Episode 12 โดนแกล้ง / ป่วย
1694 Words
Episode 12 โดนแกล้ง / ป่วย
" นาย เจ็บนะ ปล่อยฉันนะ โอ๊ย สายชลนายไม่ได้ยินหรือไง "
ฉันพยายามสะบัดมือที่อีตาสายชลจับกระชากลากถูไม่ยอมปล่อย เขาพาฉันออกมาไกลจากกลุ่มพี่นัฐพอสมควร
" แล้วเดินไปหามันทำไม " เขาพูดกดเสียงต่ำ
" เปล่านะ ใครจะรู้ว่าพวกพี่เขาจะอยู่ตรงนั้นกันล่ะ " ฉันสะบัดมือไปมาเหมือนจะไล่ความเจ็บที่ข้อมือ แดงเถือกเลย
" แล้วเธอเดินไปแถวนั้นทำไม " เขายังคงถามต่อ
" อ้าว...ก็จะให้เดินไปไหนได้ล่ะ ฉันก็เดินไปเรื่อยแหละ มันจะอะไรกันหนักหนา "
" เหอะ! แล้วทำไมไม่นั่งกินอะไรกับพวกฉัน "
" ไม่มีใครชวน ฉันไม่หน้าด้านนั่งหรอกนะ "
" เหอะ! ต้องให้เชิญเลยเหรอ จุดธูปด้วยไหม "
' เพี๊ยะ! '
ฉันฟาดฝ่ามือเรียวเล็กไปที่แขนของเขาอย่างแรง
" โอ้ยย ตีฉันทำไมเนี่ย มือหนักเป็นบ้าเลย " เขาร้องพร้อมลูบเเขนปอยๆ
" ปากเสีย "
" ปกตินะ "
" แล้วจะกลับยัง " เบื่อจะเถียงแล้วอะ
" พึ่งมาเอง จะรีบกลับไปไหน ไม่เล่นน้ำแล้วเหรอ? "
" อารมณ์ประมาณนี้จะให้เล่นน้ำอีกเหรอ? "
" หรือเธอจะไม่เล่น? "
" เล่นสิ เล่นๆ อุตสาห์พาชุดมาเปลี่ยน "
" ปะ ไปเปลี่ยนชุดที่ห้องน้ำ "
" เดี๋ยวๆ นายช่วยถ่ายรูปให้ฉันหน่อยสิ ถ่ายกับทะเลนะ "
" เรียกว่าไง "
" พี่ๆ พี่สายชล "
" หลายเรื่องจริงๆ "
" อย่าบ่นสิ อะ โทรศัพท์ พี่กดเข้าแอพนี้นะ " ฉันชี้ให้เขาดูแล้วยื่นให้เขา
" พร้อมยัง "
" ขาวไหม ตรงนี้แสงเยอะไปไหมอะ " ฉันพยายามหามุมที่ดี เดินไปทั่ว
" เรื่องเยอะฉิบ! เร็วๆเลย "
" เหอะ น่ารำคาญ ไม่เข้าใจกันเลย อะๆ ถ่ายสวยๆนะ " ฉันยืนโพสท่า
" 1... 2 ... 3 "
' แชะ แชะ ๆ ' เขากดชัตเตอร์ไปเรื่อยๆ ฉันก็เปลี่ยนทางไปเรื่อยเหมือนกัน เดี๋ยวค่อยไปเลือกรูปเอาก็แล้วกัน
" เดี๋ยวๆ พี่จะทำอะไรนะ " ฉันทักท้วง เมื่อเห็นเขาพาตัวเองมาอยู่ในกล้อง ถ่ายกล้องหน้า และเห็นตัวฉันด้วย
" เป็นแฟนกัน ก็ต้องถ่ายรูปด้วยกันสิ มันต้องมีรูปคู่บ้าง "
" ใครตกลงคบกับพี่แล้วอะ " จริงๆนะ ฉันยังไม่ตกลงเลย
