The Rosary

ROSARYO 4

A/n: Ang lahat ng pangyayari, pangalan, at lugar ay likha lamang ng sariling isip at imahinasyon.

ROSARYO 4

Josan pov:

Kasalukuyan ako ngayon nakabantay sa alaga kong si Ivan bago haplusin ang buhok nito, hindi ko naman maiwasan mapabugtong hininga dahil naalala ko nanaman ang una naming pag tatagpo nung sangol pa lamang ito.

*flashback*

It's raining so hard but I can still feel my tears are falling onto my cheeks.

"I finally avange your death Louis, you may now rest in peace," I said while crying in front of her tomb.

Makalipas ang ilang minuto ay tumayo ako at tinignan ang sarili ko, I'm wearing a nun clothes yet it's covered with my enemies blood and my very own blood.

"I'll continue your dream Louis, I'll be a nun just like you," I said while I wipe the last tear in my eyes.

It'll be the last time that I will cry, nag lalakad na ako ngayon pabalik ng kumbento.

"Ay jusko Josan anong nangyari sayo?!" pasigaw na tanong ni Mother Kelsy.

Sasagot pa sana ako pero bigla na lang nag dilim ang paningin ko at nawalan ako tuluyan ng malay, naalimpungatan naman ako ng makarinig ako bigla ng iyak.

"Asan ako?" tanong ko sa sarili ko.

Napatingin naman ako bigla sa gawi ng isang sanggol na umiiyak, pag lapit ko dito ay tila may humaplos sa puso ko ng makarga ko ito.

"Shhh tahan na." Pag-karga ko dito.

Makalipas ang ilang minuto ay tumigil na ito, bigla namang bumukas ang pinto at pumasok si Mother Kelsy.

"Ay nako Josan! Akin na si Ivan at baka dumugo ang tama mo sa braso." Agaw ni mother Kelsy sa sanggol na karga karga ko.

"Kaya ko naman po Mother Kelsy," sambit ko dito.

"Kahit na dapat ay nag papahinga ka," mahinahong saad nito.

Bigla naman ako nakaramdan ng pagka-ilang dahil bigla ako nitong tinitigan ng seryoso.

"Maaari mo bang sabihin sa 'kin kung ano ang nangyari Josan?" patanong na sabi ni Mother Kelsy.

Napayuko naman ako dahil sa tanong nito.

"Mas nakakagaan ng pakiramdam ang pag sasabi ng hinanakit o problema Josan," mahinahong saad ni Mother Kelsy.

"I put justice on my own hand," I said while lowering my head

"Go on," ngiting saad nito.

"I secretly made my own investigation on what happened to my sister at dun ko nalaman na ang mga tao na nasa likod nito ay mataas na sindikato," paliwanag ko

Pansin ko naman na taimtim lang itong nakikinig kaya pinag patuloy ko ang kwento.

"After knowing all the people behind that mascre I hunt each and every single one them and kill them all," sambit ko at napatakip ng bibig dahil hindi ko na mapigilang mapa iyak.

Lumapit naman ito sakin at ni yakap ako.

"God will forgive you for what you did Josan," she said while hugging me

Napatigil naman ako sa pag iyak ng marinig ko ang pag iyak ng sanggol kaya binuhat ko ito at hinele, pansin ko naman ang bahagyang pag ngiti ni Mother Kelsy.

"Mukang gusto mo si Ivan ha," sabi nito habang naka ngiti.

"I don't know why after seeing this kid this morning I suddenly felt a connection, a connection of wanting to take care off him," I said while looking at the baby in my arm.

"You can adopt him if you want too Josan," she said with a serious tone.

I suddenly divert my gaze towards her before looking at the baby in my arms.

"Mukang malabo Mother Kelsy," wika ko.

"Bakit naman?" tanong nito.

"I'm planning to be a nun," bumugtong hininga kong sagot.

"Are you sure Josan?" she ask once again.

I just nod as an answer.

"I'll take care of everything and after that you'll be able to take care of Ivan," she said while smiling genuinely.

"Thank you so much Mother Kelsy." pag punas ko sa luhang pumatak sa mata ko.

Ngumiti naman ito bago lumabas, napatingin naman ulit ako sa sanggol na nasa braso ko.

"I'll be taking care off you little one," I said with a smile on my face.

*end of flashback*

Ivan pov:

Ngayong araw ay ba balik nako ng school kaya maman todo paalala sakin si Nanay.

"Ikaw Ivan ha, wag mo masyadong pagurin sarili mo." Naka yakap na saad nito.

"Opo nay tsaka nandyan sila Edrian at Jannelliza para tulungan ako pag nahihirapan." pag kalas ko sa yakap nito.

Napansin ko naman na tila naluluha ito kaya naman mabilis ko itong hinawakan sa pisngi at pinunasan ang tumulong luha.

"Nay Josan bat kayo na iiyak?" tanong ko dito.

"Masaya lang ako anak, kasi biniyayaan ako ng mabait at maalagang bata." Lumapit ito para haplusin ang buhok ko. "Alagaan mo sarili mo ha," ngiting dagdag nito

Natawa naman ako dahil dito.

