Nagkukumahog na akong magtungo ng banyo upang ayusin na ang hitsura ko. Naghilamos ako at pilit na binura ang bakas sa mukha ng aking ginawang pag-iyak kanina. Ngunit kahit anong gawin ko doon ay hindi ko magawang ikubli ang pamamaga at pamumula ng aking mga mata. Ilang beses ko pang sinubukan iyon, nagbabakasakaling ito ay mawawala na. Subalit hindi na nga umayos iyon ay mas lalong naging visible pa ang pamamaga nito.
“Ano ba iyan, Sanna, iyak ka kasi nang iyak. Ayan ang napapala mo sa pagiging iyakin mo! Ano ngayon ang ipapaliwanag mo sa kanya? Alam mo namang mausisa pa ang batang iyon na kilalang-kilala mo na simula pa noon. Hindi ka niya titigilan hangga't hindi mo ito sinasabi.”
Nagmamadali na akong lumabas ng aking silid at tinungo ang main door nang mabasa sa screen nito na on the
