“พี่ตั้วจะดีหรือคะ ที่ให้ซอมพอย้ายไปอยู่กับเอ้ย” ส้มป่อยเอ่ยขึ้นหลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จ
“ไฟจะไหม้ คนจะเอากัน เราห้ามได้หรือ” ตั้วพูดออกมา
“ส้มเป็นห่วงน้อง”
“ไอ้ซอมอายุตั้งยี่สิบเก้าปีแล้ว แถวบ้านเราคงมีลูกเป็นโขยงแล้วมั้ง เหอะน่ะ ดูกันอยู่ห่าง ๆ ก็พอ”
“แล้วถ้าไอ้ซอมมันท้องล่ะ”
“ก็จัดแต่งเสียซิ ห้องก็อยู่ตรงข้ามกัน เห็นกันทุกวัน เรียกมาคุยก็ยังได้เลย” ตั้วออกความคิดเห็น ภรรยายังนั่งทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
“ว่าแต่เราไม่มาทำลูกกันเหรอ พี่อยากมีสักสองสามคน เดี๋ยวแพ้เอ้ยกับซอมพอนะ อย่าพูดมากเลย มา...” เขาโถมตัวเข้าหาภรรยาทั้งตัว เธอหวีดขึ้นมาทันที แต่สุดท้ายเสียงก็เงียบไปเพราะเขาปิดปากเธอด้วยริมฝีปากของเขา
“อนาคตเป็นเรื่องของวันพรุ่งนี้ เราทำวันนี้ให้สนุกที่สุดเถอะ” ตั้วพูดก่อนจะจัดภรรยาสาวตามหัว
