“งั้น...” ผมตักโจ๊กใส่ปากตัวเอง จากนั้นก็...
กึก!
“อื้อ!! แค่ก ๆ”
ประกบริมฝีปากลงบนกลีบปากนุ่มนิ่ม บังคับให้เผยอปากจนเกิดช่องว่าง ก่อนส่งโจ๊กอุ่น ๆ เข้าไปในปากยัยนั่นด้วยริมฝีปากและปลายลิ้นของตัวเอง...
กินดี ๆ ไม่ชอบ ต้องให้ใช้วิธีซาดิสม์
ก็ได้...จัดให้
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
“ไอ้สกปรก!”
“ช่วยไม่ได้ เธอดื้อเอง อิ ๆ” ผมยักไหล่สองทีอย่างไม่แยแสหลังป้อนข้าวป้อนน้ำเอื้องขวัญด้วยวิธีสุดพิสดารเสร็จสรรพ อันที่จริงสองนาทีก่อนผมจับเธออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วแหละ ก็แหม...กว่าจะกินเสร็จอะไรเสร็จ เลอะเทอะเป็นบ้าเลย “ฉันจะออกไปข้างนอก อยู่เฝ้าบ้านดี ๆ นะรู้เปล่า”
ผมเดินไปหยิบเสื้อคลุมสีดำมาสวม ทำท่าจะก้าวเท้าออกจากห้อง แต่...
“...” ผมวกกลับไปหาเอื้องขวัญอีกครั้ง
ยัยนั่นถูกผมมัดไว้ใกล้กับจุดเดิม คราวนี้ถ้าอยากเข้าห้องน้ำก็เข้าได้สบาย
เมื่อกลับมาหยุดตรงหน้าเอื้องขวัญ เจ้าตัวก็ใช้นัยน์ตา
