“สรุปว่าพ่อเลี้ยงกำลังทำอะไรอยู่เหรอ”
เธอถามย้ำอยากให้เขาตอบคำถาม
“แล้วมาทำอะไรแถวนี้ ดึกดื่นป่านนี้ควรจะอยู่บ้านแล้วไม่ใช่เหรอ”
เขาเลี่ยงไม่ตอบคำถามเธอแต่กลับตั้งคำถามกลับไป สะกดจิตสะกดใจตัวเองไม่ให้ทำอะไรมากไปกว่าเอ็นดูเด็กสาวเหมือนเด็กคนอื่นๆ มันแสนยากเย็นเพราะใต้น้ำนั้นท่อนเอ็นยักษ์ของเขามันกำลังเรียกร้องหาเธออย่างหนักหน่วงจนอยากชูตัวขึ้นเหนือน้ำใจแทบขาด
“ยายหลับแล้วก็เลยออกมาเดินเล่น”
เธอเห็นว่าไฟของเรือนเล็กเปิดอยู่ก็เลยแอบหนียายออกมาเดินเล่น ก็มีเพียงเท่านั้น
ด้วยรู้ว่าเขาอยู่แถวนี้จะได้มีเพื่อนคุยแก้เหงา ด้วยพ่อเลี้ยงภูเมฆนั้นใจดีกับเธอจะพูดคุยเรื่องอะไรก็แสนจะสบายใจ
“เดินเล่น ในไร่ชาเนี้ยนะ”
ถึงปากจะพูดคุยด้วยเรื่องปกติแต่ทว่าร่างกายกำลังร้อนวูบวาบไปหมด มันเลยทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะจ้องมองหน้าอกของเด็กสาวแทนการมองหน้าเธอตลอดการพูดคุย
“ก็อยู่บ้านมันเหงา ทีวีก็เสีย ไอ้กัณณ์ก็อ่านแต่หนังสือ ก็ไม่รู้จะทำอะไร”
เกตุแก้วค่อนข้างรู้ตัวว่าถูกมอง เธอก็เลยใช้สองแขนเบียดหน้าอกของตัวเองไปมาเพื่อให้อีกฝ่ายมองเสียให้เต็มตาว่ามันใหญ่โตแค่ไหน ไม่ใช่ของเด็กอย่างที่เขาเคยดูถูกเอาไว้
“เล่นน้ำไหมล่ะ”
หนุ่มใหญ่ถึงกับกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ไปกับความใหญ่โตของหน้าอกเด็กสาว
ความอดทนของเขาขาดดังผึงใหญ่ เรียกหาเด็กสาวให้มาลงอ่างอาบน้ำเดียวกัน
“ได้เหรอ”
เกตุแก้วเล่นตัวแต่พองาม แต่ใจอยากกระโจนลงอ่างด้วยความอยากรู้อยากเห็นแทบขาดใจแล้ว
“ได้ แต่ห้ามขยับตัวมากเดี๋ยวอ่างมันพัง”
คิดว่าจะแค่สัมผัสตัวเด็กสาวนิดๆหน่อยแล้วจะให้กลับบ้าน จะพยายามไม่ทำอะไรเกินเลยไปกว่านั้น แต่ก็ไม่รู้จะอดทนได้แค่ไหน
“แต่ไม่ได้นะสิ ไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยน ขืนกลับไปตัวเปียกแล้วยายตื่นมาเห็นพอดี โดยตีตายห่าเลยนะ”
ยังลงอ่างไม่ได้ง่ายๆ เธอยังมีปัญหาอยู่อีกเล็กน้อยด้วยเพราะความเป็นเด็กอยู่เลยยังเกรงกลัวผู้ปกครองที่มักใช้ไม้เรียวฟาดก่อนจะถามหาความจริงอย่างยายมูลของเธอ
“ก็ถอดออกก่อนสิ” เขาเอ่ยแนะนำเธอ
“ไม่อ่ะ นมหนูใหญ่ หนูอาย” เธอปฏิเสธคำแนะนำ
“เออๆ เดี๋ยวหันหลังให้”
เขาหันหลังหนีในทันทีทำราวกับไม่อยากเห็น แต่ใจดวงใหญ่เต้นแรงด้วยความตื่นเต้นเพราะอีกไม่กี่วินาทีจะได้เห็นเรือนร่างที่เฝ้าจินตนาการถึงมาโดยตลอดแล้ว
คงน่าฟัด น่าขย้ำ น่าจับไปทั้งตัวแน่ๆ
“ห้ามมองนะ ถ้ามองหนูฟ้องยายแน่”
เด็กสาวหันหลังถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น เสื้อยืด กางเกงขาสั้น เสื้อชั้นใน กางเกงชั้นใน ถูกปลดออกไปกองกับพื้น
“ของเด็กๆแบบนั้น ไม่มองหรอกนะ”
ภูเมฆหันหน้าหันหลังอย่างคนอดใจไม่ไหว แอบมองเธอรอบแล้วรอบเล่าจนตาแทบเหล่
ก่อนจะหันหลังทำตัวแข็งๆราวกับไม่รู้ไม่เห็นอะไร เมื่อเด็กสาวถอดเสื้อผ้าออกหมดแล้วกำลังจะหันหน้ามาลงอ่างอาบน้ำเดียวกับเขา