“มือพ่อเลี้ยงทำอะไรในน้ำอ่ะ ยกขึ้นยกลงทำไม”
สอดส่องสายตาไปหาอีกฝ่ายอย่างคนอยากจับผิด แต่ในใจกลับรู้ทุกอย่างเกินเด็กสาววัยเดียวกันจากนิสัยอยากรู้อยากเห็นเรื่องของผู้ใหญ่เกินวัย
“ไม่มีอะไรหรอก”
ภูเมฆพยายามทำหน้านิ่งๆ ราวกับไม่มีเรื่องอะไรทั้งนั้น ทำตัวเหมือนแค่มานอนแช่น้ำดับร้อนและจิบไวน์เย็นๆ ด้วยเขานั้นมีขวดไวน์ตั้งอยู่ข้างๆ ขอบอ่างน้ำพอดิบพอดี
แต่ก้นอ่างมันคงทะลุไปถึงไหนต่อไหนแล้วมั้ง เพราะเจ้าลูกชายเขายิ่งเห็นเด็กสาวก็ยิ่งแข็งตัวดันอ่างน้ำไม่หยุดไม่หย่อน
นี่ถ้าเกิดอ่างมันแตกขึ้นมาเพราะว่าโดนของแข็งจากเขาแท่งเข้าให้แล้วล่ะก็ เขาจะอธิบายให้เด็กมันฟังว่ายังไงล่ะทีนี้
“ไม่มีอะไรได้ยังไง หนูได้ยินนะว่าพ่อเลี้ยงครางอ่ะ อ่า อ้าส์ อ่า แบบนี้เลย”
เด็กสาวครวญครางเหมือนอย่างที่เธอเคยครางเมื่อวันก่อนเมื่อใช้นิ้วเขี่ยเล่นไปบนเม็ดที่รวมความเสียวของร่างกาย
มันเป็นเสียงโทนเดียวกันเลยไม่ยากที่เธอจะล้อเลียนเขา เสียงของเขามันใหญ่กว่าเสียงเธอเล็กน้อยนั้นคือข้อแตกต่าง
“หื้ม”
เสียงหวานครางได้ไพเราะนักทำเอาเขานั้นสะท้านไปทั้งตัว ร้อนวูบวาบจนอยากขึ้นจากอ่างน้ำ
หมายตาไปยังเด็กสาวที่กล้ามาแหย่เสือร้ายผู้หิวโหยอย่างเขาอย่างคนไม่รู้อะไรเอาเสียเลยว่าอาจเดินกลับบ้านไปไม่ไหว
“สรุปว่าพ่อเลี้ยงกำลังทำอะไรอยู่เหรอ”