Hindi ko na siya pinagtuonan ng pansin dahil hinanap ko na kung nasaan ang cellphone ko. Tiyak akong baha na ang message at tawag doon ni Preston. Nag-aalala na ako na baka ma-disappoint siya sa akin nang dahil dito. Bagay na ikinainis ko pang lalo. Kung hindi ako naistorbo, siguradong maaga akong nagising! Kung hindi pumunta dito si Nicko, hindi ako maguguluhan ngayon. Daglian akong natigilan nang mabilis na dumaan sa aking isipan ang mainit na gabing aming pinagsaluhan. Hindi ko na mapigilang mapalunok ng laway. Iba pa rin ang kiliting hatid ng kaganapang iyon sa akin.
“Sanna, hindi mo ba ako sasabayan--”
“Hindi! Asa ka pa.” mabilis na pagbaling ko sa kanyang gusot na gusot na ang mukha, pilit na pinagtatakpan ang lumalamong kahihiyan sa aking katawan sa pamamagitan nito. “Kailangan ko
