MCS #2: Between the Two of Us

Kabanata 1

"Baby, Mom will find a job tomorrow, okay? Ninang Fely will fetch you from school." I explained.

Nakahiga kami ngayon sa kama. Pinapatulog ko na siya. Gabi na rin kasi at may pasok  siya bukas.

"Yes, mom. Bumalik ka agad ah?" she softly uttered. She encircled her arms around my waist. I caressed her soft hair to make her sleep.

"Mom, wala po ba akong daddy?" she blinked many times while she pouted her small lips.

"Of course you have!" mabilis kong sagot.

"'Di ba po ang daddy dapat kasama natin?" Inosente niyang tanong. She never knew na her daddy leave us hanging in the air with no doubt in his face. Pity her.

"Yes, baby. But sometimes daddy is busy. He had work, too." Her eyes lit up and sit on our bed.

"Mom, does he have my beautiful blue eyes?"  she asked. Tumango ako at ngumiti.

"Does he have like my curly bouncy hair?" I nodded again. By saying that things bought her ray of happiness.  Her blue eyes, curly soft hair, long eyebrows, are from her dad.

This is what I like about Dave but he leave us knowing we have a child. He don't deserve Amara.

***********

I spend my day roaming to the city. I have to find a job para sa'min ng anak ko. Lumalaki na din siya kaya dumadami din ang pangangailangan.

"Good morning, miss. May bakante ba kayo? Hiring?" I asked.

This is a hotel, mataas siya at halatang pang mayaman lang, maraming turista ang pumapasok at lumabas. Baka puwedi ako dito kahit housekeeper lang.

"Meron po, ma'am. Pakihulog na lang po ng application letter niyo diyan." Sabi niya at itinuro niya ang kahon.

Hindi agad ako matatawagan nito. I sighed and get one envelope in my folder saka inihulog doon.

Kahit sobrang tirik ng araw at init ng dampi nito sa balat ay nagpatuloy ako sa paglalakad. Kanina pa ako naglilibot, naghahanap ng hiring pero puro 'Hintayin mo lang tawag ng staff namin', 'Tatawagan ka na lang namin, ha?'

Napaupo ako sa gilid ng daan at pagod na pagod. Saan na ako pupunta nito? I looked at the wrist watch I have in my left hand. My stomach suddenly rumbled like crazy, I'm hungry. The clock ticked at 2pm. Kaya pala nagugutom na ako.

Naghanap ako ng karinderya sa malapit. Hindi ko na pala kailangang lumayo pa. Shedded by nipa hut and the people are going in and out.

"Eneng! pasok ka, kumain ka dito? Anong gusto mong ulam? Meron kaming dinuguan, caldereta, porkchop, nilaga----," I cutted her off.

"Nilaga na lang po, ate. Damihan niyo po ang sabaw ah?" pakiusap ko. Ngumiti ito at nagmadaling kumuha ng order ko.

Noong una hindi talaga ako kumakain dito, natutunan ko lang talaga magtipid nang pinalayas ako. Lahat nang hirap dinanas ko para lang maiahon si Amara.

"Hindi ka o-order ng kanin?" tanong nito bago nilapag ang nilaga sa harapan ko.

"May dala po akong kanin, ate. Pahingi na lang po ng pinggan." Sabi ko sa kaniya.

Meron naman kasing kanin sa bahay bakit pa ako bibili? Makakatipid din ako.

"Oh, eto na. Saan ka nagtatrabaho, eneng? Ang ganda ng suot mo eh." Bahagya akong ngumiti sa kaniya.

"Maghahanap pa nga lang po ako ng trabaho, may alam ba kayo diyan? 'yong malaki ang kita, Ate." Pagbabakasakali kong sagot.

I started to eat while waiting for her answer. I forget to eat because of looking for a job. Para rin naman sa'min 'yon.

"Ano ba ang tinapos mo?" she asked and seated in front of me.

