วิธีที่เขาเรียกว่า หวานปนยาพิษ หรือปากหวานก้นเปรี้ยว จะเป็นไรไป ถ้านำมาใช้กับคนประเภทนี้
วธุกาญจน์คิด พอยิ่งคิดแล้วก็นึกแค้นแกมสังเวช
“ ดีใจ ฉันดีใจกับเธอด้วย” จีรมลตอบ เพื่อไม่ให้วธุกาญจน์สงสัย
หล่อนรู้และเข้าใจแล้วว่า คนอย่างจีรมลเป็นคนไม่น่าไว้ใจจริงๆ และอยากจะรู้เรื่องอีกว่า จีรมลร่วมมือกับใครอีก มันต้องมีแน่
หล่อนคิดว่า คนคนนั้นต้องประสงค์ร้ายต่อหล่อน เพราะตัวของจีรมลก็แสดงออกมาแล้วว่า เป็นคนที่ร้ายกาจ ไม่ควรที่จะไว้ใจอย่างยิ่ง
“ แหม เชอรี่จ๊ะ ฉันก็ถามเธอไปอย่างนั้นล่ะ ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่ ”
เพื่อน ใช่ วธุกาญจน์รู้ว่าเป็นเพื่อน แต่ต่อไปมันอาจจะไม่ใช่แล้ว หล่อนมารู้ตอนนี้ก็ไม่สายหรอก แม้ว่าตัวเองจะโง่ไปนาน แต่ดูเหมือนจีรมลไม่ยอมเปิดปากบอกง่ายๆ ว่ามีใครร่วมมือด้วย
หล่อนคงต้องสืบดูเอาเอง ฮึ วธุกาญจน์ยังนึกสังเวช เยาะในใจแก่จีรมลที่ยั
