Ilang minuto akong nag-alinlangan kung akin bang sisitahin si Vz tungkol doon. Siya ang bunsong kapatid nina Nicko. Alam ko sa aking sarili na nahihiya ako. Hindi kasi ako open sa kanya na kagaya ni Zyvan. Baka mamaya ang isipin niya ay nagiging OA na lang ako doon. Marahan kong itinipa-tipa ang aking ilang daliri sa manibela ng aking sasakyan. Iniliko na iyon upang pumasok na ito sa aming subdivision.
“Tatawagan ko pa ba siya?” makailang ulit na tanong ko sa aking sarili, nakikinita ko na ang pagkunot ng noo nito na madalas niyang gawin bilang kanyang mannerism kapag may mga bagay na sinasabi sa kanya. “O hindi na?”
May ilang minuto pa akong nanatili sa loob ng aking sasakyan na nagawa ko ng iparada. Ilang beses kong sinulyapan ang aking pambisig na orasan. Masyado pa iyong maaga sa or