"Ano ba yan nay. Para ka namang nag papaalam eh papasok lang naman ako sa school, pero nay pangako ko after ko maka graduate mag hahanap ako ng magandang trabaho ay palalakihin pa natin lalo ang ampunan," ngiting saad ko

"Sana nga maabutan ko yan," ngiting Sabi ni nanay Josan

"Malamang nay ang lakas mo kaya," I joyfully said

"Oh sige na pumasok kana at baka ma late kapa sa klase nyo," paalam nito sakin

"Happy birthday Nay Josan, thank you for taking care of me." I said while hugging her tightly.

"I'm always here anak," she said.

Kaya naman ngumiti ako at yumakap dito muli bago tumakbo sa sakayan ng jeep, pag karating ko sa school ay agad akong ni yakap ni Edrian at Jannelliza.

"OH MY GOSH BEKS!" Tili bigla ni Edrian.

"Ay gapiste ka Edrian bunganga mo." pambatok bigla ni Jannelliza kay Edrian.

"Shuta kang tiboli ka ha mapanakit dedemanda kita," maratay na sagot ni Edrian.

"Sige anong kaso?" tanong dito ni Jannelliza.

"Violence against women and children ano ka ngayon," taas kilay na sagot ni Edrian.

"Tangek di ka babae at lalong di ka bata." tumatawang pambara dito ni Jannelliza.

Kaya naman natawanan kaming tatlo, pag dating namin sa room ay agad kaming umupo at nag kwentuhan habang wala pa ang first Professor namin.

"Absent ngayon si Hanna and kanina bago ako pumasok nakita ko si Jepoy mukang badtrip," biglang sabi ni Jannelliza.

"Malamang tibo sinong hindi ma babadtrip kung muka ni Hanna yung bubungad," tumatawang saad ni Edrian.

"Loka ka talaga bakla, pag yan nalaman ni Jepoy yari ka," tumatawa ding saad ni Jannelliza.

"By the way, birthday nga pala ni nanay Josan balak ko bumili ng carrot cake na favorite nya, baka may alam kayo kung saan pwede bumili ng carrot cake?" tanong ko sa kanila.

"Why don't we try to bake it Baks," biglang suggestion ni Edrian.

"Why not tara sa bahay pwede naman dun eh." Tumayong sabi ni Jannelliza.

"Sige mamayang uwian," sagot ko sa kanila

Kasabay nun ang pag pasok ng Professor at nag simula na ang klase, after 4 hours ay agad kaming pumunta sa bahay nila Governor Darel.

"Tita I'm home." tumatakbong saad ni Jannelliza papunta kay Ms. Phoebe.

"Oh iha your home, kasama mo ba si Jepoy?" Ms. Phoebe ask.

"Nako Tita alam ko naman si Jepoy hindi namamansin," sagot ni Jannelliza dito

Natawa naman si Ms. Phoebe pero biglang napatingin ito sa gawi namin ni Edrian, medyo nailang naman ako kaya humawak ako sa damit ni Edrian.

"Kasama mo friends mo?" Ms. Phoebe asked.

"Ah opo Tita," sagot ni Jannelliza at pinalapit kami.

Napa-bugtong hininga naman ako at lumapit sa kanila.

"Hello po I'm Edrian and this is Ivan,"pag papakilala ni Edrian at turo sakin.

"Hello sa inyo I'm Pheobe, just call me Tita na din," she said with a smile plastered in her lips.

"Uhm hello po Tita ako po si Ivan from Llorin Orphanage, isa po ako sa nabigyan ng chance para maka-kuha ng scholarship ." Pakikipag kamay ko dito.

"Oh you must be Ivan right?" she asked

"Yes po," sagot ko dito

"Uhm Tita pwede ba kami mag bake dito kasi today is Mother Joan's birthday," ngiting paalam ni Jannelliza

"Sure Janne alam nyo naman na ang Llorin orphanage ang pinaka paborito kong ginagawan ng charity work," ngiting saad ni Tita Pheobe

"And super thankful po kami dun," naka ngiti kong saad.

"Ay dali mag bake na kayo para kay mother Josan." Tulak samin ni Tita Phoebe papuntang kusina.

Kaya naman hinanda na namin ang mga kailangan, habang nag hahanda ay biglang nabagsak ang hawak kong bowl at buti na lamang di ito nabasag.

"Sorry ano bayan," nataranta kong saad.

"Ano kaba ayos lang yan di naman nabasag," saad ni Jannelliza

"Pero medyo kinabahan ako bigla," saad ko.

"Bakit?" tanong ni Edrian at lumapit sakin.

"Hindi ko mapaliwanag Ati, kasi parang may hindi magandang nangyayari," paliwanag ko

Napatingin naman kami bigla sa pinto ng kusina at duon pumasok si Jepoy, pansin ko naman ang pa simpleng pag ikot ng mata ni Edrian ng maka alis ito.

"Tama may pumasok na demonyo," taas kilay na saad ni Edrian.

"Nako beks mag simula na tayo para makabili pa tayo ng confetti para surprise kay mother Josan," sabi ni Jannelliza at inabot sakin ang pakete ng harina.

"let's go para matapos na agad ang favorite ni Fairy God Mother Nun Josan." Tumatalon na saad ni Edrian

"Haha baliw ka talaga ati Edrian," natatawa kong sambit

"Basta dapat masarap to ha," saad ni Jannelliza

Kaya naman nag simula na kami mag bake ng carrot cake para sa 45th birthday ni Nanay Josan.