ตอนที่ 5 ชั่วโมงละ 1,000 (1/2)

1300 Words
“ทำไมเมื่อคืนแกไม่บอกพวกฉัน จะได้ลากคอมันเข้าคุกไปเลย” “พีทรอให้ฉันเป็นคนตัดสินใจน่ะ แต่กว่าจะฟื้นขึ้นมาได้ก็สายมากแล้ว” “แล้วสรุปเอาไง จะแจ้งความมั้ย เดี๋ยวพวกฉันสองคนไปเป็นพยานให้” “อย่าเลย ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ อีกอย่างคงไม่มีโอกาสได้เจอกันแล้วล่ะ” “จ้า แม่คนโลกสวย แม่คาสโนวีโดนวางยา” “แกอย่าบูลลีฉัน เมื่อวานมันก็แค่พลาด” “ปลอดภัยก็ดีแล้ว ว่าแต่พีทไม่ได้ทำอะไรแกใช่มั้ย” “คนอย่างนายเนิร์ดนั่นจะทำอะไรฉันล่ะพลอยใส ขนาดนอนด้วยกันทั้งคืนเขายังไม่ทำอะไรเลย เขาไว้ใจได้น่า” ฉันฉีกยิ้มให้กับเพื่อนสาว แค่คิดถึงใบหน้าหล่อๆ ที่โดนแกล้งเมื่อเช้าก็รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก หลังจากที่พูดคุยกัน อืม อย่าเรียกว่าพูดคุยเลย เรียกว่าถูกซักไซ้จะดีกว่า จนทั้งสามคนได้รับคำตอบเป็นที่น่าพอใจและครบถ้วนทุกคำถาม พวกเราก็ถึงเวลาที่จะต้องไปหาอะไรกินกันแล้ว ถ้ามัวแต่พูดกันต่อวันนี้คงจะไม่ได้กินข้าว และอีกอย่าง ช่วงบ่ายพวกเรายังมีเรียนกันต่อ ช่วงนี้ฉันว่าฉันคงต้องพักการเที่ยวไปสักระยะ ฉันก็ยังอายุไม่ถึงวัยเบญจเพสสักหน่อย ทำไมช่วงนี้ถึงมีแต่เรื่อง ทั้งเรื่องพี่ปริญ ไหนจะเรื่องโดนวางยาอีก พอแล้วนะ หลังจากนี้ขอไม่เจออะไรแบบนี้อีกแล้ว ภายในห้องกว้างขวางที่มีแค่สาวโสดอาศัยอยู่คนเดียว เวลาที่ไม่ได้ออกไปไหนมันก็จะรู้สึกเหงาๆ หน่อย ดีที่ซื้อเบียร์มาใส่ไว้ในตู้เย็น ฉันลุกออกไปหยิบมาหนึ่งกระป๋องแล้วมานั่งดื่มที่โซฟา เปิดซีรีส์ในโทรทัศน์ที่ติดกับฝาผนังไว้เป็นเพื่อน มือก็กดไถหน้าจอโทรศัพท์ดูอะไรไปเรื่อย มันก็พอแก้ขัดไปได้บ้าง แต่มันก็ยังเหงาอยู่ดี คิดถึงแสงสีเสียง ไม่ได้ไปที่คลับแล้วก็คิดถึงหน้านายแว่นจัง ไม่ได้แกล้งมาหลายวันเขาจะคิดถึงฉันรึเปล่านะ คิดแล้วก็ทักไปหาหน่อยดีกว่า Fay: Hi Pete: (อ่านแต่ไม่ตอบ) Fay: หยิ่งอะ อ่านแล้วไม่ตอบ Pete: มีอะไร Fay: คิดถึง Pete: ทักไปบอกกิ๊กในสต๊อกเธอสิ Fay: พอเรียกเธอถนัดปากแล้วก็เรียกใหญ่เลยนะ แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นเรียกฉันว่าเฟย์ น่าจะฟังลื่นหูมากกว่านี้เยอะเลย Pete: สรุปทักมาเพื่อ? Fay: ฉันเหงาอะ นอนไม่หลับ คุยเป็นเพื่อนหน่อยสิ Pete: ค่าจ้างเหมาเป็นชั่วโมง หรือจะคิดเป็นนาที Fay: หน้าเงิน Pete: ไม่จ่ายก็ไม่ต้องคุย Fay: แล้วนายจะเอาเท่าไรว่ามา แค่คุยกันมันจะหมดสักกี่บาทกันเชียว เรียกมาได้เลยพร้อมเปย์มาก Pete: ชั่วโมงละ 1,000 (อีตาบ้านี่ ได้คืบจะเอาศอก) Fay: โอเคๆ พันก็พัน แต่โทรคุยนะ ไม่อยากพิมพ์ Pete: เรื่องมาก Fay: นายพูดกับผู้ว่าจ้างแบบนี้เหรอ Pete: ขอโทษครับ ว่าแต่โอนมารึยัง ถ้ายังไม่ต้องโทรนะ จะอ่านหนังสือ (ถอนหายใจพร้อมกับกดออกจากแชท เพื่อเข้าไปโอนเงิน แรกๆ ก็เหมือนจะไม่สนใจ แต่ที่ไหนได้ หน้าเงินชะมัด แต่ฉันก็ยอมจ่ายอยู่ดี) Fay: (รูปสลิปโอนเงิน) หลังจากโอนเงินไปแล้วฉันก็เดินไปหยิบเบียร์ในตู้เย็นออกมาอีกหนึ่งกระป๋องมานั่งดื่มที่เดิม แต่ครั้งนี้ฉันมีเพื่อนคุยคลายเหงาแล้ว พีท (โอนแล้วเหรอถึงได้โทรมา) เฟย์ (สลิปส่งให้ในไลน์แล้วไง) พีท (แค่เหงานี่ก็ยอมจ่ายแล้วเหรอ) เฟย์ (ฉันจ่ายแค่กับนายคนเดียวนะ นายน่าจะภูมิใจที่ฉันให้ความสนใจ) พีท (ควรดีใจว่างั้น) เฟย์ (เปลี่ยนเรื่องดีกว่า ฉันเห็นนายอ่านแต่หนังสือตลอด เสียงเพลงก็ดังขนาดนั้นไม่รบกวนสมาธิบ้างเหรอ อ่านรู้เรื่องได้ไงอะ) พีท (อ่านได้ก็แล้วกัน) เฟย์ (ปกติก็พูดกับคนอื่นแบบนี้น่ะเหรอ) พีท (อืม) ฉันควรจะรู้สึกอย่างไรตอนที่พูดกับเขาดี น้ำเสียงในโทรศัพท์กับตัวจริงแทบจะไม่ต่างกันเลย อะไรจะราบเรียบ เย็นชา ไร้ความรู้สึกขนาดนั้น เฟย์ (นายมีแฟนมั้ย) พีท (ไม่มี) เฟย์ (ถามจริง) พีท (ไม่มี) ขนาดถามถึงเรื่องนี้ น้ำเสียงของเขาก็ยังคุมโทนได้เป็นอย่างดี ไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอที่ผู้หญิงถามว่ามีแฟนหรือยัง เฟย์ (ถามคำตอบคำแบบนี้ จะคุ้มกับค่าจ้างที่ฉันเสียไปมั้ยเนี่ย) พีท (เธออยากคุยนะ ไม่ใช่ฉันอยากคุย) เออ ฉันผิดเองที่ยอมจ่ายเงินให้นาย โอเค พอใจรึยัง ได้แต่ถอนหายใจ เสียเงินตั้งพันเหมือนได้คุยกับหุ่นยนต์ เฟย์ (ช่วงนี้ฉันว่าจะหยุดไปที่คลับสักระยะ ถ้าคิดถึงฉันก็โทรมาได้นะ หรือถ้าอยากเห็นหน้าอยากให้ไปหาก็บอก) พีท (อืม) เฟย์ (อืม คือ) พีท (ก็รู้แล้ว บอกให้รู้ไม่ใช่เหรอ) ยกเบียร์ขึ้นกระดกพร้อมกับถอนลมหายใจอีกพรืดใหญ่ นี่ฉันคงให้ความสนใจนายมากเกินไปสินะ ปกติมีแต่ผู้ชายเข้าหา แต่นี่ฉันกำลังเป็นฝ่ายเข้าหาเขาอย่างนั้นเหรอ เฟย์ (ไม่แปลกใจที่นายไม่มีแฟน ก็เพราะนายมันเย็นชาแบบนี้ไง แค่นี้นะ ฉันจะนอนแล้ว) ฉันเลือกที่จะตัดสายทิ้ง เงินหนึ่งพันคุยกันได้ไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำ ไอ้คนหน้าเลือด ไอ้คนไร้ความรู้สึก แล้วฉันเป็นบ้าอะไรเนี่ย ทำไมต้องหัวเสียด้วยล่ะ เช้าวันต่อมา วันนี้เป็นวันหยุด และตอนนี้ฉันก็กำลังสวมโหมดแม่บ้านสาวสุดแซ่บอยู่ เวลาอยู่ห้องไม่ได้ออกไปไหนก็จะแต่งตัวสบายๆ หน่อย สบายที่ว่าก็เสื้อสายเดี่ยวกางเกงขาสั้น และมัดผมรวบไว้บนกลางศีรษะ ฉันกำลังใช้เครื่องดูดฝุ่นทำความสะอาดทุกซอกทุกมุมของห้องนอนทั้งสองห้อง รวมทั้งห้องนั่งเล่น และห้องครัว หลังจากทำความสะอาดเสร็จแล้ว ก็เข้าไปจัดการกับห้องน้ำต่อ รวมทั้งอาบน้ำทำความสะอาดเรือนร่างที่เต็มไปด้วยเหงื่อไคลด้วย คงไม่คิดล่ะสิว่าลูกคุณหนูอย่างพิชญ์สินีคนนี้จะทำอะไรแบบนี้ก็เป็น คราแรกที่ย้ายออกมาอยู่คอนโด พ่อก็จะให้ป้านงคราญแม่บ้านของที่บ้านคอยมาทำความสะอาดให้ แต่ฉันเป็นคนที่ไม่ชอบให้ใครมายุ่มย่ามในห้องส่วนตัว เลยเลือกที่จะทำเองดีกว่า แม้จะเหนื่อยสักหน่อยแต่ฉันก็ยังพอทำไหว ในขณะที่ฉันกำลังออกจากห้องน้ำ และยังอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำและมีผ้าคลุมผมเอาไว้แค่นั้น ก็ได้มีใครก็ไม่รู้มากดกริ่งที่หน้าประตูห้อง ฉันเดินไปดูที่จอมอนิเตอร์ไม่เห็นว่าจะมีใคร เลยเปิดประตูชะโงกหน้าออกไปดูนิดหน่อย หันซ้ายหันขวาก็ไม่พบใคร เมื่อดูจนแน่ใจแล้วว่าไม่มีคนอยู่แถวนี้ฉันเลยปิดประตูเข้าห้องมา คนบ้าที่ไหนมันมาแกล้งฉันเนี่ย ฮึ อย่าให้รู้นะว่าเป็นใคร จะด่าให้หน้าแหกเลย มาแกล้งกันแบบนี้ได้อย่างไร
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD