บทที่ 10 บ้านของธารา

1124 Words

รถของเวกัสแล่นมาที่บ้านของธารา ตามคำบอกของเธอ ปรากฎบ้านไม้ใต้ถุนโปร่ง ตรงหน้าของเวกัส ธาราคงลำบากมากจริงๆ และน้องเก่งมากที่ผ่านมาได้ เวกัสคิดเช่นนั้น "ใครมานะพ่อ ไปดูสิ" เสียงหญิงวัยกลางคน บอกผู้เป็นสามี ชายวัยกลางคนเดินออกมาดูตามคำบอกเล่าของภรรยา "สวัสดีจ๊ะพ่อ" ธาราส่งเสียงเรียกบิดา แล้ววิ่งเข้าไปกอด "คิดถึงพ่อจังเลยจ๊ะ"ธาราพูดออกมาอย่างดีใจ "เอ้าใครมากันละพ่อ หายไปเลย" มารดาของธาราเดินออกมาตามสามี "ยัยหนู มาได้ยังไงลูก" "ให้พี่เขาพามาจ๊ะแม่ น้องคิดถึงแม่จังเลย" ธาราโผกอดมารดาของเธอด้วยความคิดถึง "ไป ลูก ไป มาเหนื่อยๆ เข้าบ้านกันก่อน พ่อหนุ่มถอยรถเข้ามาจอดในบ้านนะลูก" พ่อของธาราบอกกับเวกัส อย่างเดาได้ไม่ยาก ว่าชายผู้นี้ อาจจะเป็นแฟนบุตรสาวเป็นแน่ เวกัสยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง แล้วนำรถเข้าจอดภายในรั้วบ้านตามที่บิดาของธาราบอก ก่อนจะลงมานั่งที่ใต้ถุนบ้านข้างธารา "ต้นกล้า กับ ภูผา ละจ๊ะ" ธาราถามหาน้องชายของเธอ "นู้น ไปเล่นทะโมน สักพักคงหิวกลับมา" มารดาของเธอตอบกลั่วหัวเราะ "แล้วนี่มาค้างมั้ยลูก" พ่อขอธารา ถามอย่างมีความหวังว่าลูกอาจจะได้ค้างสักคืน "น้องให้พี่เขาพามา น่าจะไม่ได้ค้างจ๊ะพ่อ" ธาราตอบบิดาออกมาอย่างไม่เต็มเสียง "แล้วใครกันละลูก พ่อหนุ่มหล่อคนนี้" มารดาธาราถามอย่างตรงประเด็น "ออ คือ"ธาราอึกอักที่จะตอบ "ผมชื่อเวกัส เป็นแฟนของน้องธาราครับคุณพ่อคุณแม่ หากน้องอยากค้างที่นี่ ผมก็ตามใจน้องครับ" เวกัสตอบมารดาของธาราอย่างสุภาพ "แฟนเหรอลูก" มารดาของธาราทวนคำ "จ๊ะ" ธาราได้แต่รับคำตามน้ำ "พ่อหนุ่มรู้ใช่มั้ยลูก ว่าบ้านของเราจน พ่อไม่อยากให้มีปัญหากันภายหลัง ไม่อยากให้ยัยหนูเสียใจ"บิดาของธาราพูดออกมาอย่างเจียมตัวและกังวน "ผมไม่ได้คบคนที่ฐานะครับคุณพ่อ ผมรักที่ธารา คือธารา ไม่ใช่ฐานะหรือเงินทองครับ" เวกัสตอบบิดาธาราอย่างสุภาพ "พ่อจ๋า รถใครจ๊ะ สวยจังเลย" เด็กชายฝาแฝดวัย 12 ปี วิ่งเข้ามาภายในบ้านอย่างลิงโลด "พี่ธารา" "พี่ธารา" ทั้งต้นกล้าและภูผาวิ่งมากอดพี่สาวอย่างคิดถึง "ไง สองแสบ ไปไหนมา"ธาราถามน้องเสียงเรียบ "ไปแค่ตรงนี้เองจ๊ะ แล้วพี่คนหล่อนี้ใครกันจ๊ะ" ต้นกล้าตอบคำถามพี่สาวพร้อมกับถามกลับ "หูยยย พี่เท่มากเลย" ภูผาชมเวกัสแล้วยกนิ้วโป้งให้ "สองลิง ไปอาบน้ำเลย ไม่ต้องอยากรู้เรื่องของผู้ใหญ่ ไปๆ" ต้นกล้าและภูผา โดนแม่ตัดบทให้ไปอาบน้ำ เวกัสมองภาพบรรยากาศครอบครัวของธาราด้วยรอยยิ้ม "วันนี้แม่ว่าจะนึ่งปลา พ่อหนุ่มกินเป็นมั้ยลูก ถ้าไม่เป็นแม่จะทำอย่างอื่นให้"มารดาของธาราถามเวกัสอย่างเอ็นดู "ผมกินได้ครับคุณแม่ ฝากท้องด้วยนะครับวันนี้" เวกัส