BIGLA NA lang lumuhod si Director Valeria sa harapan ni Vivianne, dahilan para manlaki ang mga mata ng babae.
“A-Anong—”
“Sorry, Vivianne!” Nagmamakaawa at medyo paiyak na ang boses ng direktor. “A-Alam kong mali ang ginawa ko kanina. H-Hindi dapat kita p-pinahiya dahil lang sa ganoon… I'm sorry! Hindi ko na 'to uulitin!”
Vivianne was frozen in her spot. Hindi niya alam ang sasabihin, at hindi rin niya alam ang mararamdaman dahil ramdam niya ang pagiging desperado sa taong nasa harapan niya.
“As you should.”
It was Beckett who interjected as he pulled Vivianne slightly away from Director Valeria, lalo na nang lumapit pa nang husto ang direktor para sana hawakan si Vivianne sa kamay nito at magmakaawa nang husto.
“Let's go,” saad ulit ni Beckett, ngunit hindi katulad kanina ay hindi