" งั้นเป็นแฟนกันนะ "
" ห้ะ...ง่ายไปไหม "
" ก็จะทำให้ยากไปทำไมล่ะ "
" ไม่มีดอกมงดอกไม้งี้ หรือทำให้โรแมนติกกว่านี้เลยเหรอ? "
" ฉันไม่ชอบอะไรยุ่งยาก " เขาตอบกลับมาเสียงเรียบ
" ฉันไม่ตกลงย่ะ " ฉันสะบัดหน้าไปทางอื่น
" จะถ่ายไหมตกลง "
" จะถ่ายคนเดียว " ฉันหันมาทำหน้ายู่ใส่เขา
" โอเคๆ ตกลงเป็นแฟนก่อน เดี๋ยววันมะรืนจะเอาดอกไม้ไปให้ที่โรงเรียน
" มาบอกงี้ก็ไม่เซอร์ไพรส์นะสิ "
" ทำไมเรื่องมากจังวะ "
" อย่ามาวะกับฉันนะ "
" เออๆ ถึงเธอจะไม่ตกลงก็ไม่เป็นไร แต่วันจันทร์คงมีข่าวให้ซุบซิบนินทาแหละ "
" เพราะพี่นั่นแหละ "
" ฉันปกป้องเธอนะ ไม่งั้นคนอื่นจะว่าเธอแย่งฉันจากนุชก็เป็นไปได้ "
" พี่อะลากฉันมาเกี่ยวทำไม ฉันอยู่ของฉันดีๆ จากนี้ชีวิตฉันคงไม่สงบแน่ๆ "
" เป็นทั้งแฟน ทั้งคู่หมั้น ไม่มีใครกล้าทำอะไรเธอหรอก หากมีก็มาบอกฉันได้ ฉันจะจัดการให้ "
" จ้าา พ่อคนหล่ออ พ่อคนเก่ง แหวะ... "
" ฉันยังไม่ทำอะไรเธอเลย ท้องแล้วเหรอ? "
" อ้าย ไอ้พี่บ้า พูดจาน่าเกลียด "
" พอๆ รีบถ่ายรูป จะได้รีบเล่นน้ำ จะกลับไหมบ้านอะ "
" กลับสิ "
" งั้นเดินมาใกล้ๆฉัน เร็วๆ " เหมือนเขาเห็นว่าฉันอืดอาดยืดยาด ก็เร่งฉันเต็มที่
' แชะ แชะ '
ฉันเดินมาหาเขาแบบไม่ทันตั้งตัว เขากอดคอฉันแล้วกดถ่ายทันที รัวๆ
จะโมโหก็ไม่กล้าเอ่ยปากเพราะตอนนี้ใจสั่นมาก พร้อมเต้นระริกๆ เขาเริ่มมีอิทธิพลต่อใจฉันแล้วเหรอ? ไม่นะ ยัยแซมมี่แกอย่าพึ่งเทใจให้เขา เขามันกะล่อน ที่ป่าวประกาศว่าเป็นแฟนกันเพราะต้องการจะเขี่ยพี่นุชแหละ สงสัยจะมีคนใหม่แล้ว เหอะๆ ต่อไปกรรมคงตกที่ฉัน
16 : 06 น.
หลังจากเล่นน้ำไปหนึ่งชั่วโมงเสร็จ เล่นคนเดียวนะ มีคนนั่งเฝ้าพร้อมจิบเบียร์กระป๋องไปด้วย จะดูมีความสุขมากกว่าถ้าหากเขาคนนั้นเป็นแฟนฉันจริงๆ แฟนแบบรักกันจริงๆอะ
ฉันกับเขาพากันไปกินลูกชิ้นปิ้งย่าง เขาก็คอยเอาให้ฉันทุกอย่าง ถึงคนอื่นจะไม่มีใครพูดกับฉันก็เถอะ แต่ฉันก็ไม่แคร์หรอกมันเรื่องของพวกเขาอะ
16 : 38 น.
