คนขับรถ - หวง
1441 Words
"อื้อ"
เสียงครางเบาๆ ดังรับเมื่อมือหยาบกร้านแตะลงบนผิวอ่อน
อึก!
เบิ้มกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ มือใหญ่หยุดนิ่งสนิท สติแทบแตกกระเจิง
ผิวของคุณนาย... นุ่มเหลือเกิน
ทั้งนุ่ม ทั้งเนียน แถมยังมีกลิ่นหอมจางๆ ลอยออกมา
เบิ้มเผลอจินตนาการไปไกล ถ้าหากเขาเข้าไปใกล้กว่านี้ กลิ่นหวานๆ จางๆ นั่นจะชัดเจนขึ้นไหม
"เบิ้ม"
คุณนายยกหัวขึ้นมอง ดวงตาปรือปรอยยั่วยวนอย่างไม่ตั้งใจ
"นวดสิ"
"ขะ...ขอรับ"
เบิ้มสูดลมหายใจเข้าปอด เขาบังคับให้มือสั่นๆ ลงแรงเบาๆ กับผิวเนื้อนุ่ม แล้วค่อยๆ หนักขึ้นตามลำดับ เสียงครางอื้ออ้าดังออกมาเป็นระยะ คนขับรถเหงื่อตก บางอย่างในกางเกงแข็งจนปวด เขาทั้งโกรธตัวเองที่คิดชั่วกับคุณนายอีกแล้ว ทั้งทรมานที่ไม่อาจหาทางปลดปล่อยได้
จะไม่ให้เบิ้มคิดชั่วได้ยังไง ผิวคุณนายทั้งนุ่ม ทั้งลื่นมือขนาดนี้
"อ๊าาา สบายจัง"
เสียงครางชวนสยิวทำให้เบิ้มขนลุกไปทั้งตัว ความอดทนของหนุ่มวัยกลัดมันหมดสิ้น มือหนารีบผละออกห่างเหมือนเจอของร้อน
ถ้ายังฝืนแตะต้องคุณนายต่อ เบิ้มคงกลายเป็นคนชั่ว ข่มเหงผู้มีพระคุณของตัวเอง
"เบิ้ม"
คุณนายปรือตาขึ้นอีกครั้ง มองคนขับรถด้วยความไม่เข้าใจ
"ทำไมไม่นวดต่อล่ะ"
"ผะ...ผม"
เบิ้มอึกอักเพราะนึกคำตอบไม่ทัน เขาไม่ใช่คนฉลาดนัก เป็นแค่หนุ่มบ้านนอกเรียนจบแค่ปอหก ทั้งชีวิตไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง โกหกก็ไม่เก่ง
เขาไม่กล้าแม้แต่จะลุกขึ้นยืนด้วยซ้ำ เพราะเป้ากางเกงที่ตุงจนแน่นคือหลักฐานความชั่วของตัวเอง เกือบหนึ่งเดือนที่ผ่านมาชีวิตเขาพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ มีเงินส่งให้ลูก ซื้อของเล่นให้ลูกได้ ทั้งหมดเป็นเพราะความเมตตาของคุณนาย เขาไม่ควรคิดอกุศลแบบนี้
"หรือว่าง่วงแล้ว?"
"ขะ...ขอรับ"
"งั้นก็ไปนอนเถอะ ขอบใจเธอมาก"
คุณนายที่เริ่มมีสติส่งยิ้มให้ มือเรียวดึงกระโปรงที่เปิดขึ้นลง จนมิดชิดเหมือนเดิม เบิ้มรีบเดินจากไปทันทีเหมือนรอเวลานี้มานาน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีดวงตาคู่หนึ่งทอดมองตามจนแผ่นหลังกว้างหายลับไป
"ฝันดีนะ คนขับรถของฉัน"
.
.
"แฮ่ก แฮ่ก"
ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ
"อาห์"
เสียงแปลกประหลาดดังขึ้นในห้องนอนเล็กๆ ที่ห่างออกจากตัวบ้านใหญ่ไม่กี่เมตร ที่นี่เรียกว่าเรือนคนงานคงไม่ผิดนัก เพราะมีลักษณะเป็นบ้านหนึ่งชั้น แบ่งซอยห้องออกเป็นห้าห้อง เบิ้มได้อยู่ห้องท้ายสุดเพราะเป็นผู้ชาย สามห้องด้านหน้าถูกสามสาวน้อยใหญ่จับจอง และถูกกั้นด้วยอีกห้องที่ว่างเปล่าก่อนจะมาถึงห้องของคนขับรถ
บนเตียงขนาด 3.5 ฟุตมีเงาตะคุ่มนอนกระสับกระส่ายไปมา ส่วนกลางลำตัวที่มีผ้าห่มผืนบางปิดทับขยับขึ้นลงถี่ๆ เสียงสวบสาบดังออกมาแว่วๆ อากาศคืนนี้หนาวเย็นแต่ฟูกนอนกลับเปียกชื้นเพราะเหงื่อกาฬ เบิ้มเกร็งร่างกาย ยกสะโพกขึ้นสวนมือตัวเองหลายต่อหลายครั้ง
"ซี๊ดดด โอ้วว"
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
ท่อนเอ็นอุ่นแข็งจนปวด มันพองตัวเต็มที่ในมือหยาบกร้าน เบิ้มหลับตาสนิท ลงแรงกับอวัยวะสำคัญของร่างกายอย่างไม่คิดจะปราณี
ปึ่ก! ปึ่ก! ปึ่ก!
