นายเฉิ่ม(แอบแซ่บ)ของท่านประธาน |bl yaoi|

3.

​

>ขออภัยยังไม่ได้แก้คำผิด

ณ ผับเจ้าประจำที่ผมมาบ่อยๆ ที่แห่งนี้ยังคงเต็มไปด้วยแสงสี กลิ่นแฮลกอฮอล์และบุหรี่ราคาแพงคละคลุ้งไปตามอากาศ

สถานบันเทิงแห่งนี้ค่อนข้างมีชื่อเสียงในด้านความหรูหราและราคาที่ค่อนข้างสูง แต่ของข้างในแน่นอนว่าคุณภาพดีมาก โดยเฉพาะผู้ชาย

คนที่มาที่นี่ส่วนใหญ่แน่นอนว่าเป็นพวกมีเงิน กระเป๋าหนัก แต่ถ้ามองไปกว้างๆในร้านเราก็จะเห็นพวกเสี่ยเลี้ยงเด็กหรืออะไรทำนองนี้เหมือนกัน

หลายครั้งที่ผู้ถูกเสี่ยพวกนั้นพยามใช้เงินฟาดหัว แต่ขอโทษนะครับ ชาตินี้ผมรวยแล้วนี่สิ

และอีกอย่างหนึ่งที่คุณจะเห็นได้ทั่วไปในร้านนี้คือผู้ที่หวังจะมีคนอุปถัมภ์ แน่นอนว่าผมไม่ได้หมายถึงแค่ผู้หญิงหรือผู้ชายขายบริการ แต่หมายถึงคนที่เข้ามาหวังจะจับคนรวยๆ ที่แห่งนี้จึงไม่ได้มีแค่คนรวยจริงๆ แต่มีพวก..อื่ม หยาบๆหน่อยก็มีอีหนูที่ดูเป็นผู้ดีมากมาย

ส่วนในคืนนี้ถ้าผมไม่เจอคนที่ถูกใจ ผมก็จะมาแค่ดื่มเหล้าและจากไปเท่านั้น

ผมตรงมาที่เคาน์เตอร์ซึ่งแบบที่นั่งแบบเดี่ยว มันเป็นมุมนึงของร้านที่ผมจะสามารถหาเหยื่อของตัวเองในคืนนี้ได้ง่าย และผมก็จะตกเป็นเหยื่อเองได้ง่ายเช่ยกัน

'กริ๊ก'

แก้วสีใสที่บรรจุน้ำสีอำพันถูกเลื่อนมาตรงหน้าผม และไม่ต้องบอกก็รู้ว่าผมคนสนใจผมแน่ๆเขาจึงสั่งมาให้

ในผับแบบนี้คุณจะมีวิธีเข้าหาใครสักคนแบบเบสิกอยู่สองแบบ

คือ 1.สั่งเครื่องดื่มให้คนที่คุณถูกใจ แต่คุณก็มีโอกาสถูกปฏิเสธเช่นกันถ้าเค้าคิดว่าไทป์การเลือกเครื่องดื่มของคุณมันเชย หรือคุณไม่ได้เข้าตาเขามากพอที่เขาจะไปต่อ

หรือ 2.จ่ายเงินค่าเครื่องเดิมให้เขา วิธีนี้ส่วนใหญ่ใช้กับพวกกระเป๋าหนัก ข้อดีคือคุณจะไม่โดนเขาหักหน้าถ้าเขาไม่ถูกใจเครื่องดื่ม แต่ข้อเสียคือคุณจะได้เสียตังแน่ๆ แต่ถ้าคุณได้เขาอันนี้ก็ดีไป

และตอนนี้ เหมือนจะมีคนคิดจะใช้วิธีที่1กับผม พอผมหันไปหาบาร์เทนเดอร์ เขาก็พยักเพยิดผมไปที่โซฟาตัวหรือมุมหนึ่ง ที่นั่งตรงนั้นมีตาแก่คนนึงท่าทางภูมิฐาน แต่มันไม่ใช่ทรงแด๊ดดี้หรืออภินิหารบุรุษทรงพระผัวแบบที่ผมชอบผมจึงเลือกที่จะปฏิเสธเขา โดยการ..

เทเหล้าที่เขาส่งให้ราดกับพื้นอย่างไม่ใยดีแล้วส่งแก้วให้บาร์เทนเดอร์ต่อ

ทางตาแก่นั่นดูจะหน้าเหวอไปเล็กน้อยแต่ผมก็ไม่ได้สนใจ หันไปสั่งเครื่องดื่มของตัวเองต่อ

การกระทำของผมเมื่อกี้ไม่นับว่าเป็นการสร้างความเดือดร้อนให้ร้านหรือเป็นการทำให้พนักงานมีภาระงานจากเดิม เพราะสิ่งที่ทำไปนี่มันก็เป็นเรื่องปกติ คนที่นี่เขามีฝ่ายเก็บกวาดด้านนี้โดยเฉพาะผมเลยสามารถทำการอุกอาจแบบนี้ได้โดยไม่ต้องกังวลอะไร

รอไม่นานเครื่องดื่มที่ผมสั่งกับบาร์เทนเดอร์ก็ถูกส่งมาตรงหน้า ส่วนตัวแล้วผมชอบกินพวกแชมเปญอะไรแบบนี้มากกว่า และมันก็เป็นสิ่งที่ผมสั่งมาประจำด้วย

