ยาหยี หญิงสาววัยยี่สิบสามปี เธอทำงานในร้านอาหารญี่ปุ่นกับบิดาที่ทำหน้าที่เชฟ เธอเรียนรู้ทักษะการทำอาหารมาจากบิดาพอสมควร แต่ยังคงทำหน้าที่เป็นแค่แม่ครัวหลังร้าน เพราะยังไม่มั่นใจพอที่จะไปยืนทำอาหารต่อหน้าลูกค้า
โซบะเย็นและสเต็กปลาแซลมอนเป็นเมนูที่เธอทำเสร็จแล้ววางให้พนักงานเอาไปเสิร์ฟที่โต๊ะ ก่อนจะทำกุุ้งเทมปุระที่มีลูกค้าสั่งเข้ามา
“เมื่อไรนะคุณหยีจะออกไปโชว์ทักษะการหั่นปลา ทำซาซิมิสดๆ ให้ลูกค้าดูบ้าง” ผู้ช่วยแม่ครัวถามแล้วยิ้มให้ เพราะรู้ว่ายาหยีทำได้
“ก็หยียังไม่ได้ใบรับรองเลยนี่ค่ะ แค่เรียนรู้จากพ่อ ไม่มีใบประกาศรับรองอะไร” ยาหยีบอกแล้วส่งยิ้มให้เธอ
“คุณหยีได้ใบรับรองเชฟหลายใบแล้วนี่คะ” เธอถามอย่างสงสัย
ยาหยีเธอได้รับใบรับรองกุ๊กอาหารไทย ใบรับรองกุ๊กอาหารนานาชาติ และใบรับรองกุ๊กอาหารญี่ปุ่นระดับเงิน ซึ่งตอนนี้เธอต้องการใบรับรองกุ๊กอาหารญี่ปุ่นในระดับทอง ซึ่งต้องรออีกหนึ่งปีถึ
