คู่หมั้นป่วนรัก

Episode 1 รุ่นพี่? 11 ปีต่อมา " อะไรนะ ซีว่าอะไรนะ! " เสียงผู้เป็นแม่ดังขึ้น ทำให้ฉันที่ยืนกินน้ำอยู่ในครัวถึงกับรีบวิ่งออกมาแอบดู ปกติพ่อกับแม่ไม่ค่อยจะพูดอะไรแบบนี้ พวกเขาทั้งคู่จะพูดจานุ่มนวล อ่อนโยน เวลาคุยกันจะยิ้มให้กันตลอดตั้งแต่ที่ฉันจำความได้ " วิทำไมต้องพูดเสียงดังด้วย เดี๋ยวลูกก็ได้ยินหรอก " พ่อพยายามปรามเสียงเบาๆ " ทำไมซีต้องไปรับปากเรื่องแบบนั้นด้วยล่ะ ลูกเรายังเล็กอยู่นะ " " วิอย่าทำเป็นเรื่องน่าจกใจขนาดนั้นสิ ก็แค่หมั้นเอง ซีก็ไม่ได้ให้พวกเขาแต่งงานกันสักหน่อย " " แต่ลูกเราพึ่งจะ 17 เองนะ ซีรีบเหรอ? " " ก็เปล่า แต่ก็อยากผูกดองกับเพื่อนไว้อะ " " ไม่อะ วิไม่ยอม ลูกเรายังเล็กอยู่นะ " " จริงๆลูกเราก็โตแล้ว แต่ที่วิไม่ยอมเพราะว่าสายชลเป็นลูก... " " พ่อขาาา " พ่อซีไม่ทันได้พูดจบ ยัยซันนี่น้องสาวคนสุดท้องวิ่งมาจากไหนไม่รู้ขัดจังหวะเสียก่อน สายชล สายชล ชื่อนี้คุ้นหูนะ ที่โรงเรียนมีอยู่คนหนึ่งชื่อสายชล เป็นรุ่นพี่หน้าตากวนส้นมาก แต่น่าตาถือว่าใช้ได้ ผิวสีแทน ดวงตาคม แต่เขามีแฟนแล้วนะ เป็นเด็กรุ่นราวคราวเดียวกับฉัน แต่อยู่ห้องB ส่วนฉันเรียนเก่งอยู่ห้องA ฉันสะบัดหัวไล่ความคิดนั้นไป สายชลอื่นมั้ง แต่ก็นะ พ่อต้องการให้ผู้ชายที่ชื่อสายชลหมั้นกับใครนะ ' ลูกเราพึ่งจะ17 เองนะ ' ประโยคนี้ผุดขึ้นมาในหัวทันที 17 ปี ว้ากก ก็ฉันนี่หว่าา " ครับ หนูมีอะไรหรือเปล่า " เสียงพ่อดังขึ้นพร้อมมองน้องสาวฉันด้วยแววตาเอ็นดูมือหนาสากก็ลูบหัวนางเบาๆ " หนูอยากกินหมูกะทะค่ะ พ่อกับแม่พาไปกินหน่อยนะคะ " เสียงออดอ้อนของยัยซันนี่ทำเอาฉันแบะปากนิดๆ555 นางขี้อ้อนแหละ มันไส้น้องสาวตัวเองบอกเลย " พี่มี่ มายืนตรงนี้ทำไม แอบดูอะไร " เสียงหนึ่งดังขึ้น ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าใคร เรียกฉันว่ามี่เฉยๆมีแค่ไอ้น้องชายตัวดีแหละ ฉันรีบหลบเข้าไปในครัว เพราะเสียงของวินซ์ดังขนาดนั้นพ่อกับแม่ต้องหันมามองแน่ๆ ฉันชื่อ วนิดา ยอดทองหล่อ ชื่อเล่มแซมมี่ อายุ 17 ปี เป็นลูกสาวของพ่อซี ศิวะ ยอดทองหล่อ แม่วิ ณัฐวรรณ ยอดทองหล่อ น้องชายของฉันชื่อ วินโดว์ส ยอดทองหล่อ ชื่อเล่น วินซ์ อายุ15 ปี น้องสาวคนสุดท้องชื่อ วันใหม่ ยอดทองหล่อ ชื่อเล่น ซันนี่ อายุ 14 ปี " จะเสียงดังทำไมเล่า " " ก็เห็นพี่แอบๆ มีพิรุธอะ " " พี่แซมมี่กับพี่วินซ์ พ่อกับแม่เรียกค่ะ " เสียงยัยซันนี่ดังขึ้น เรียกให้ฉันและวินซ์หันไปมอง ฉันกับวินซ์หันไปแยกเขี้ยวใส่กันแล้วพากันเดินตามออกไปหาพ่อกับแม่นั่งอยู่กลางบ้านที่หน้าทีวี " พ่อกับแม่มีอะไรหรือเปล่าคะ " ฉันทิ้งสะโพกลงแรงใกล้แม่ ตามด้วยวินซ์กับยัยซันนี่นั่งใกล้พ่อ " ผมบอกแล้วว่า ต่อหน้าคนอื่นพี่มี่อะ เรียบร้อย แต่พอหลับหลังนางจะหยาบคาย " วินซ์พูดเหมือนจะฟ้อง ตัวจริงฉันนะเหรอ มีวินซ์นี่แหละที่รู้จริง ต่อหน้าผู้ใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ ครูที่สอน หรือ ปู่ย่าตายายผู้ใหญ่ที่ฉันเคารพ ฉันเป็นเป็นคนที่เรียบร้อย พูดจาไพเราะ แต่พอต่อหน้าเพื่อนฝูงรุ่นน้องรุ่นพี่ในโรงเรียน นิสัยของฉันจะเป็นอื่น เปลี่ยนไปตามสถานการณ์555 " คราวหลังอย่านั่งแบบนี้อีกนะลูก " แม่หันมาดุฉันเล็กน้อย ทำให้วินซ์ยกยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจ " ค่ะแม่ " " เอ่อ...ลูก หนูรู้จักพี่สายชลไหม ที่อยู่แถวบ้านย่าอะ " ฉันกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดๆ อย่าบอกนะ ว่าเป็นไอ้พี่สายชลคนนั้นจริงๆอะ ลืมไปเลย อาทิตย์ก่อนฉันพึ่งตบหัวพี่เขาไป เพียงเพราะบ้ายอตามเพื่อนที่ท้าให้ลอง เหอะๆ... " ทะ...ทำไมเหรอคะ? " " พอดีพี่เขาเป็นลูกชายเพื่อนที่สนิทของพ่อนะ " " อ่อค่ะ สายชลที่เป็นรุ่นพี่โรงเรียนหนูใช่ไหมคะ " " ใช่ๆ เป็นลูกของน้า... " " ซี วิง่วงแล้วไปนอนแล้วนะ " แม่ลุกขึ้นพล่าม หน้าตาบึ้งตึงเดินขึ้นชั้นบนไปทันที " วิ เดี๋ยวสิ ลูกๆพ่อไปง้อแม่ก่อนนะ " พ่อลุกขึ้นวิ่งตามแม่ไป ฉันถอนหายใจพรืดเลย มองหน้าน้องๆ แล้วยักไหล่ ❤️________❤️ นามปากกาม่านฟ้า >> รุ่นพ่อแม่ หาอ่านได้ที่ เรื่อง รักนี้ที่รอคอย ไรต์ลงจนจบแล้วค่ะ