pintuan. At tumungo na ako sa aking kwarto. Ibinaba ko na ang shoulder bag ko at diretso ng shower room para makapag half-bath. Mga ilan minuto lang lumabas na rin ako.

Dahan dahan na akong ginupo ng antok.

Kinaumagahan halik ni Axel ang nagpa gising sa'kin.

"Mommy,Mommy and wake up." wika nito at bakas sa'kaniyang mukha ang excitement.

Yes, son."

"Mommy, you buy all of this for me." masayang wika nito at hawak na nito ang mga toys.

"No, not me. It's sir Stevenson who bought you that." wika ko.

"Really Mom, can you call him so that I tell him thank you, please." wika nito na nagmamakaawa sabay pout ng lips.

"Sure son, but not this early in the morning," sambit ko para tumigil na rin ito.

"Yes Mom." he nodded his head and then kissed me. (Mwah) paulit ulit na pag halik nito at alam kong masayang masaya ang anak ko. Kong pwede ko lang sana sabihin sayo ang totoo, kaso mukhang wala namang alam ang Daddy mo, si sir Stevenson.

Sabay na kaming bumaba ng hagdan. Habang ako ay naghahanda na aming breakfast abala naman ito sa paglalaro ng mga toys niya. Kitang kita ko ang lapad ng mga ngiti nito.

Nang matapos na ako sa'king ginagawa tinawag ko na ito at kaagad naman siyang lunapit sa'kin. Dala-dala pa rin nito ang toys niya at 'di maiwan iwan, ginulo ko naman ang buhok nito at bigla naman itong sumimangot.

"What?" tanong ko habang natatawa.

"Mom, stop it." saway nito dahil ayaw na ayaw nito sa lahat na ginugulo ang kanyang buhok.

Ok, ok! na carried away lang ako son. Let's eat., sabay tango nito at naupo na rin sa upuan at binitawan na rin ang kanyang toys sa katabing upuan. Masaya naming pinagsaluhan ang aming umagahan.

Dahil mabilis na tapos ni Axel ang breakfast nito panay kulit na sa'kin na tawagan na namin si Sir. Kanina pa niya hinihila ang laylayan ng dress ko.

Stop it son, mahuhubaran si mommy., pagsasaway ko rito at baka mahubuan na talaga ako kong 'di pa rin ito titigil. Fine we will call him, wait I'll dial it now., sabay tayo ko at sumunod naman ito sa'kin..

"Mom," pangungulit nito. In a few minutes he answered it and I heard his manly voice on the line.

"Yes." tanong nito.

Sir-- hindi ko na natapos ang sasabihin ng inagaw ni Axel ang cellphone sa'kin, ang kulit talaga ng anak ko. Naririnig ko nang nag-uusap ang dalawa at ako nama'y bumalik sa lamesa para magligpit. Natutuwa akong pag masdan ang anak ko na masayang nakangiti kausap ang sir ko.

Axel, tawag ko rito. He hang up the phone and say wait. Almost one and half hour na silang nag-uusap at nahihiya na ako sa boss ko, dahil baka nakaabala na kami at alam ko namang masyadong busy siyang tao. Lumipas ang dalawang oras at nag-uusap pa rin ang dalawa kaya naisipan ko nang kunin ang cellphone ko rito.

"Mom, give it back to me." wika nito na naka simangot at walang tigil sa pangungulit.

"Sir, sorry to disturb you. He wanted to say thank you for the present that you gave him." pagpapaliwanag ko at halos pawisan na ako sa kaba.

"It's ok. I'm not busy today and I really enjoyed talking to your smart son." anya.

"Ahmm ok sir. I'll give it back to him now., after namin mag-usap ni sir at ibinalik ko na kay Axel ang cellphone.

"See. I told you Mom." pang-aasar pa nito.

"Fine." wika ko sabay lakad ko paakyat ng hagdan.

Matutulog na lang ako mag-hapon mukhang matatagalan pa ang dalawa.

Sumalampak ako sa kama at hindi ko namamalayan na nakatulog ako nang mahimbing.

Nagising ako pasado alas-dose na ng hapon. For God sake, hindi ako nakapag luto ng lunch ni Axel. Nagmamadali akong bumangon at hindi na ako nag abalang mag suot ng bra kasi sanay naman ako basta may roba ako. Pababa ako ng hagdan ng may maulinigan akong boses may bisita ba kami, usal ko.

Halos manlaki ang mga mata ko ng makita si sir Stevenson na kasama ang anak ko. Aakyat sana ako pabalik ng room ng biglang napansin ako ni Axel at tinawag ako.

"Mom, come here." tawag nito. Napatakip ako sa dibdib ko nang mapansin nakatuon ang mga mata ni sir sa tayo tayong korona ko. S**t lamunin na ako ng lupa sana ngayon na..

"Sir," bati ko sabay takbo kaso nga lang sa dami ng araw ngayon pa ako naging clumsy at na out of balance ako napapikit na lamang ako, mga ilang segundo lang wala akong naramdaman na pagka bagok hanggang sa idilat ko ang aking mga mata at nag salubong ang mga mata naming dalawa. Naagap na nasalo pala ako ni sir. Parang tumigil ang mundo at ito lang ang nakikita ko. Natigil ang pagpapantasya ko ng tawagin ako ng anak ko.

"Mom, are you okay?" nag aalalang tanong nito.

Para akong binuhasan ng malamig na tubig at agad akong lumayo sa pagkakayapos nito. Baka kong anong isipin ng anak ko sa'kin. Bakit hindi ka kasi nag-iingat Andrea, hiyaw ng isipan ko.

"Are you okay? may masakit ba sa'yo?" tanong ni sir Stevenson.

"H-ha! wala po sir. A-ayos lang po ako., nauutal kong sambit.

"Are you sure, you look tense? and by the way I'm sorry if I didn't tell you, your son invited me." sinserong wika nito.

"It's ok sir." wika ko sabay paalam dito, dahil kanina pa ako naasiwa sa mga tingin niya, sabay talikod at dahan dahang pumanhik ng hagdan at nagkulong sa kwarto.

Nakakahiya ka Andrea,para kang teenager kanina., sigaw ng traydor kong isipan. Nagmamadali akong nagtungo sa wash room at nag hilamos para mawala 'yong kaba ko. Kumuha na rin ako ng towel para patuyuin ito. Sinuot ko ang blouse at tokong ko bago ako lumabas ng kwarto ay naka isang sipat muna ako ng aking sarili, para akong sira ngayon.

Naabutan kong nag hahanda ng pagkain ang dalawa. Kung pagmamasdan ito, para silang mag-ama, dahil magkawangis silang pareho. Lubos na naman akong nalungkot paano ko ba sasabihin sa kaniya na siya ang ama ng anak ko.

Five years ago, saan ako hahanap nang ebidensya na siya talaga ang naka one night stand ko., puro kasi ako kagagahan yan tuloy sumasakit ulo ko. Hindi nila napansin ang pag lapit ko dahil abalang abala ang mga ito.

"Hi, bati ko sa dalawa, baka sakaling makuha ko ang atensyon ng mga ito. Ngunit para akong hangin lamang sa paligid ng mga ito, kaya pumanhik na lamang ako sa taas at nag bihis."

"Di kayo na ang mag-ama!!!" Haixt!!!