Chapter 17

1017 Words

FLASHBACK continued. . .  Bitbit ko ang kahon na nagtungo sa kwarto. Wala kaming gawain ngayong gabi at maging bukas buong araw dahil nanalo kami sa palaro. Kami ang unang nakakumpleto ng listahan at tuwang tuwa ang mga kasama ko sa grupo. Nagpasalamat sila sa akin na kailanman ay hindi nila ginawa. Kausapin nga  o lapitan ay hindi, kaya nagagalak ang puso ko sa nangyari ngayong araw.  Wala pa sa kwarto si Anita nang makapasok ako. Baka nakikipaghuntahan sa ibang bata sa ampunan. Solong solo ko ang kwarto at malaya kong masusuri ang laman ng kahon. Dahan dahan ko itong binuksan. Naroon ang isang tela na kulay luntian -- kawangis ng kulay ng aking mga mata. Ito ang sinasabi nila na nakabalot sa akin noong makita nila ako sa labas ng ampunan. Tinanggal ko ito sa kahon at bukod sa kwintas n

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD