Episode 7
2211 Words
CHAPTER 7
ALMIRA
Ikaw naman kasi Aimira! Hindi mo masisisi si Kuya kung bakit niya iyon nagawa sa'yo! Alam mo naman kung gaano kamahal ni Kuya si Ate Alena, kaya tiisin mo ang parusa niya dahil sa ginawa mo!" sermon ni Ashley sa akin. Nakaupo ako sa tiles habang hinahagod naman ni Manang Lelia ang aking likod.
Hindi ko inaasahan na saktan ako ni Samuel. Pero tanggap ko na ang kapalaran kong ito. Hindi ako makapagsalita, masakit ang leeg ko sa ginawa ni Samuel. Nakakatakot siyang magalit na parang halimaw.
Tumalikod na si Ashley at muling umakyat sa itaas: Walang sino man ang gusto akong kausapin maliban kay Manang Lelia.
"Iha, mabuti pa magpahinga ka muna sa silid ninyo ni Sir Samuel. Hahatiran na lang kita ng makakain mo maya-maya. Siguradong hindi na iyon baba si Ashley, para kumain," utos ni Manang at inalalayan akong tumayo.
Parang hindi ko na maihakbang ang aking mga paa. Subalit ganoon pa man ay pinilit ko ang sarili ko na ihakbang ang mga paa ko. Inalalayan pa ako ni Manang na makaakyat sa hagdan dahil nakita niyang nanginginig ang mga tuhod ko.
Kung may puwede lang sana akong puntahan ginawa ko na. Hindi rin sapat ang pera na natira sa akin. Ang pera na natira sa akin ay 'yong inabit pa ni Ate Alena, noong hindi pa niya natuklasan ang pagbubuntis ko.
"Tawagin mo ako kapag sumama ang pakiramdam mo, ha? Pagpasensyahan mo na lang ang ginawa ni Sir sa'yo, Mukha kasing nakainom siya, kaya wala siya sa katinuan," sabi på ni Manang sa akin.
Mabuti pa siya nag-aalala sa akin. Hanggang sa itaas lang ako ng hagdan hinatid ni Yaya. Mag-isa na akong pumasok sa aming silid ni Samuel. Naka balandra pa ang mga maleta ko na binuksan ko kanina.
Humiga ako sa kama dahil sumakit ang aking ulo. Lalo na ang leeg ko na sinakal ni Samuel. Parang namamaga ito. Masakit din ang lalamunan ko.
Ilang sandali ang lumipas ay nakatulog ako. Pasalamat din ako dahil wala rin akong masyadong tulog kagabi.
'Yong masayang kasal na pinapangarap ng lahat ay kabaliktaran sa nangyari sa akin.'Yong inaasam ko na sana ako na lang si Ate Alena, para ako na lang ang mahal ni Samuel. Na sana ako na lang ang pakasalan nito.
Katakot-takot nga na natupad ang pangarap kong iyon. Oo, ikinasal nga ako kay Samuel, pero hindi ganoon sa inaasahan ko. Naging asawa ko nga ai Samuel, pero iba sa inaakala ko dahil sa unang araw ng kasal namin bugbog ang inabot ko.
Basta ang nangyayari ngayon ay basta na lang ako sumunod sa gusto nila Daddy na magpakasal kay Samuel, para hindi lumabas na bastardo ang aming anak.
Kahit alam ko na uso naman ang single parents ngayon at pwede naman hindi kami magpakasal ni Samuel. Kaso parehong mataas ang prinsipyo ng mga magulang namin. Paano ko nga ba mabubuhay ang batang ito kung mag-isa lang ako at walang alam sa buhay.
Nagising ako nang marinig ko na bumukas ang pintuan at pabalibag itong isinara na kung sino mang pumasok.
"Pvtang ina! Umalis kang babae ka riyan sa kama ko kung ayaw mong kaladkarin kita palabas ng kwartong ito!" galit na galit na pagtataboy ni Samuel sa akin.
Napadilat ako ng aking mga mata nang marinig ang boses ni Samuel. Umawang ang mga labi ko nang makita siya na may babaeng kasama at nakalingkis pa ito sa braso niya.
