Episode 4 ข้อตกลง
920 Words
Episode 4 ข้อตกลง
" ห้ะ...นายพูดใหม่สิ "
" ฉันให้เธอไปกับฉันก็ได้ แต่เธอต้องลงก่อนจะถึงโรงเรียนที่แถบชายป่าทึบ "
" นายจะบ้าเหรอ จะให้ฉันเดินไปเนี่ยนะ ป่าทึบตรงนั้นเปลี่ยวด้วย ไม่เอาหรอก "
" หรือเธออยากมีข่าวลือกับฉัน "
" จริงๆมีข่าวลือมันก็ไม่ได้เสียหายอะไรมาก ไหนๆก็หมั้นกันแล้ว แต่ถ้ามีข่าวลือว่าฉันโดนข่มขืนนี่สิน่าอายกว่าไหม "
" เป็นฉันแค่เห็นหน้าก็ไม่อยากข่มขืนล่ะ หน้าตาก็งั้นๆ แถมตอแหลอีก "
" ไอ้สายชล! " ฉันลุกขึ้นพล่ามชี้หน้าอีตาปากหมานั่น ตะเบ็งเสียงด้วยคำหยาบออกไป โมโหแล้วนะ
" ฉันจะฟ้องน้าซีว่าเธอพูดหยาบและไม่ต้องดีใจไปว่าน้าซีจะไม่เชื่อเพราะฉันมีหลักฐาน "
เขาชูโทรศัพท์มือถือที่เปิดบันทึกเสียงไว้ โอ้ยย มันร้ายกว่าที่คิดอะ
" ... " ยืนสงบนิ่ง
" อะๆ สงสารไม่ฟ้องหรอก แต่เธอต้องเรียกฉันว่าพี่สายชลทั้งต่อหน้าและลับหลัง "
ต่อหน้าฝืนๆเอาได้ แต่ลับหลังนี่สิใครจะทำตาม แต่ตอนนี้ฉันคงต้องยอมแหละ หากพ่อเห็นฉันทำกริยาเฉดเช่นนี้มีหวังตกใจช็อกเพราะแซมมี่คือหญิงสาวอ่อนโยนในสายตาพ่อเสมอ หึก กระซิก กระซิก
" อะ...โอเค แต่นาย...เอ้ย พี่อะต้องพาฉันเข้าไปถึงในโรงเรียนนะ "
" ไม่! แค่หน้าโรงเรียนก็พอแล้วและช่วยตื่นเร็วหน่อย ฉันจะรีบไปเพราะเช้าๆยังไม่มีคนมาและไม่ต้องมีใครมาเห็นว่าเธอมากับฉัน "
" อืม "
" พูดกับฉัน ต้องมี คะ ค่ะ ด้วย ไม่งั้นที่บันทึกเสียงนี้จะไปอยู่กับน้าซี "
ทำเอามาขู่! เหอะ ที่ยอมให้เพราะไม่อยากมีเรื่องหรอกนะ
" ค่ะ พี่สายชลสุดหล่อ "
" ดีมาก " แล้วมันก็เอามือมาเกาใต้คางฉัน
พรึ่บ! ฉันปัดออกพร้อมมองค้อน ทำท่าจะเดินหนีแต่ เขาพูดดักเสียก่อน
" เดี๋ยวก่อน! อย่าพึ่งไป ยังมีอีกเรื่อง ในระหว่างที่เราหมั้นกัน ฉันมีแฟนและเธอจะมีใครก็ได้เป็นคนของใจแต่เรื่องนี้เรารู้กันแค่สองคนก็พอ ต่อหน้าผู้ใหญ่เราค่อยแสดงความรักกันก็พอ " เขาพูดยกเหตุผลมา แสดงความรัก?