" จะแวะที่ไหนอีกไหม " เขาถามในขณะยื่นหมวกกันน็อคที่ชมพูให้ฉัน
" ไม่อะ หือ ว้ายย! " ฉันถึงกับร้องเสียงหลงพร้อมโยนหมวกลงพื้นถนน ร่างกายกระโดดไปกอดคนตรงหน้าทันที พอฉันสวมหมวกแล้วมันมีอะไรไม่รู้ไหลลงมาเหนียวๆหนืดๆเมื่อเอามือไปลูบคลำแล้วพาลตกใจ
" เป็นอะไร หือ อะไรเหนียวๆบนหัวเธอเนี่ย " เขาใช้มือจับขึ้นมา
" ไม่รู้ แหวะ...พี่ช่วยเอาออกให้หน่อย งื้ออ ไม่รู้อะไร มันเย็นยืดๆหยุ่นๆ "
" มันก็แค่ปีโป้กับเยลลี่ผสมน้ำข้นหวานนะ "
" แง่~ ใครนะที่แกล้งฉัน เจาะจงแกล้งกันชัดๆ "
" เธออยู่นิ่งๆสิ เดี๋ยวฉันเอาผ้าเช็ดให้ "
" ไปล้างดีกว่า มันเหนียวอะ "
" อืม " ฉันผละจากเขาทันที แอบอายด้วยเมื่อกี้เผลอกอดซะแน่น
17 : 09 น.
หลังจากล้างหัวเสร็จ ก็ปาไปห้าโมงเย็น ผู้คนต่างทะยอยกลับบ้านกันเสียส่วนใหญ่เพราะตะวันเริ่มลับฟ้า กว่าจะล้างของบนหัวหมด หัวเกือบเปื่อย โชคดีที่เขาไม่นิ่งดูดายช่วยทุกอย่าง เขาก็เป็นคนดีแหละแต่แค่บางครั้งนะ
17 : 58 น.
ถึงบ้านสักที รู้สึกไม่สบายตัวเล็กน้อย คงเพราะตากแดดตากลมล่ะมั้ง
" อาบน้ำใหม่อีกรอบ อย่าลืมกินยาแก้ไข้ดักไว้ล่ะ " เขาหันมาพูดกับฉันพร้อมยื่นกระเป๋าสะพายคืนให้ เขาเป็นคนสะพายมันเอง
" อืม พี่ขับรถดีๆล่ะ "
" อืมๆ เข้าบ้านไปได้แล้ว "
ฉันแค่พยักหน้าแล้วเดินเข้าบ้านไป ทักทายพ่อแม่ น้องชายน้องสาว ที่นั่งดูทีวีกันพร้อมหน้าพร้อมตา
ฉันนั่งคุยโม้เรื่องไปทะเลสักพักก็ขอตัวไปอาบน้ำนอน เพราะวันนี้กินอิ่มแล้วเลยไม่อยากกินข้าว
หัวถึงหมอนก็เริ่มง่วงทันที ทำไมวันนี้ใจรู้สึกแปลกๆ มันมีสุขมากๆ ฉันเผลอยิ้มออกมาพร้อมใจเต้นตึกตักเมื่อนึกถึงตอนที่เขาพยายามช่วยล้างหัวให้ตอนนั้น สายตาเขาดูอ่อนโยนมาก
06 : 59 น.
' ก๊อกๆ ' เสียงเคาะประตูเป็นระยะๆ หูมันได้ยินแต่ไม่อยากออกจากผ้าห่มเลย
' ก๊อกๆๆ '
" พี่แซมมี่ตื่นยัง " เสียงของยัยน้องสาวมาปลุกฉันอีกแล้ว
" มีอะไร " ฉันตะโกนเสียงดัง
" แม่บอกให้ลุกขึ้นไปใส่บาตร "
" บอกแม่ด้วย พี่รู้สึกไม่ค่อยสบาย อยากนอน "
" โอเคๆ พี่อย่าลืมกินยานะ " พวกเราก็แบบนี่แหละ รู้จักห่วงใย ใส่ใจคนในครอบครัวทุกคน ถึงจะชอบทะเลาะกัดตีกันไปบ้างก็เถอะ
11 : 00 น.
