CHAPTER FIVE
1772 Words
"I already settled everything so there's nothing to worry about. Your grandma will have the best care," saad ni Henrix habang pinagmamasdan namin ang walang malay na si Lola.
Tumango ako at bumaling sa kanya, agad naman ako nakaramdaman ng pagka-ilang nang mahuling titig na titig na pala siya sa akin.
Ang sabi niya ay p'wede na raw muna kaming umuwi ni Lance dahil meron naman nang nakatokang magbabantay kay Lola at siya na araw ang maghahatid sa amin sa pauwi sa bahay.
"S-Siguradong paguusapan ako ng mga taong nakakakilala sa akin, sa amin kapag nakitang bumaba kami rito sa magara mong sasakyan," saad ko sa kanya habang nasa biyahe na kami pauwi.
Nasa front seat ako nakaupo, habang si Lance ay nakatulog na sa back seat. Alam kong marami itong tanong, saka ko na lang siguro sasagutin kapag may pagkakataon at kapag ayos na ang lahat kay Lola.
"So? Mind their own business, at huling gabi niyo na rin naman sa bahay niyong iyon dahil bukas na bukas lilipat na kayo ng tirahan," saad niya na ikinabigla ko.
Inaasahan ko na ito ngunit iba pala ang pakiramdam gayong desido nga siya sa buhay na ipinangakong ibibigay niya sa amin ng pamilya ko.
"H-Hindi ba parang ang b-bilis naman ata..." nauutal kong sinabi dahil tunay nga naman nakakabigla.
Hanggang ngayon hindi pa rin mag-sink in sa isip ko na nangyayari ang himalang ito sa buhay ko. Parang kagabi lang problemadong problemado ako saan kukuha ng pera tapos ngayon may isang binatang sumulpot para bigyan solusyon lahat ng problema ko.
Ngunit kapalit nga lang ay ang aking... puri.
Mariin akong napapikit, ngayon ay wala na talaga akong pinagkaiba sa isang bayaran na magbebenta ng aliw sa isang lalaking estranghero.
"Anong dahilan para patagalin pa? Hindi ba gusto mo na rin naman makaalis sa buhay na kinasasadlakan niyo? Nandito ako para tuparin iyon," saad niya habang ang tingin ay nasa daan.
"S-Saan naman na kami titira kung ganoon?" tanong ko habang nakatitig ako sa kanyang side view-ng mukha.
His nose is too pointed and his jaw is kinda rough and define na bumagay lamang sa kanya. Sa madaling salita, napaka-gwapo nito, he looks dangerously handsome. Iyung tipong gwapo na sa tingin mo ay wala siyang magandang gagawin sa oras na ma-solo ka na niya.
Nagtaasan ang sarili kong balahibo dahil sa naiisip ko. I can't imagine myself fantasizing about him while his driving. Iniling-iling ko ang ulo ko para iwaksi ang madumi kong iniisip.
Napangisi siya marahil naramdaman niya ang ginawa kong paninitig sa kanya. Bigla tuloy akong nakaramdaman ng hiya sa ginawa ko.
"I already bought you a house, pero hindi ka ro'n titira. Ang Lola at kapatid mo lang ang tutuloy roon at ikaw, you will stay at my place."
Awang ang bibig kong napatitig sa kanya, he already bought me a house?? That's quite shocking! Ngunit nabahala ako sa sinabi niyang hindi ako titira kasama nila.
I-I will stay at his place?? Hindi ko makakasama sina Lola at Lance?
"P-Pero... pamilya ko sila... hindi p'wedeng hindi kami magkakasa—"
"Anong sinabi ko? Just do everything I say and I will settle everything for you. No more questions," he said in an authoritative tone.
"No, I need to know kung bakit—"
Hindi niya ako pinatapos nang putulin niya na naman ako sa pagsasalita.
"Wala nang dahilan para tumira ka kasama nila, it's your turn now to make me happy, 'di mo naman magagawa iyon kung nandoon ka kasama nila, hindi ba?" pagpapaintindi niya sa akin na ikinatigil ko.