"Babe, kapatid mo?" malanding tanong ng babae kay Samuel.
Pulang-pula ang mga labi nito at makapal ang make up habang nakawayway ang buhok nito na kulay pula sa kaniyang balikat.
Maiksi rin ang suot nitong damit na para bang sa kanto niya lang napulot ang babaeng ito.
"Buwesit! Ano ang mga kalat 'yan, ha?" galit na tinuro ni Samuel ang mga maleta ko na nakakalat sa sahig.
"Babe, hayaan mo na muna 'yan. Ituloy natin ang naudlot natin na ginagawa sa kotse mo," malanding sabi ng babae. Walang alinlangan na hinalikan nito ang labi ni Samuel.
Nagpaubaya rin si Samuel sa ginawa ng babae sa labi niya. Sa harap ko pa mismo ginagawa ang kababuyan nila. Parang invisible ako sa paningin nila.
Hindi ko napigilan ang pagseselos ko, kaya hinablot ko ang buhok ng babae.
"Bitiwan mo ang asawa ko!" malakas kong hinila ang buhok nito, kaya na patili ito sa sakit at naghiwalay ang mga labi nila ni Samuel.
'Aray, hayop ka! Bitawan mo ang buhok ko!" protesta ng babae, subalit hinigpitan ko pa ang paghila ng buhok niya.
Inawat naman ako ni Samuel at hinawakan niyo ang kamay ko para tanggalin sa buhok ng babae.
"Bitiwan mo buhok niya Almira, kung ayaw mong masaktan!" galit na pagbabanta ni Samuel sa akin.
Nakaramdam ako ng takot sa boses niya, baka ulitin niya ang pagsakal niya sa leeg ko, kaya agad kong binitiwan ang bulok ng babae.
"Alalahanin mong ikinasal tayo kanina Samuel. Tapos harap-harapan ka magdadala ng babae rito?" Ang lakas ng loob ko na sabi kay Samuel.
Bigla na lang niyang hinawakan ang likod ng ulo ko at kinabig nya ito malapit sa mukha niya.
mariin niya rin sibunutan ang anit ko, kaya napangiwi ako sa sakit.
"Huwag kang umasta na parang hawak mo ako sa buntot ko, Almira. Sa papel lang tayo kasal kaya wala kang karapatan na pagbawalan ako sa lahat ng gusto kong gawin. Isusumoa mo ang araw na sinamantala mo ang kalasingan ko. Araw-araw ka magdusa sa piling ko!" Pagbabanta pa nito at binitiwan ang buhok ko. Nakaramdam ako ng takot kay Samuel.
Ang babae na dinala niya ay nagtataka na nakatunghay sa amin.
"She is your wife? Bakit hindi mo naman sinabi na may asawa ka. Ayaw ko ng gulo, kaya aalis na ako!" Paajam ng babae kay Samuel. Lumabas ito ng silid namin.
Pigilan pa sana ito ni Samuel, subalit lumabas na ang babae, kaya masakit na naman ang mga titig niyo sa akin.
"Ano, masaya ka na? Lahat sinira mo! Ngayon naman pinaalis mo ang babae na magpapasaya sana ngayon sa akin sa kama!" galit na sigaw ni Samuel sa akin.
"Hindi ko naman sinasadya ang mga nangyari Samuel. Kung hindi lang sana nagbunga ang nangyari sa atin, hindi naman sana ito mangyayari eh!" umiyak kong pagtatanggol ng sarili ko kay Samuel.
"At ano ang gusto mong palabasin, ha? Na kasalanan ng batang iyan na nabuo siya? Pasalamat ka at sinabi ni Ashley, kanina na dala-dala mo ang anak ko dahil kung hind, baka patay ka na ngayon. Sana hindi ka na lang isinilang ng mga magulang mo! Upang sa ganoon hindi nasira ang relasyon namin ng Ate mo! Wala kang kwentang kapatid! Tiisin mo ang araw-araw na parusa ko sa'yo! I swear hindi ka magiging masaya sa piling ko!" Pagkasabi ni Samuel hinablot niya ako at hinalikan sa aking leeg.