"คุณท่านครับ ค็อกเทลแก้วนี้มีคนจ่ายให้เป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ"

"อื่ม"

ทุกวันนี้ผมแทบจะไม่ต้องพกกระเป๋าตังเข้าผับมาด้วยซ้ำ เพราะทุกครั้งที่ผมมาก็มักจะมีคนถูกใจเสนอหน้าออกเงินค่าทุกสิ่งอย่างให้อยู่แล้ว

รวมถึงครั้งนี้ด้วย

รอบนี้บาร์เทนเดอร์เบนสายตาขึ้นไปข้างบนชั้นสอง มันเป็นโซนวีไอพีที่ถ้าคุณกระเป๋าไม่หนักจริงจะขึ้นข้างบนไม่ได้เลย

และถามว่าผมเคยขึ้นไปบนนั้นมั้ย บอกเลยว่าไปบ่อยเลยล่ะ แต่ไม่ได้ไปเพราะซื้อที่ไว้หรอกนะ

ไปเพราะผู้ชายลากขึ้นไปต่างหาก

รอไม่นานก็มีคนตามผมขึ้นไปข้างบน เขาเป็นพนักงานของที่นี่ และคงรู้หน้าที่ของตัวเองว่าควรทำอะไร และหน้าที่ของเขาตอนนี้คือเชิญผมขึ้นชั้น2ตามคำสั่งของใครสักคนบนนั้น

ผมเองก็ไม่ขัดศรัทธาเดินตามเขาขึ้นไปข้างบน ถ้าถามว่ากับคนที่ไม่เคยเห็นหน้าทำไมผมถึงกล้าที่จะไปพบ เรื่องแบบนี้ง่ายๆ ถ้าตรงสเปคก็ไปต่อ แต่ถ้าไม่ก็แค่เดินออกมา

"เชิญครับ"

พอพนักงานเปิดประตูห้องส่วนตัวให้ผม ในนั้นก็พลันปรากฏร่างของผู้ชายคนนึงที่หน้าตาหล่อเหลา ตัวสูงโปร่ง อีกทั้งยังอยู่ในนี้คนเดียวซะด้วย

ว้าว

ผมมองเขาหัวจรดเท้า ส่วนเขาเองก็สำรวจผมด้วยเช่นกัน วันนี้ผมเซ็ทผมทรงเปิดหน้าผากด้านซ้ายเช่นเดิมแต่งหน้าเล็กน้อยและสวมคอนแทคเลนส์ เสื้อคอเต่าแขนกุดแบบรัดรูปกับกางเกงสีดำวาว ตามตัวมีเครื่องประดับหลายชิ้น เพื่อไม่ให้ตัวดูโล่งจนเกินไป

แต่ดูรวมๆก็จัดว่าแซ่บอยู่

"มานั่งดื่มกับผมตรงนี้สิครับ แล้วเรามาทำความรู้จักกันสักหน่อย"

ร่างสูงที่ประดับรอยยิ้มบนใบหน้าหล่อเหลายังคงปล่อยออร่าความหล่อแบบอบอุ่นไปทั่วบรรยากาศเป็นการเชื้อเชิญ ซึ่งกับคนที่งานดีขนาดนี้ผมจะปฏิเสธลงหรอ

แน่นอนว่าไม่

"งั้นผมขอทำความรู้จักกับคุณเยอะๆเลยแล้วกันนะครับ"

แต่ขอรู้จักกันแค่บนเตียงพอนะ นอกนั้นไม่ต้อง

อีกด้านหนึ่งของผับ

"เพลิง เป็นไรวะ มึงมองตามอะไร?"

"เปล่า เหมือนเห็นคนรู้จัก"

"คนรู้จัก? มึงมีใครคบนอกจากพวกกูด้วยหรอ"

"สัส.."

อุ๊บซี่ย์ส์

พระเอกเรื่องนี้ก็ยังคงคอนเซปค่าตัวแพง 555แต่ก็ยังอุส่าห์โผล่มานิดๆ

ส่วนทางน้อง เอ่อ...อย่าทำความรู้จักกันแรงมากนะลูก??

หัวอกคนเป็นแม่น่ะโอ้ย

ส่วนชุดที่น้องใส่คราวนี้จะเป็นแนวๆนี้ค่ะ

คือเราไม่ค่อยสันทัดเรื่องเสื้อผ้าเลย555บรรยายไม่ค่อยถูก แต่เอาเป็นว่าจะพยามบรรยาออกมาและแปะภาพไว้ให้นะคะ

(วาดไม่สวยเท่าไหร่แต่เอาเป็นว่านึกภาพออกเป็นโอเค555)

ขอบคุณทุกกำลังใจน้า เรื่องนี้ไรท์เขียนสบายมากเลยอ่า มันแบบไหลๆลื่นๆ*^*

>อัพนิยายทุกวัน

>วันละ1-2ตอนจ้า

ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ

เรื่องนี้ใช้แท็ก

#นายเฉิ่ม(แอบแซ่บ)ของท่านประธาน

กับ

#เบบี๋ของเพลิงเอก

ฝากเรื่องใหม่ไว้ในอ้อมใจ ลูกเราดื้อนิดหน่อยแต่ลูกเราน่ารักค่ะ

น้องบี๋ในสายตาอุนแม่ตลอดไป:

ลูกอุนแม่ตัวเท่านี้ฮื้อๆๆๆ

นามปากกา 72HZS อ่านว่าเจ็ดสิบสองเฮิร์ท

​