Tee says…
ผมไม่ล้มเลิกง่ายๆ หรอก ด้วยเกียตริแห่งไอ้เสือ ผมจะมาล่มแค่นี้ไม่ได้แน่ แค่จับมือเธอนิดๆ หน่อยๆ ผมต้องทำได้ดิ ผู้หญิงบางคน เจอหน้ากันวันแรก ก็แทบจะขอเข้าห้องผมแล้วด้วยซ้ำ พี่มิ้งเป็นใคร เลิศประเสริฐมาจากไหนถึงจะรอดพ้นเงื้อมมือไอ้ตี๋ไปได้
ไม่มีทาง!
หลังจากรับประทานอาหารกันเสร็จ พวกผมก็ออกมาเดินร่อนเร่อยู่ในห้าง ผมหาข้ออ้างว่าจะซื้อเสื้อบ้าง ซื้อนาฬิกาบ้าง เดินเลือกและชวนเธอคุยไปเรื่อยเปื่อย แต่จนรอดจนรอดก็ยังไม่สบโอกาสที่จะได้สัมผัสมือนุ่มนิ่มนั้นของพี่มิ้งได้สักที
ความจริง ผมจะหน้าด้านแกล้งจูงมือเธอเลยก็ได้ แต่พอผมกำลังจะเอื้อมมือไปแตะ ก็สบตากับคนตัวเล็กกว่าเข้าพอดี นัยน์ตาดวงกลมโตที่เปล่งประกายความใสซื่อออกมาชัดแจ๋วนั่นทำเอาผมไปไม่ถูก
ร้ายกาจจริงๆ แค่ส่งสายตาก็เกิดอิทธิพลกับผมมากมายขนาดนี้ ผมนับถือเธอเลย
“ของเยอะจัง น้องเลือกไม่ถูกเลยอ่ะ” ผมแกล้งบ่นพร้อมถอนหายใจยาวๆ ก่อนจะเ