Nagpupumiglas ako, ngunit ano naman ang laban ko? "Sauiel, bitiwan mo ako! pagpupumiglas ko na pakiusap sa kaniya.
Maakas siya, kaya wala akong laban. Nararamdaman ko ang sakit sa aking leeg subalit balewala ang sakit na iyon sa sakit na nararamdaman ko.
"Samuel, bitiwan mo ako, please?" pagmamakaawa ko pa sa kaniya.
"Sabi mo nga kasal tayo, hindi ba? Kaya ikaw na lang ang gumawa ng dapat gawin ng babae dinala ko rito kanina Tutal magaling ka rin naman sa kama. Kaya nakabuo nga agad taye, hindi ba?" pang-iinsulyo nito sa akin.
Itinulak niya ako sa malambot na kama.
"Hindi lang naman ako ang dapat sisisihin sa nangyari sa atin, Samuel. May kasalanan ka rin naman dahil ikaw ang unang humalik sa akin! Kung hindi mo ako hinalikan, hindi ako matutukso na ibigay ang sarili ko sa'yo!" paninisi ko tin sa kaniya, habang hinuhubad niya ang kaniyang damit at sinturon.
"Huwag mo akong masisi sa nangyari dahil una matino and pag-iisip mo! Pangalawa lasing ako ng araw na iyon, kaya napagkamalan kitang si Alena," panunumbat niya sa akin. Nakainom siya kaya parang nagiging halimaw ang ugali niya.
Takot ang lumukob sa buo kong pagkatao. Umaatras ako sa kama dahil takot ako na baka ano ang gawin niya sa akin.
"Puwede niyo naman sana ituloy ang kasal ninyo ni Ate. At wala naman akong balak na masira ang kasal at relasyon, ninyo. Napilitan lang ako na ikasal sa'yo, Samuel," wika ko habang binababa niya na ang suot niyang pantalon.
Tumawa siya ng pagak sa sinabi ko. Hinila niya ang dalawa kong paa at walang alinlangan na dumagan sa ibabaw ng katawan ko.
"Ohw? Talagang napilitan ka o gusto mo rin naman na ikasal sa akin, ha? Gusto mo pang saktan ang magiging anak ko? Tandaan mo oras na makapanganak ka. Pinapangako ko na itatapon kita na parang basahan at kahit pulubi hindi ka kayang damputin!" masakit na mga salita ni Samuel sa akin.
Muli akong hinalikan nito sa leeg. Puwersahan niyang pinunit ang mga saplot na akinh suot. Kahit nagpupumiglas man ako ay wala akong nagawa dahil malakas si Samuel.
Nang oras na iyon ay pwersahan akong inangkin ni Samuel. Ang masakit pa pati ang butas ng aking puwit ay hindi niya pinalampas. Daig ko pa ang dumumi ng matigas. Sobrang sakit din mabutas ang puwitan ko. Wala akong nagawa kundi tiisin ang sakit at parusa ni Samuel sa akin.
Hindi lang ang puso ko ang nadurog kundi pati ang katawan at kaluluwa ko. Pinagsisisihan ko kung bakit bumigay ako noong araw na iyon sa mga halik ni Samuel. Paulit-ulit man akong magsisisi wala na akong magagawa pa dahil nangyari na ang mga hindi dapat.
Nakadapa ako sa kama nang makaraos na si Samuel sa ginagawa niya.
Kung kanina nakatihaya ako, ngayon ay nakadapa ako sa kama. Pakiramdam ko wasak na wasak ang pagkatao ko pati ang puso ko.
Pagkatapos niyang luray-lurayin ang katawan ko ay ay nagbinis siya.
"Punyeta. Ano ba naman itong kalat mo rito, Almira?" galit niyang sabi nnag makita ang nakakalat kong mga maleta.
Hindi pa siya nakuntinto ay isa-isa niyang binuhat ang mga maleta ko at pinaghahagis ito sa labas ng kanyang silid. Pilit kong bumangon para sana awatin siya, kaso ang bilis niyang pinaghahagis ang mga iyon sa labas. Nagpupuyeos man ang damdamin ko sa sama ng loob subalit nagawa ko pang damputin ang punit -punit kong damit sa sahig.