" แซมมี่ แซมมี่ ลูก ตัวร้อนจี๋เลยอะ " เสียงดังคุ้นเคยที่ข้างหู ฉันพยายามปรือตาขึ้นมอง
" แม่ " นึกไม่ถึงว่าเสียงจะแหบแห้ง พร้อมกับรู้สึกเจ็บคอด้วย
" ไปหาหมอกันเถอะ ตัวร้อนมากเลยเราอะ "
" แม่คะ เช็ดตัวกินยาก็พอมั้ง หนูไม่อยากไปโรงพยาบาล "
" ไปคลินิกก็ได้นิลูก "
" ไม่เอา หนูไม่อยากไป " เวลาไข้ ฉันจะเริ่มงอแง เอาแต่ใจ มันรู้สึกไม่สบายเนื้อสบายตัวอะ หงุดหงิดนะบางที
" โอเคๆ งั้นแม่เช็ดตัวให้นะ ลูกกินข้าวเสร็จกินยาตามไปเลยนะ "
" ค่ะ "
หลังจากแม่เช็ดตัวให้ก็กินข้าวได้ประมาณหกเจ็ดคำ ฉันก็กินยาแล้วล้มตัวนอนอีกครั้งเผลอหลับไป รู้สึกหลับลึกมาก แต่ต้องรู้สึกตัวเพราะปวดฉี่แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นคนตรงหน้านั่งมองจ้องอยู่ในขณะที่ฉันกำลังกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับแสง
" พะ...พี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ "
" สักชั่วโมงได้แล้วมั้ง "
" มะ...มาทำไม " ฉันลุกขึ้นนั่งอยากช้าๆ เพราะรู้สึกปวดหัวด้วย
" ก็มาเฝ้าคนป่วยไง ฉันเป็นคนพาเธอไปเที่ยว ฉันเลยต้องมารับผิดชอบ "
" ใครขอ " ฉันพูดจบลุกขึ้นจากเตียงเพื่อจะไปห้องน้ำ
" เปล่า ฉันรู้จักผิดชอบชั่วดีนะ แล้วอีกอย่างน้าวิกับน้องๆของเธอก็ไปธุระด้วย ฉันเลยต้องมาอยู่เป็นเพื่อนเธอ "
แม่นะแม่กล้าฝากลูกสาวไว้กับผู้ชายสองต่อสองในห้องนอน แง่~
" อืม "
" จะเข้าห้องน้ำเหรอ? "
" อืม "
ฉันเข้าห้องน้ำทำธุระจนเสร็จออกมา นั่งลงบนเตียงทำท่าจะล้มตัวนอนแต่...เขากลับเอามือมาอังหน้าผากฉันเสียก่อน ทำเอาเสียอาการไปเลย ฉันนิ่งมองเขาอย่างชะงักๆ
" ร้อนนิดๆ แปะแผ่นเจลลดไข้นะมันจะได้ดูดซับความร้อนออก "
ฉันพยักหน้าให้เขา เขาก็แปะลงที่หน้าผากของฉันมันเย็นนะ ปกติไม่เคยใช้เคยเห็นแต่ในโฆษณา
" เดี๋ยวกินยาก่อนแล้วค่อยนอน "
" อืม "
หลังจากกินยาเสร็จ ฉันล้มตัวนอน แค่หลับตานะ หูยังรับรู้ได้ยินอยู่
" ถ้าตื่นขึ้นมาไม่เจอฉันแล้ว ตอนนั้นฉันคงกลับบ้านแล้วนะ พรุ่งนี้จะโทรมาถามว่าไปโรงเรียนไหม โอเคนะ " ฉันพยักหน้าทั้งทีหลับตาอยู่
" อืม นอนเถอะ " เขาขยับผ้าห่มขึ้น มิดคอเลยทีเดียว
❤️____________❤️
นามปากกาม่านฟ้า

- Writer