"Hindi po ako nakapagtapos sa pagiging abogasya."

"Tamang-tama! Tingin ka sa likuran mo." Nagtataka akong lumingon, "Ang malaking building na 'yan ay isang law firm. Alam mo naman siguro 'yan 'di ba?" tanong ni ate. Tumango ako bilang tugon. Humarap agad ako sa kaniya.

"Hiring ba sila?" my eyes went round. Bigla akong nabuhayan ng loob.

"May kilala akong abogado sa loob, naghahanap siya ng secretary." Halos mapunit ang mukha ko kakangiti.

"Ate...Salamat! Tamang-tama puwedi ako, parang nagtatrabaho na din ako bilang isang abogado." Humalakhak ito at tumayo.

"Wala iyon, halata kasing kailangan na kailangan mo. Bilisan mo na diyan no'ng nakaraang araw pa 'yon naghahanap baka maunahan ka."

Umalis na siya sa harap ko dahil may bagong pumasok na customer. Binilisan ko ang pagkain dahil baka nga talaga maunahan ako. Sana makuha ako.

My stomach bulged after I eaten. Sobrang dami ng kinain ko. I fixed my hair and make-up first before I payed for my food. 

"Salamat, Ate. 'Pag natanggap talaga ako dito ako kakain sa'yo lagi." Sabi ko sa kaniya habang hawak ang kamay niya.

Bahagya itong tumawa. "Ano ka ba, wala 'yon. Gawin mo ang lahat para matanggap ka, ano nga pala ang pangalan mo?" tanong nito.

"Chantelle po," sagot ko.

"Tiya Puring na lang ang itawag mo sa'kin, kay tanda-tanda ko na eh."

"Salamat po, Tiya Puring. Aalis na po ako, mag-aaply muna ako ng trabaho." 

I smiled from ear to ear and waved my hand. Konting lakad lang naman ang ginawa ko at nakarating na ako sa harap ng napakataas na building. I deeply sighed when I stand tall looked at the whole of it. Para 'to sa anak ko, para kay Amara.

"Good afternoon , may hiring ba kayo dito? I am Chantelle Del Mundo." I nibled my bottom lip, feeling nervous.

"Sandali lang po, ma'am." Sabi nito at pinindot ang telepono.

"Open pa ba ang hiring ng secretary?" she looked at me seriously, "Yes, mayroon tayong aplicant dito. Her name is Chantelle Del Mundo. Okay, thank you." Naghintay ako bago niya binaba ang tawag. Ngumiti ang babae sa'kin.

"The hiring is still open, ma'am. Punta ka lang po sa HR office. It's in the Fourth floor, room 7. Dalhin mo 'to." She said and gave me the small paper .

Tumango ako at nagpasalamat. Sinunod ko ang sinabi niya. Sumakay ako ng elevator at pinindot ang 4th floor. Ilang ulit akong huminga ng malalim dahil sa pagkabog ng dibdib ko, pumapaypay sa sarili kaya nagtataka ang mga katabi ko.

Pagkarating sa 4th floor ay hinanap ko ang room 7, siguro mayroon namang nakakalagay na pangalan. 

I already saw the HR office. Kinakabahan ako, pilit kong pinakalma ang sarili ko. Parang nalulula ako. Hanggang naisipan ko nang kumatok. I knocked twice hanggang sa may bumukas ng pinto.

"You must be, Chantelle." Bungad na sambit ng babaeng nakasuot ng salamin. I roamed my sight in her office and it contains of white walls, wooden hard table and PC.

"Good afternoon, ma'am. Pinabibigay po sa inyo." I smiled and gave it to her.

"This is just a slip. Maupo ka." We talked na parang magkakilala kami. Ms. Melnick asked about me and I simply answer her. Winakli ko ang kaba na nararamdaman ko kanina at nawala naman ito na parang bula.

"Oh? You are single mom?" she asked, I nodded. "Bakit hindi ka nakapagtapos ng pag-aaral?"

