พรศรีเอ่ยบอกลูกชายอย่างนั้น
“ครับ ผม อยากให้แม่กลับ ถ้าแม่หายดี ”
พรศรียิ้มให้กับลูกชายอีกครั้ง นางคิดว่า นางเริ่มจะหายดีแล้ว
“แม่คิดว่า อาการของแม่ดีมาก พยาบาลเขาดูแลอย่างดี ”
“ ผมก็ดีใจมากครับ ”
นางเงียบไปครู่หนึ่ง บรรยากาศการสนทนาของสองแม่ลูกเป็นเรื่องดี และพรศรีอยากจะถามอยากจะคุยกับลูกชายเหมือนกัน พอดีกับที่เขามาเยี่ยม
“ ลูก ทานข้าวมาแล้วหรือยังอนุตร”
มิวายที่มารดาจะห่วงใยเขาเรื่องปากท้อง คนเป็นแม่ ย่อมสนใจทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของลูก เขายิ้มตอบท่าน
“ โถ คุณแม่ เป็นห่วงเป็นใยลูกเหลือเกิน ลูกเสียอีกที่คิดแต่ผู้หญิง เกือบลืมคิดถึงเรื่องคุณแม่ ”
“ ผู้หญิง ใครอีกล่ะลูก ”
พรศรีขมวดคิ้วถาม
“ แฟนผมไงครับ คุณแม่ เชอรี่ พรุ่งนี้ตอนเช้าผมจะพาเธอมาเยี่ยมคุณแม่ด้วย ”
นางพอจะทราบเรื่องนี้เหมือนกัน เพราะอนุตรกับเชอรี่ลูกสาวของท่านเจ้าสัว รักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือ จนกระทั่งจบออกม