ตอบกลับด้วยลูกอ้อน "เออพี่จะให้ธาราค้างที่นี่เหรอคะ เราไม่ได้เตรียมชุดมา ธารานะไม่เท่าไหร่ มีชุดที่บ้านอยู่แล้ว แต่พี่นะสิไม่มีเลยนะคะ"ธาราถามเวกัสอย่างเป็นห่วง "พาพี่ไปซื้อก็ได้ครับ ค้างเถอะพี่อนุญาต"เวกัสบอกธาราอย่างอบอุ่น "โอเคค่ะป๊ะป๋า" ธาราพูดแบบไม่ออกเสียง ให้เวกัสอ่านปาก เวกัสถึงกับยิ้มออกมากับความขี้เล่นของธารา "แม่จ๊ะ พ่อจ๊ะ น้องพาพี่ไปซื้อชุดนะจ๊ะ" ธาราบอกบิดาและมารดาของเธอ "ขับรถดีๆนะลูก" บิดาของเธอตอบกลับ ธาราพาพี่ออกมาซื้อชุด ที่ตลาดในตัวอำเภอ "ชุดที่นี่มีแต่พื้นๆ พี่เวกัสอาจจะไม่ถูกใจเท่าไหร่นะคะ แต่มันมีแค่นี้"ธาราบอกกับพี่อย่างเกรงใจ "ไม่เป็นไร พี่ใส่ได้ ชุดก็แค่เครื่องนุ่งห่ม ลูกสาวอย่าคิดเยอะ" เวกัสบอกธาราแล้วเอานิ้วจิ้มๆหน้าผากเธอเบาๆ แล้วเลือกชุดสำหรับใส่นอนและใส่กลับพรุ้งนี้ ธาราพาเวกัสเดินตลาดยามเย็นที่มีของกินมาขายมากมาย สาวๆต่างมองมาที่เวกัส เพราะความหล่อของเวกัสมันพุ่งออกมาเป็นรัศมีวงกว้าง "ป๊ะป๋านี่เสน่ห์แรงจริงจริ๊ง สาวมองจนคอเคล็ด" ธาราแซวพี่ "ช่วยไม่ได้ ก็คนมันหล่อ 55555" เวกัสตอบธารา แล้วทั้งคู่ก็ต่างหัวเราะคิกคัก "พี่ว่า ซื้อของเข้าบ้านน้องกันดีกว่าครับ พวกของกินขนม ผลไม้อะไรพวกนี้" เวกัสบอกธารา อย่างที่ตั้งใจ ธารามองหน้าพี่ก่อนจะตอบ "เกรงใจค่ะ ไม่เอาดีกว่า" "พี่จะซื้อ อย่าเกรงใจเลย นี่ว่าที่ลูกเขยเชียวนะ" เวกัสพูดออกมาแล้วอมยิ้ม "ใคร จะให้เป็นอะ แฟนก็ยังไม่ใช่" ธาราแกล้งแหย่พี่ "ถ้างั้น กลับไปคราวนี้ พี่ัจับปล้ำเลยเป็นไง ดีมะ" "เออ ไม่ดีค่ะ พี่จะซื้ออะไรคะ มาธาราช่วยเลือก" ธาราหน้าแดงเปลี่ยนเรื่องพูด "หึหึ ชอบจังเวลาลูกสาวเขิน" "ไปเลือกของได้แล้ว ไม่ต้องมาแซวธาราเลย"ธาราพูดแล้วดันตัวเวกัสให้เดิน และเวกัสก็เลือกของมากมาย ทั้งผลไม้ ขนม นม อาหารเสริม "พอแล้วค่ะ ป๊ะป๋า พอแล้ว" ธาราห้ามเวกัสที่กำลังจะไปซื้อของต่อ "ยังมีที่พี่คิดไว้อีกเยอะเลยนะ" "ใจเย็นๆนะคะ แค่นี้ก็เยอะมากแล้ว กลับกันนะป๊ะป๋า"ธาราดึงแขนพี่ให้กลับ "กลับก็ได้ แต่หนูต้องหอมแก้มพี่ก่อน"เวกัสต่อรอง ธารามองหน้าพี่ "ว่าไง ไม่หอมซื้ออีกนะ" เวกัสพูดย้ำ "หอมก็ได้ แต่บนรถได้มั้ย ตรงนี้คนเยอะคะ"ธาราต่อรอง แทนคำตอบ เวกัสพาธาราเดินมาขึ้นรถ "คราวนี้หอมได้หรือยัง" เวกัสถามน้องแล้วกระตุกยิ้ม ธาราค่อยๆเอนไปหอมแก้มพี่ แต่ทว่า ในตอนที่หน้าของธาราจะถึงแก้มของพี่ พี่นั้นขี้โกง ตั้งใจหันหน้ามาหา ปากจึงประกบปากกัน "พี่เวกัส ขี้โกง" ธาราพูดออกมาหลังจากได้สติแล้วอมยิ้มน้อยๆ "ชื่นใจ ป่ะ เรากลับบ้านไปกินนึ่งปลากัน" เวกัสพูดแล้วเคลื่อนรถกลับบ้านของน้องอย่างอารมณ์ดี

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more