"Bakit mo naman pinagtatapon ang mga damit ko?" naiinis na tanong ko kay Samuel.
Hindi ko kailangan ng basura sa loob ng silid ko!" galit niyong sagot sa akin at pumasok sa banyo.
Mabuti na lang nahagip ng mata ko ang terno kong pambahay na damit na tumalsik mula sa aking maleta na tinapon niya sa labas.
Dinampot ko iyon at isinuot. Pagkatapos kong suotin ang damit ko ay lumabas naman si Samuel sa banyo.
"Salaula ka ba? Para kang ahas na kung saan magbihis doon lang talaga. Ang hinubran mo doon sa banyo, hindi ka marunong magligpit? Sabagay, ahas ka nga naman talaga dahil sarili mong kapatid inahas mo!" mapangutya niyang sabi sa akin.
Nakalimutan ko na hindi ko pala nakuha ang pinaghubaran ko.
Dahan-dahan akong lumapit kay Samuel. Nasa harap kasi siya ng banyo. Nakatapis ito ng tuwalya sa ibabang bahagi ng kanyang katawan.
"Tandaan mo na ayaw ko ng dugyot na babae, lalo na sa mga gamit niya. Wala kang tagasunod ng kalat mo o tagaligpit, Almira. Matoto ka magligpit ng mga kalať mo!" dugtong pang sermon sa akin ni Samuel.
Hindi ako umimik na pumasok na banyo at dinampot ang damit na pinaghubaran ko kanina.
"Pasensya na nakalimutan ko kanina kunin!" mahinang boses ko na hingi sa kaniya ng tawad.
Hindi na siya nagsalita pa kaya lumabas na ako, sa paglabas ko sa banyo ay narinig ko naman ang sigaw ni Ashley.
"Manang Lelia! Ano ba naman ang mga kalat rito? Muntik na akong mahulog sa hagdan." Pagtatalak na sigaw ni Ashley kay Manang. Lumabas ako para tingnan ang mga nagkalat na gamit ko.
Masakit na tumingin sa akin si Ashley.
"Mga gamit mo ba 'yan?" nakasimangot na tanong nito sa akin.
"Oo, Ashley. Tinapon kasi ni Samuel, ang mga maleta ko," sagot ko sa kaniya na siya naman pag-akyat ni Manang.
"Nako, anong nangyari riyan?" tanong ni Manang na nangungunsumi.
Isa-isa niya itong dinampot.
"Tinapon daw ni Kuya. Sino ang babae na lumabas sa silid kanina ni Kuya?" tanong ni Ashley. Nakita niya pala ang paglabas ng babae sa silid ng Kuya niya.
"Bayarang babae iyon na inuwi ng Kuya mo. Ngayon niya lang ginawa 'yan na magdala ng bayaring babae sa silid niya." Si Manang na ang sumagot sa tanong ni Ashley.
Ngumiti ito ng nakakasuya, "Kung hindi ako nagkamali inaway mo ang babaeng iyon, noh? Saka siguro nakatikim ka ng malala na s*x kay Kuya! Bagay lang 'yan sayo! Malandi kq kasi!" masakit na salita ni Ashley sa akin. Bumaba ito ng hagdan. Sinundan ko na lang siya ng aking mga mata.
*Saan ko ilalagay itong mga gamit mo, Ma'qm?" tanong ni Manang sa akin.
"Pakibaba na lang, Manang. Ayaw kasi ni Samuel na nakakalat ang mga iyan sa silid niya," nahihiya kong utos kay Manang. Tumango lang ang kasambahay at ibinaba ang dalawang maleta sa ibaba.
Pumasok ako muli sa loob ng silid ni Samuel at kinuha ang mga nagkalat ko na ibang gamit. Naisip ko na aalis na lang sa bahay na ito dahil katulad sa bahay wala rin ko may gusto na dito ako sa bahay na ito.
- Writer