Oo nga pala, bayad ako. Binili niya na ako kaya wala na akong karapatan magreklamo pa sa kung anong set up ang gusto niya. I'm paid by him, I am now his toy, a bedwarmer o kung ano pa man tawag doon.
"Naiintindihan ko," saad ko ngunit hindi ko rin mapigilan ang sariling hindi malungkot dahil dumating ako sa puntong kailangan ko pala itong gawin.
I sold my purity to a bachelor kapalit ng pera at kaginhawahan. Sa ngayon ay hindi pa ako nakakaramdam ng pagsisisi dahil para ito sa aking pamilya, higit para kay Lola na ngayon ay laking pasalamat ko nagagamot na sa tulong ni Henrix.
Napapitlag ako bigla nang maramdaman ko ang mainit na palad ni Henrix sa kaliwang hita ko, napabaling ako sa kanya habang hagod ko ang aking dibdib ng mga daliri.
Hawak niya pa lang sa hita ko naghahatid na ng kakaibang pakiramdam sa akin. Hindi ako na-e-excite o ano pa man, kinakabahan ako!
Kailan man ay hindi pa ako nahahawakan ng ganito, baka kung sa ibang lalaki ay nasuntok ko na ngunit si Henrix itong pinaguusapan ngayon.
Hindi ako p'wedeng tumanggi o hawiin man lang ang kamay niya, itinatatak ko na sa isip ko ngayon pa lang na... bayad ako.
Wala akong karapatan umarte.
Lumingon ako sa likuran ko dahil baka gising si Lance ngunit laking pasalamat ko mukang mahimbing ang tulog nito dahil na rin puyat at pagod sa pagbabantay kay Lola simula pa kagabi hanggang buong maghapon.
"He's in a deep sleep, don't worry," he assured me at ang makitang tulog na tulog nga si Lance ay nakapagpa-kampante sa akin.
Naramdaman kong umaakyat na ang kamay niya malapit na sa... sa may bukana ko kaya mariin ako napapikit at hindi ko namalayan ang pagbilis ng paghinga ko. Kabado ako sa pinaggagawa niya!
I heard him chuckled.
"You seems nervous, relax," he teased me.
Oh, my... his fingers started to rub my... my...
Bumaling ako sa kanya. "Henrix," I called his name with my pleaded eyes.
Naiilang ako, hindi ko alam paano ba dapat mag-react sa ginagawa niyang ito sa akin at kahit na sa kabila ng kaba ko, nagugustuhan ito ng katawan ko! I feel helpless.
Ni hindi ko nga namalayang naibuka niya na pala ang dalawa kong hita para mas mayroon siyang access.
"What? You want me to stop or you don't want me to?" he asked me teasingly while he's rubbing my folds.
Kahit may tela pang nakaharang at nagtatakip sa pang-ibaba ko ay tagos pa rin ang malilikot niyang mga daliri.
"Stop, please. Baka magising si Lance," halos pabulong kong sagot sabay lingon ko sa may likuran kung nasaan si Lance habang siya ay patuloy pa rin sa ginagawa akin.
Ngunit imbis na tumigil, nagawa niya pa ipasok ang kamay niya sa loob ng aking panty kaya ngayon skin to skin na! Hindi naman sinasadya napalakas ang aking pagsinghap.
"But this little p***y didn't want me to stop, it's too wet... she can't wait for his Daddy's c*ck." Labis ang naging panginginit ng magkabilang pisngi ko sa sinabi niya.
Tahasan, walang preno... ganito ba talaga siya? Wala nang pag-iingat sa kanyang mga salitang binibitiwan?
Hinawakan ko ang pulsuhan niya upang sana ay patigilin siya sa ginagawa at ilayo ang kamay niya sa akin ngunit naramdaman kong may ipinasok siya kaya napa-daing ako sa gulat.
"Don't. You. Ever. Dare." Banta iyon na h'wag na h'wag ko siyang susubukang pigilan sa kanyang gustong gawin.