" อืม แล้วแต่นาย...เอ้ย พี่เถอะ ฉันยังไงก็ได้ แต่...เราจะต้องอยู่แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนกันอะ "
" เรียนจบค่อยพูดเรื่องนี้อีกที ฉันก็ไม่อยากเป็นคู่หมั้นเธอนานๆเหมือนกัน เดี๋ยวเธอจะหลงรักฉันเข้าสักวัน วันหน้าเธอคงไม่อยากถอนหมั้น "
" เออ ฉันก็ไม่อยากเป็นคู่หมั้นนายนานๆหรอกนะ แล้วไอ้ที่พูดว่าฉันอาจจะหลงรักนายอะ เมินซะเถอะ นายอะน่าจะหลงรักฉันมากกว่า "
" อะไรที่ทำให้ฉันหวั่นไหวได้บ้างในตัวเธอ ห้ะ " ดูถูกกันเหลือเกินนะพ่อคู๊นน!
" ก็หน้าตาไงแถมนิสัยอ่อนโยนอีก สักวันนายจะต้องหลงรัก "
" เหอะ! ฝันไปเถอะ อ่อนโยนตรงไหนมิทราบ ตอแหลสิไม่ว่า "
" ปากหมา แล้วนี่นายบอกแฟนยัง "
" ยัง พรุ่งนี้ค่อยบอก "
" อืมๆ งั้นแยกย้าย "
" อืม คราวหลังต้องเรียกพี่ เธอนี่ยังไง พูดไม่จำเลย "
เราทั้งคู่ต่างแยกย้ายกันไป ส่วนฉันกลับเข้าห้อง ไปเล่นแชทเม้ามอยส์กับเพื่อนสนิทสี่คน แก๊งฉันมียัยนับดาว ยัยด้า ยัยนา ยัยปลา
" กลับมาแล้วเหรอ? " เสียงขรึมดังขึ้นในขณะที่เขากำลังย่างก้าวเข้ามาในตัวบ้าน
17 : 00 นฝ
" ครับ ผมขอตัวเข้าห้องก่อน " ผมพูดแค่นั้นแล้วพาตัวเองก้าวเท้าไปข้างหน้าเพื่อจะตรงเข้าห้องนอน
" เดี๋ยวก่อน "
" ครับ? " ผมหยุดชะงักหันมามองผู้เป็นพ่อ
" ถ้าลูกไอ้ซีมีคนอื่น แกรีบมาบอกฉันนะ ฉันจะถอนหมั้นให้ "
" แล้วพ่อไม่ต้องการให้เป็นแบบนี้หรอ? " ผมงงนะ ทีแรกพ่อก็จะให้หมั้น พอมาตอนนี้บอกจะถอนหมั้นให้
" เรื่องนี้ แม่แกโน่นที่เป็นเพื่อนไอ้ซีมันฝากฝั่งแกไว้กับมัน อยากให้แกเกี่ยวดองกันกับตระกูลโน่น ฉันไม่เข้าใจจริงๆแม่แกกำลังคิดอะไรอยู่ "
" น้าซีอะเขาก็เป็นเพื่อนสริทพ่อไม่ใช่เหรอ? "
" ใช่เพื่อนที่สนิทที่สุดในรุ่น เพื่อนตายก็ว่าได้ แล้วแม่แกก็เป็นเพื่อนไอ้ซีตอนเรียนมัธยมด้วย "
" อ๋อ...ครับ "
" แม่แกโทรหาแกบ้างไหมช่วงนี้ "
" ไม่นะ ถ้าพ่อไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวนะครับ "
ผมพูดจบเดินเขัาห้องตัวเองทันที จริงๆพ่อแม่ของผมแยกทางกันตอนผมแบเบาะ ปู่ย่าเลี้ยงผมมาเอง
ส่วนพ่อนะเหรอมีครอบครัวใหม่แล้ว ผมมีน้องต่างมารดาสองคนฝาแฝด และต่างบิดาหนึ่งคน แม่ผมก็มีครอบครัวใหม่แล้วเหมือนกัน
จริงๆผมแอบรู้มาว่าพ่อพลาดทำแม่ท้อง แล้วพ่ออะพึ่งมารู้ตอนที่ผมคลอดได้ไม่ถึงเดือนเพราะแม่ได้ติดต่อพ่อแล้วแม่ก็เอาผมให้พ่อเลี้ยง ส่วนแม่ก็กลับไปอยู่กับตายาย ทั้งสองคนคงไม่ได้รักกันแหละ แต่พอผมโตแม่ก็ติดต่อมาหาผมทันที
❤️__________❤️
นามปากกาม่านฟ้า
- Writer
