Wilma
Tila nabalik akong bigla sa nakaraan at pumasok lahat sa isipan ko kung paano niya ito ginagawa sa akin noon at kung paano ko maramdaman ang malalambot niyang mga labi na umaangkin sa akin.
May kakaibang bagay na bigla na lamang nabuhay sa dibdib ko.
Kakaibang init. Kakaibang damdamin na tila nagbabalik.
Ngunit bigla ring pumasok sa isipan ko ang mga huling araw bago kami tuluyang naghiwalay. Ang dahilan kung bakit namuhay akong mag-isa kasama ang mga anak ko. Lahat ng sakripisyo at hirap na ginawa ko nang mag-isa para mapalaki sila ng maayos.
Wala siya noong mga panahong 'yon kung kailan kailangang-kailangan ko siya.
Mabilis kong inilapat ang mga palad ko sa dibdib niya at malakas siyang itinulak. Nabitawan niya rin naman ako at nagtataka pang tumitig sa akin.
Napalitan ng hindi maipaliwanag na galit ang kanina'y nararamdaman ko kaya't malakas na dumapo ang palad ko sa kaliwa niyang pisngi.
"How dare you do that, Mister Delavega?!"
Nanginig akong bigla sa galit. Siya naman ay napabaling sa kanan sa lakas nang pagkakasampal ko sa kanya. Kapansin-pansin kaagad ang pamumula ng pisngi niya.
"You have no right to do that to me! I can sue you!" Hindi ko na rin napigilang duruan siya sa tindi ng galit na nararamdaman ko para sa kanya sa mga sandaling 'to.
Dahan-dahan naman siyang bumaling sa akin at muling nagtagpo ang aming mga mata. Halo-halong emosyon ang lumalarawan doon ngunit wala na akong panahon pa sa mga kalokohan niya at mga kasinungalingan niya.
"Go on. I'll deal with it no matter what. You should have done that before."
"Ang kapal din naman ng mukha mo," kaagad kong sagot sa kanya. Mas lalo lamang niyang pinaigting ang galit sa dibdib ko. "So now, you're feeling f*****g guilty after all this time? Nagpapaawa ka?! Sana ginawa mo na 'yan sa sarili mo noon pa man! If you really felt guilty for what you did to me, you should've just killed yourself! After all, you damn deserve it, Mister David Delavega!"
I quickly picked up my bag that fell on the ground and immediately turned away from him.
"Wilma--" Ngunit muli akong napabaling sa kanya at dumapong muli sa pisngi niya ang palad ko nang tinangka na naman niya akong hawakan.
Dinig na dinig ang lakas nang pagtama ng palad ko sa pisngi niya.
"Isa pang paglapit at paghawak mo sa akin, David. Makakarating na tayo sa husgado. Don't you ever try me. Your name will be better known in this world. I'm telling you! Hindi na ako ang dating Wilma na kilala mo noon." Muli ko siyang dinuro kasabay nang nanlilisik kong mga mata bago ko siya muling tinalikuran at mabilis na binuksan ang pinto ng kotse ko.
"Wilma, I'll explain everything to you. Just give me a chance!"
"You're too late, Mister Delavega. You can never get everything back to the way it was." Mabilis ko nang isinara ang pinto ng kotse at kaagad na binuhay ang makina ng sasakyan ko.
Nanatili naman sa gilid ng kotse si David ngunit hindi ko na siya nilingon pa. Mabilis ko nang pinasibad ang kotse ko palabas ng parking lot.
Ilang ulit akong huminga ng malalim at pilit pinakalma ang sarili ko habang nasa gitna na ako ng highway. My body was still damn shaking, even my hands. Naghahalo-halo pa rin ang mga nararamdaman ko sa dibdib ko hanggang sa mga sandaling 'to.
Shit. Hindi ko akalaing ganito pa rin katindi ang epekto ng lahat sa akin kahit mahabang panahon na ang lumipas. Kahit maraming beses ko na siyang kinalimutan. Para siyang madilim na aninong nagbalik bigla mula sa nakaraan.
I continued driving until I arrived at our mansion inside an exclusive subdivision in Taguig. Kaagad na binuksan ng mga maid ang gate bago ko ipinasok ang kotse ko sa loob.
Malapit lang ito sa BGC kung saan naging pasyalan ko na noon pa man. Kaya naman malaki talaga ang tiyansa na magtagpo ang mga landas namin ng mga Delavega lalo na't napakarami nilang negosyo sa lugar na iyon.
"Dumating na ba ang mga Sir niyo?" tanong ko sa mga maid pagbaba ko ng kotse ko kahit hindi ko pa naman napapansin ang mga kotse ng mga anak ko sa garahe.
"Wala pa po, Ma'am."
Nagpatuloy na ako sa pagpasok sa loob ng bahay. Sumunod naman sila sa likuran ko.
"Kayo na muna ang bahalang magluto ngayon. Masama ang pakiramdam ko."
"Opo, Ma'am. Masusunod po."
"Ano po ang gusto niyong iluto namin? May iba po ba kayong gusto?" tanong naman ng isa.
"Kung ano na lang ang mga paborito ng kambal. Sige na, aakyat na muna ako sa itaas." I went straight up the stairs.
"Kailangan niyo po ba ng gamot, Ma'am?" pahabol na tanong ng isa na alam kong nag-aalala rin sa akin.
Mahabang panahon na rin namin silang nakakasama sa buhay. Mabuti pa ang ibang tao, may malasakit.
"Alright, just for the headache. Just take it to my room, please."
"Sige po, isusunod ko na po kaagad."