ใช่ เบิ้มกำลังช่วยตัวเอง
"อาห์ ซี๊ดด"
มันเป็นเรื่องปกติสำหรับชายโสด เบิ้มเลิกกับเมียเก่าได้สองปีแล้ว เมื่อก่อนตอนที่ยังอยู่กินกันเขานอนกับเมียบ่อย เพราะเมียยังเด็ก และเบิ้มเองก็มีอารมณ์ง่าย แต่พอมีลูกเขาก็เริ่มสนใจเรื่องอย่างว่าน้อยลง เป็นสาเหตุที่ทำให้ทะเลาะกับเมียหลายครั้ง
ทว่าเบิ้มยังมีความต้องการ เขายังมีอารมณ์เหมือนปกติ แต่พอไม่มีเมียก็ไม่มีที่ให้ลง หลายครั้งที่เพื่อนขับแท็กซี่ชวนไปลงอ่างคลายความอยาก แต่เบิ้มไม่อยากเสียเงินโดยใช่เหตุจึงไม่เคยไป อาศัยมือตัวเอง และภาพเมียเก่าในจินตนาการทดแทนทุกครั้งไป
แต่ครั้งนี้มันต่างไป...
ในหัวของเบิ้มไม่ได้นึกถึงเมียเก่าเหมือนเดิม ภาพที่เขาเห็นคือผิวขาวๆ ของใครบางคน กลิ่นหอมอ่อนๆ และสัมผัสนุ่มๆ ที่ยังติดอยู่ที่ฝ่ามือ เบิ้มหลับตาลงแล้วจินตนาการ ถ้าหากได้มือนุ่มๆ มาสาวลำแทนมือของเขาในตอนนี้มันจะสุขสมแค่ไหน?
"โอ้ยย เสียว"
ผ้าห่มที่คลุมตัวถูกสะบัดทิ้ง เบิ้มลุกขึ้นนั่งพิงกับหัวเตียง ดวงตาจ้องมองท่อนเอ็นที่ถูกมือหยาบสาวขึ้นสาวลงไม่หยุด ทว่าภาพที่เบิ้มเห็นตอนนี้ไม่ใช่มือตัวเอง มันกลับเป็นมือขาวๆ ของเจ้านายสาวที่กำลังรูดท่อนเอ็นให้เขาอยู่ต่างหาก
"คุณนาย อาส์ ดีขอรับ"
เบิ้มหลุดครางออกมา ท่อนเอ็นในมือกระตุกตอบรับทันที ยิ่งตอกย้ำให้เบิ้มมั่นใจว่าที่ร่างกายควบคุมไม่ได้แบบนี้มันเป็นเพราะใคร ในใจเบิ้มรู้สึกผิด แต่มือกลับไม่ยอมหยุดขยับ ยิ่งคิดถึงคุณนาย ความเสียดเสียวก็ยิ่งพุ่งสูงไปที่ส่วนหัวแดงก่ำ
"คุณนาย... ผมขอโทษ อาห์"
สวบ สวบ สวบ
"ผมขอโทษ ซี๊ดดด"
เบิ้มหลับตาลง ภาพที่เขาเห็นคือร่างขาวโพลนขยับนั่งทับลงมา ท่อนเอ็นถูกเนื้อนุ่มดูดกลืนจนสุดโคน มันทั้งคับทั้งลื่นจนเสียวไปทั้งลำ จังหวะกระแทกตัวของคุณนายช่างรุนแรง เต้าขาวกลมกลึงเด้งขึ้นลง หัวนมสีชมพูแดงก่ำเพราะถูกเขาดูดจนเปียกแฉะ
"เสียวขอรับ อาห์"
สวบ สวบ สวบ
"ไม่ไหวแล้วขอรับ...คุณนาย โอ้ว"
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
มือหยาบกร้านถอกลำลึงค์ถี่ยิบ น้ำเสียวเหนียวหนืดไหลเยิ้ม
"แฮ่ก! ไม่ไหว ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ...อ๊ากก!!!"