Nakaramdaman na naman ako ulit ng kaba dahil sa paraan ng pagkakasabi niya sa akin. His voice is too rough to hear, iyung tipong kapag sinubukan kong pumalag, may kalalagyan ako.
Napalunok na lang ako at tumango sabay nag-iwas ako ng tingin sa kanya dahil hindi ko siya matagalan tingnan.
"Look at me," utos niya sa akin kaya wala na naman akong nagawa kundi tingnan siya at salubungin ang mga mata niya.
His eyes are burning, nakikita ko iyon kahit pa dim ang ilaw ng sasakyan dahil gabi na rin sa labas. He started to move his fingers inside me at medyo bumibilis na kaya napakapit ako sa magkabilang side ng inuupuan ko at nakagat ko ang ibabang labi ko. It's sends me unfamiliar feeling, I think it's what they called pleasure.
"I can't wait for tomorrow," saad niya at sa wakas inalis niya na rin ang kamay niya sa loob ng panty ko.
Nakahinga ako ng maluwag, at agad kong itinikom ang dalawa kong hita at inayos ang aking palda na tumaas na hanggang aking baywang.
Dumako ang tingin ko sa kamay niyang ginamit, at kita ko na medyo basa-basa pa iyon kaya labis ang naging hiya ko at inisip kung ano bang ginawa niya kanina sa akin.
H-He fingered me... and I allowed him...
Nakarating na kami sa aming baryo at naiilang man pinilit ko maging casual lang at ginising ko na si Lance. Pupungas-pungas pa itong umayos na ng upo.
"Andito na tayo, Lance, baba na," saad ko sa kanya at sandali muna siyang nagpahulas sa antok at tumingin kay Henrix.
"Kuya... salamat po sa paghatid, salamat din po sa lahat," saad niya na tila utang na loob niya rito ang lahat.
Siyang tunay dahil utang na loob nga namin talaga ang lahat kay Henrix, at ako... ako ang kabayaran doon. Nagawa ibinenta ni Ate ang sarili para sa ikagaganda ng buhay ninyo ni Lola. Mapait na lamang akong napangiti sa katotohanang iyon.
"You are welcome," saad ni Henrix at bumaba na kami ng sasakyan niya.
Akala ko pagkababa namin ay sisibat na siya ngunit nagulat ako nang bumaba rin siya.
Lumingon ako sa paligid, at kitang-kita ko ang lantarang mga mata ng mga tao sa amin, nagkakanda-haba ang mga leeg, ganoon rin pati mga tambay sa kanto.
"Aba, aba! Ang apo ni Pacita, mukang nakabingwit ng mayaman!"
"Aba'y hindi naman nakakapagtaka, magandang bata iyan, ginagamit lang ang utak, anong silbi pa ng pag-ta-trabaho niyan sa club."
Dinig na dinig naming sinabi ng mga iilan lang sa mga chismosang gabi na ay mga nasa labas pa.
Dumako naman ang tingin ko kay Lance na napabuntong hininga na lang at si Henrix na muka namang walang pakialam sa narinig at dumiretso na lang kami sa paglalakad patungong bahay.
Binuksan ko ang pinto, nauna na akong pumasok kasunod sina Lance at Henrix na lumilibot ang mata sa bawat sulok ng aming tahanan.
"Ito ang bahay namin," saad ko at nilahad sa kanya ang paligid na araw-araw naming kinikilusan.
"Pack your important things, now. H'wag na ang mga hindi kailangan, sasama na kayo sa akin ngayon din," utos niya sa amin na siyang ikinabigla ko lalo ni Lance.
"Agad-agad? Akala ko bukas pa..."
"I can't let you sleep here in this kind of home while there's a lot of dangerous people out there." may himig insulto man sa tinitirhan namin ngunit tumango na lamang ako.
Inutusan ko na si Lance na ayusin ang mga gamit niya at kahit pa naguguluhan siya ay sinunod niya na lang ako.
Ito na siguro ang panahon para umalis na nga kami sa lugar na ito para harapin ang aming panibagong buhay.
- Writer
