06
1463 Words
Talagang may gagawin ako sa gabing ito pero kinansela ko na muna para sa party na dadaluhan namin ng pamilya ko. Pupunta ako dapat sa isang mall para sa isang shop na gagawin para doon, pero dahil sa emegency na party ay hindi ko na mapupuntahan pa.
Isang buntong hininga ang pinakawalan ko bago ako lumabas ng condo unit ko. I am wearing a black halter dress. Backless iyong likod pero komportable naman ako at pinares ko lang din sa isang three-inches na heels. Naka-bun naman ang buhok ko na may nakaunting arte para hindi magmukhang plain.
Pagkalabas ko nang building ay kaagad kong nakita ang sasakyan ni Mommy. She’s checking me, making sure that I am going to that event.
Kumaway ako at tipid na ngumiti bago umalis ang kanilang sasakyan. Pumasok naman ako sa akin at kaagad ko iyong pinaharurot hanggang sa nasa likuran na ako ng kanilang sasakyan.
It took us almost half an hour because of the heavy traffic. Binigay ko sa isang guard nila Mommy ang aking susi at sumunod kay Mommy at Daddy. My Mom held my hand as we entered the hotel.
I heard from Kia that they rented the whole hotel for their guests, which amazed me. I never heard anything from this brand. Mukhang bago lang iyon o panibagong pangalan para sa isang collaboration para sa sinabi ni Mommy. I even checked their accounts on social medias but they haven't posted yet until they launch it tonight.
“Greet them with a smile, okay?” I heard my Mom whisper.
I nodded and smiled. Kumawala ako ng hangin at tumingin sa palagid.
I’m already prone in this kind of event pero kapag talaga kasama ko si Mommy ay hindi natatanggal ang kaba ko. I really need to be a perfect daughter in her eyes.
Sa isang silid kami pumasok at tumambad sa amin ang mga bigating bisita. Nanlaki pa ang mga mata ko dahil halos lahat ng kilalang artista ay naroroon, maging ang mga sikat na model, atleta, at ibang personalidad ay naroon.
“Let’s meet Lawrence, baka may mahanap iyon naiba.” iyon kaagad ang sinabi ni Mommy pagkapasok na pagkapasok namin.
Bigla akong natigil sa huli niyang sinabi. I bit my lower lips but I maintained my poise.
Oh please, this is not an arranged marriage please. Oh, please, please. This is not the right time! Wala pa akong lalaki maiharap sa kanya. The man that I wanted ay hinahanap ko pa rin hanggang ngayon at hindi ko alam kung saan ko siya makikita!
I silently prayed as my mom held my hand and pulled me to her. May mga sinong bumati sa amin but she just only smiles and excuses us. Hindi man lang nagsabi nang kung ano-ano!
Muling pumasok sa isip ko ang pangalang sinabi kanina ni Mommy.
Lawrence sounded like a bad boy.
Hindi iyon tunog na mabantot na matanda.
It sounded young and fresh, and new in this industry or not…
I know my competitor, okay? But I never really heard his name on my field.
Jewelry is like treasure, the reason why I chose this field. Especially the stones, I really adore how they shine and sparkle so brightly like how I saw my future.
“Mom–”
Hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko dahil sa isang pamilyar na mukha na nakita ko. Maging ang lalaki ay nagulat din nang magtama ang aming paningin. Mas lalo kaming lumapit ni Mommy ay doon ko talaga nakumperma ang mga tanong sa isip ko.
Kung talaga bang ang lalaking nasa harapan ko ngayon ay ang lalaking nakita ko sa club inferno. Kung siya ba talaga iyong kasama ko sa kama na iyon…
Napakagat ako ng labi dahil sa mga tanong sa isip ko.
“Mr. Cassander!” my Mom called someone.
It obviously not him! Malamang malayo iyon sa Lorenzo niyang pangalan at parang hindi iyon Cassander ang surname niya! Damn, I forgot his surname!
The Mr. Cassander was on their circle. Paglingon niya ay kaagad kong namukhaan ang lalaking iyon. I remember him! Parang nakita ko na siya sa isang event na pinuntahan namin. I remember him talking about Golds and staffs!
What the hell! Hindi ko inakala na talagang papasukin niya ang negosyong ito. I couldn’t imagine him designing a jewelry.
Talagang tama ang nasa isip ko. He looks like a bad boy! A very bad one!
“Good to see you, Mrs. Lozano…” He paused and looked at me, “Of course, to your daughter.” he continued.
I felt my Mom pinches my hand and that automatically made me smile. Kinakabahan ako dahil ramdam ko ang tingin sa akin ng lalaking nasa tabi lamang ni Lawrence. Hindi ko kayang tapatan ang tingin niya dahil baka bigla na lamang sumali sa aming usapan.
“Akala ko mahuhuli kayo,” ani Lawrence.
Maganda ang pagkakasabi niya no’n at walang accent. Parang matagal na talaga siya dito sa pilipinas. He has the same feature with Lorenzo. Pero mas makapal nga lang ang bigote niya keysa sa kay Lorenzo… na ngayon ay wala na pala…
He looks so fresh now. Wala na iyon stubbles niya na naramdaman ko sa mga halik niya sa katawan ko.
Kaagad akong napapikit. Damn, kailangan ko na talagang kalimutan ang araw na iyon!
“Akala ko rin. My daughter has a work pa kasi, akala ko hindi kami makakaabot sa opening.” My mom replied, smiling like an idiot.
Lawrence smiled too and laughed a little bit. Bago pa man siya nakapagsalita ay may lumapit na lalaki sa kanya. Pamilyar din iyon ngunit hindi ko kilala ang pangalan. Dahil sa bulungan nila ay napatingin ako sa lalaking nasa tabi niya.
Nanliit ang mata ni Lorenzo sa akin na parang may pinapahiwatig. Umiling ako para ipahiwatig din ang gusto ko.
“Can you intruduce us with you guest, Lawrence,” sambit ni Lorenzo dahilan para muling bumalik ang atensiyon ni Lawrence sa amin.
Ramdam ko naman ang pagpakawala ng hininga ni Mommy at ang paghigpit ng hawak niya sa akin. Hindi ko alam kung excited ba siya roon o ano. Palagi kasing atat si Mommy na ipares ako lalo na sa mga mayaman na kilala niya para sa negosyo!
“Oh, I forgot. This is Amily Lozano with her daughter Cassia Lozano. And Mrs. Lozano, this are my friends, Lorenzo, Cillian, and Ishmael.” pakilala niya sa amin.
Muling napangiti si Mommy. She handshakes everyone, except Lorenzo. Nagdalawang isip pa siya ngunit sa huli ay ginawa na lang din niya.
So my Mom hates him?
Is this nice or not?
Is she intimidated by him? Lorenzo is rich! I could feel it!
Sunod akong nakipag-handshake para hindi ako magmukhang bastos. Maging ako ay nagdalawang isip din na makipag-handshake kay Lorenzo. Malinis mang tignan ang mukha niya dahil wala na siyang stubbles pero hindi maipagkaila na nakakatakot pa rin talaga siya.
He looks like an organization wherein they k-ill people. I am not exaggerating, I’m just stating the fact. Plus the tattoos that peeked in this suit and on his hands.
Damn, hindi ko naman nakita iyon noong araw na iyon… o sadyang lasing na lasing lang talaga ako?!
“Good to see you, Ms. Cassia,” Lorenzo said with a smirk on his lips.
Nanliit ang mga mata ko at kaagad na kinuha ang kamay ko sa kanya. My Mom talk to Lawrence while I was looking at Lorenzo. He sippes on his whiskey as he was intensely looking back at me.
Kaagad akong umirap sa kanya at tamang tama naman na tapos na si Mommy makipag-usap kay Lawrence. Nagpaalam si Mommy. Nagpaalam na rin ako para hindi ako magmukhang rude. Napakunot ang ilong ko dahil sa ngisi ni Lorenzo.
Kainis!
Hinila na ako ni Mommy paalis doon at lumapit siya sa akin hanggang ang labi nito ay nasa tainga ko na.
“H’wag kang masyadong lumapit sa Lorenzo na ‘yon. I don’t like his aura. I like you with Lawrence.” She whispers.
“But I don’t like… Lawrence.”
Kita ko kung paano kumunot ang noo niya.
“I’ll pair both of you. You two look perfect together. Hindi iyon hihindi sa akin.” may pagmamalaki pa sa boses niya.
“But Mommy, you already paired me with a lot of bachelors—” sinubukan kong magreklamo pero kaagad niyang pinutol ang sasabihin ko.
“Tatlong beses pa lang dahil alam kong iniiwasan mo ‘ko, Anak. At parte na ito ng pamilya nating. Arrange marriage is not a big deal, Cassia. Mabuti nga at hindi kayo mahihirapan sa huli,” aniya pa.
“But Mom—”
She stops me again. “I don’t like you with Lorenzo,” she said with finality that made me shut up.
- Writer