พรวด!
"อาห์!!!! แฮ่ก! แฮ่ก!"
เบิ้มลืมตาขึ้นช้าๆ เขาเห็นน้ำขาวขุ่นถูกรีดออกมากองที่หน้าท้องและต้นขาและเปียกไปจนถึงที่นอน กลิ่นคาวกามคลุ้งไปทั่วห้อง ท่อนเอ็นใหญ่ยาวสีคล้ำกระตุกหงึกหงัก มันไม่ยอมสงบแม้จะปลดปล่อยออกมาแล้วก็ตาม และเบิ้มก็รู้ตัวดีว่าต่อให้เขาทำมันอีกครั้งมันก็ไม่ช่วยอะไร เพราะภาพของเจ้านายสาวยังติดอยู่ในหัวเหมือนเดิม
"ไอ้เบิ้ม มึง..."
มือข้างที่ไม่เลอะน้ำกามยกขึ้นขยี้หัวตัวเองแรงๆ จากความสุขสมกลายเป็นความเครียด พรุ่งนี้เขาจะมองหน้าคุณนายติดได้ยังไง ถึงคุณนายไม่รู้ แต่เขาก็รู้ดีแก่ใจว่าทำอะไรลงไป
ไอ้เบิ้มนะไอ้เบิ้ม...
.
.
"เมื่อคืนหลับสบายไหมเบิ้ม"
เสียงของคุณนายวันนี้ช่างสดใส ดูเหมือนว่าเธอจะนอนหลับเต็มอิ่ม เบิ้มหลบตาคู่สวย แล้วเปิดประตูรถให้ร่างบอบบางขึ้นไปนั่ง ความห่างเหินที่มากกว่าปกติทำให้ม่ายสาวใจแป้ว
เกิดอะไรขึ้น ปกติเบิ้มไม่ได้เย็นชากับเธอขนาดนี้
ความคิดนั้นติดอยู่ในหัวตลอดเวลา คุณนายทำงานอย่างคนไม่มีสมาธิ พอช่วงเย็นต้องไปร่วมงานแต่งของเพื่อนนักธุรกิจเธอก็ดื่มจนเมาแอ๋ เมาทั้งๆ ที่ระวังตัวมาตลอดเพราะแม่ม่ายยังสาวแบบเธอ มักจะมีผู้ชายหน้าม่อมาเย้าหยอกและฉวยโอกาสเสมอ
"คุณนาย!"
เบิ้มร้องลั่น เนื้อตัวสั่นเพราะความโกรธกรุ่นเมื่อเห็นร่างของคุณนายอ่อนปวกเปียกอยู่ในอ้อมแขนคนอื่น
คุณนายที่เขารู้จักก่อนหน้านี้ไม่เคยปล่อยตัว เขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อคืนก็กับเขา วันนี้ก็กับคนอื่น แล้วพรุ่งนี้จะกับใคร?
หัวใจหนุ่มเต้นถี่ คำๆ หนึ่งผุดขึ้นมาในหัว แต่คนขับรถที่แสนเจียมตัวกลับปัดทิ้งเพราะรู้ดีว่าไม่มีสิทธิ์
เบิ้มไม่มีสิทธิ์ หวง เจ้านายตัวเอง
"นายเป็นใคร"
"ผมเป็นคนขับรถของคุณนายครับ"
เบิ้มตอบเสียงแข็ง เหลือบมองคนที่ไม่ได้สติแวบเดียวก่อนจะตัดสินใจคิดแทนโดยพละการ
ต่อให้โดนโกรธ โดนต่อว่า เขาก็จะทำแบบนี้
"ส่งคุณนายมาดีกว่าครับ ผมจะพากลับไปพัก คุณนายน่าจะอยากพักผ่อนแล้ว"
"จิ๊!"
หนุ่มแต่งตัวดีจิ๊ปากหงุดหงิด ก่อนจะยอมปล่อยเนื้อชิ้นดีให้ขี้ข้าตัวใหญ่ สายตามันน่ากลัวเกินไป แถมยังตัวใหญ่กว่าเขาอีก ลูกผู้ดีแบบเขาไม่คิดเสี่ยงกับคนชั้นต่ำที่ใช้แต่แรงงานแน่ๆ
"คุณนาย" เบิ้มรับร่างนุ่มเข้ามาประคอง แล้วเอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล "คุณนายขอรับ"
"อื้อ... เบิ้มหรือ?"
"กลับบ้านกันนะขอรับ"
"อื้ออ กาบบ้าน บ้านของเลา"
- Writer