At first I can't utter a word. Parang bumalik lahat ng masamang alaala ko pero kailangan kong gawin 'to para kay Amara. "I got pregnant and my parents disowned me." I pressed my lips together and lump my throat, "Mag-isa kong tinaguyod ang anak ko gamit ang konting perang binigay nila sa'kin." My voice cracked and suddenly feeling blue. An ache started deep in my soul.

Pigil kong pinabalik ang luhang muntik ng lumabas sa mga mata ko.

"That's rude, It's okay you can cry. Gusto ko lang sabihin sa'yo na you're hired." Napataas ako ng tingin sa kaniya. Parang huminto ang luha kong kanina pa gustong lumabas.

"Talaga po?" she smiled and nodded.

"Do your best, puwedi ka pa rin na matanggal kapag hindi magiging maganda ang performance mo." Parang nabuhay lahat ng paru-paro mula sa tiyan ko.

"Opo, gagawin ko po ang lahat." Masiga kong usal. Sobrang saya ko at may nakuha agad akong trabaho. Pinindot niya ang intercom saka nagsalita.

"Papasokin niyo si Attorney Mangubat dito." I crossed my fingers while thanking God and them in my head.

Ilang segundo ang lumipas ay pumasok na ang lalaking nakasuot ng pormal na uniporme dala ang laptop nito. Shaved mustache, fair skin, tall and seems that he looked jolly.

"Yes? Okay na ba ang secretary?" tanong niya. Tumango si Ms. Melnick. Itinuro niya agad ako, ngumiti ako at bumati sa kaniya.

"Then that's good, I am Attorney Mangubat and you are?" Inabot niya ang kamay niya sa'kin para makipag-shake hands. Nahiya naman ako.

"Magandang hapon, Attorney." Bati ko sa kaniya sabay abot ng kamay niya. We shaked hands, "Chantelle po." Sagot ko sa tanong niya.

"For the first week ikaw ang magiging secretary ko but on the second week hindi na. May bagong head ang team kaya ikaw ang magiging secretary. You can start tomorrow 8am." Sabi nito sa'kin, ang professional ng dating.

"Opo, I get it. Thank you, Attorney." I bowed my head.

"May tanong ka pa ba?" he asked.

"About uniform, what will I wear?" nahihiya kong tanong.

"Oh yeah yeah! You can wear dresses but not too short, pencil skirt, long sleeves at 'wag kang magsuot ng sobrang taas na heels, tama ba ako?" he looked at Miss Melnick for clarifying.

She laughed, "Oo, Attorney. Sinabi mo na nga lahat, eh. " Napakamot ako ng ulo.

"Bye for now. Ito-tour na lang kita bukas." Bakit parang ang cool niya lang?

"Ganiyan talaga siya." Komento ni Ms. Melnick. Tipid ako tumango.

Pag-uwi ng bahay ay bagsak agad ang katawan ko sa couch. My body feels soar. Masakit ang hita ko. I can't even take off my shoes.

"Mommy, you're home!" Amara ran fast as lightning and gave me warm hug.

"Hey, kamusta ang baby ko?" I asked, caressed her hair.

"Mommy, I miss you. Ninang fetched me from school. She's sleeping now." Kinalas ko ang pagkakayakap sa kaniya at napaupo.

"Pinagod mo ba si Ninang?" she take off my shoes.

"Mom, no! We played, I fixed ninang's hair." Sabi niya. Hinubad ko ang coat na suot ko at dumeretso sa kwarto at do'n ko nakitang sobrang daming hairpin ang buhok ni Fely habang natutulog. I can't help it but to laughed.

"Fely, Fely, wake up. Nandito na ako." Sambit ko habang mahinang niyuyogyog ang balikat niya.

"Hmmmm?"

"Dito ka ba matutulog?"

She tried to opened her eyes and seated, "No, pakiabot nga ng phone ko. I'll call Geoff."

I glanced at the bed side table and get her phone. Amara jumped and joined us.

"Ninang, your hair looks beautiful." Sabi nito. Tumawa ako at humiga. Amara giggled.

"Look, what Amara did in my hair, bes." she groaned, "Kamusta ang lakad mo?"

"It went well. I have job now! I'll work as a secretary sa law firm." Masigla kong usal.

"Congrats! Sabi ko sa'yo eh matatangap ka agad, malapit ka na sa pangarap mo." Fely gave me a huge hug.

"Bukas na ako magsisimula, bes. Sino ang magbabantay kay Amara? Hindi naman puweding ikaw lagi." Sabi ko.

"Mom, don't leave me." She said and begged.

"I won't baby." I gave her a assurance smile.

"Do you know Men's Corporation?" nagtaka akong tumingin kay Fely, "You can hire them with lower payment fee."

"Lalaki lang? Walang babae?"

"Lalaki silang lahat. May kilala ako na doon nagtatrabaho."

"Sige, puwedi din. Hindi ko kasi maalagaan si Amara 'pag meron na akong trabaho."

Fely bidded Nagpaalam na si Fely sa'min. Sinundo siya ng asawa niya. Kumain kaming masaya ni Amara.

"Baby, 'di ba wala kang pasok bukas?" I asked her.

"Yes, mommy. Why po?"

"May work si mommy bukas, I can't take care of you but I'll bring you ice cream 'pag uwi ko!" masigla kong sambit sa kaniya.

"Yey! I want rocky road, okay? I can take care of myself, I can make my own milk, take a bath with myself and eat!" sabi niya habang kumakain. She's very smart kaya alam kong kaya niya.

"Okay, then. I love you, baby." I pinched her cheeks dahil sa gigil.

"I love you, mommy."

________________________________________________________

On my first day, akala ko magiging maganda ang kalalabasan pero baliktad pala. Maganda ang naging trabaho ko pero 'pag uwi ng bahay nadatnan kong umiiyak si Amara. Her eyes filled with tears. I dropped my things and ran fast as I could.

"Baby, what happened? Why are you crying?" pilit kong kinuha ang mga kamay niyang nasa mukha niyang nakatakip. Her eyes is glossy.

"Mom, mom! You're here! I thought you leave me." She said, sobbed. I hugged her, "Mom, p-please don't leave me again. I'm s-scared." I carried her and placed above our couch.

"Baby, you know that I'm not gonna leave you. I'm sorry." I should find her a nanny now. Kailangan kong may mag-aalaga sa kaniya, "Look! I have something for you!" pilit kong pinasigla ang boses hawak ang ice cream na gusto niya.

"Mommy, I don't want ice cream, I want you!" she shouted. My heart melted. Sobrang swerte ko.

**********"""

"Good evening, this is Chantelle Del Mundo. Yes, I just want to request for a nanny."

"We'll send nanny the day after tomorrow ma'am with the contract and also we'll keep in touch to you."

"Thank you. Good night."  Nakahinga na ako ng maluwag. Salamat naman at magiging panatag na ang loob ko. Nanny will be a big help to me.

Tinawagan ko muna si Fely kung libre siya bukas. Papasundo ko ulit si Amara. Tamang-tama at wala siyang trabaho pagkatapos. Ipapasyal daw nila si Amara sa mall.

"Mommy, ikaw po ba ang susundo sa'kin bukas?" Amara asked while pouting.

"No, baby. Mommy needs to work para may pera tayo but Ninang Fely and Ninong Geoff will fetch you and guess what?"

"What, mom?" she asked.

"Mamamasyal daw kayo sa mall! Who's excited?" natatawa kong sigaw.

"Me!" tumawa kaming dalawa kaya kiniliti ko siya.

"Mom, stop it! It tickles!" tawa siya nang tawa at pinipigilan ako.

_______________________________