Tumango na lamang ako bago ako nagpatuloy sa pag-akyat ng hagdan.
I entered my room and immediately dropped my bag on the couch.
Hinubad ko ang suot kong coat bago ako nagtungo sa kama at ibinagsak ang sarili ko sa gitna, pabalagbag.
Huminga ako ng malalim habang nakatulala sa kisame. Pakiramdam ko ay napakaraming nangyari sa buong maghapon kong ito at pagod na pagod ako.
Ipinikit ko ang aking mga mata ngunit mula sa dilim ay bigla na lamang nagkaroon ng kulay ang isang guwapong mukha. Kaagad nagbago ang eksena at napunta sa sandaling hinahalikan na naman niya ako, ang eksena kanina sa parking lot.
Ang malalambot niyang mga labi, ang mainit niyang hininga, ang tamis ng mga halik niya.
Muli na namang nabuhay ang kakaibang init sa loob ko.
I suddenly opened my eyes when I heard a soft knock on the door.
"Ma'am, nandito na po ang gamot niyo," tinig ng kasambahay ang narinig ko mula sa labas.
Bigla akong napabangon at bumuga ng malakas na hangin.
"Come in," malakas kong sagot kasabay nang pagtayo ko at pag-alis sa kama.
Bumukas naman ang pinto ng silid ko at pumasok ang kasambahay na may dala ng isang baso ng tubig at paracetamol.
"Pakibaba na lang sa mesa."
"Sige po."
I started taking off my clothes as I walked toward the bathroom.
"Lalabas na po ako, Ma'am."
"Okay. Just lock the door."
"Opo."
Sinunod niya rin naman ang bilin ko bago ako tuluyang pumasok sa loob ng banyo.
I went in front of the mirror while taking off my underwear. Napatitig ako sa mga labi ko at hindi ko mapigilang hawakan ito.
Pakiramdam ko hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin ang paglapat ng mga labi niya sa akin.
God! Why the hell do I feel this way? Ang tanda ko na para sa ganito!
Kaagad kong pinakli sa isipan ko ang eksenang iyon sa amin ni David kani-kanina lang.
Hindi dapat, mali! Wala na sa lugar, wala na sa tamang edad at hindi na katanggap-tanggap ng sitwasyong mayroon kami ngayon.
Kailangan ko siyang kalimutan.
Mabilis akong nagtungo sa loob ng shower room at kaagad nagbabad sa ilalim ng malakas na buhos ng tubig. Napakalamig nito.
Kailangan kong alisin ang init na nasa loob ko habang maaga pa. Kailangan kong burahin sa isipan ko ang mukha at eksena namin kanina ng lalaking nanloko lang sa akin at pinabayaan ako sa mahabang panahon.
Makasarili siyang tao. Kitang-kita naman sa kanya hanggang ngayon. Napakababaero pa niya kaya naipon ng gano'n karami ang mga anak niya!
Siguro ay mabuti na rin 'yong nagkahiwalay kami noon dahil kung hindi, mamamatay lang ako sa kunsumisyon sa kanya kapag huli ko na nalaman na womanizer siya.
Pasalamat siya, hindi siya nakakuha ng sakit mula sa pakikipag-s*x niya sa kung kani-kaninong mga babae. Siguro hanggang ngayon ay ginagawa niya pa rin 'yan kahit ang tanda-tanda na niya!
Malibog na matanda!
IT TOOK almost an hour for me to soak in the water. I finally felt fresh.
Kaagad kong ibinalot sa tuwalya ang buhok ko at nagtapis din ng isa pa nito sa katawan ko. Lumabas ako ng shower room at muling humarap sa salamin.
Pinagmasdan kong mabuti ang pisngi ko at palibot ng mga mata ko. Kahit naman sa akin ay sumisilip na rin ang munting mga wrinkles. Naitatago ko lang talaga ang mga ito gamit ang mga anti-aging cream and serum.
Maging sa katawan ko ay napipigilan ko rin ang paglabas nila dahil sa mga skincare products na ginagamit ko. Inaalagaan ko ng mabuti ang sarili ko upang hindi kaagad ako tumanda at makasama ko pa ng matagal ang mga anak ko.
Katulong ko sila sa pag-aalaga sa sarili ko.
Binuksan ko ang vanity drawer sa ibaba nang mapansin kong ubos na ang tissue dito sa ibabaw.
Ngunit bigla akong napahinto at napanganga nang bumungad sa akin ang color pink n****e clit sucker vibrator with vaginal masturbator s*x na ibinigay sa akin ng walanghiya kong friend na si Sharie.
"s**t. Bakit nandito 'to?" Nakalimutan ko yatang itago! Paano kung nakita 'to ng mga anak ko?! Nakakahiya!
Pumapasok pa naman sila dito sa silid ko kahit anong oras!
Kaagad ko itong kinuha at inilabas mula sa drawer.
Iniregalo ito sa akin ni Sharie bago ang birthday ko. Subukan ko raw at siguradong mas babata pa raw ang pakiramdam ko.
Letseng matanda na 'yon. Ang tanda-tanda na, ang libog-libog pa rin. Kung ano-anong nalalaman niya! Tsk.
Pero ang totoo ay sinubukan ko talaga ito noong nakaraang gabi pa. And damn, it sucks and vibrates strongly. I remembered how quickly I orgasmed at that moment.
Pero hindi yata tama. Nakakahiya ito kapag nalaman ng mga anak ko. Ibabalik ko na lang ito kay Sharie. Walanghiyang babae na 'yon.
Siguro, gawain niya 'to. Dinamay pa niya ako!