The Hunted Motel 9
1251 Words
The Hunted Motel
Part 9
“Ano yun?” nagtatakang tanong ni Den mula sa pagkakasubsob sa tahong ni Evana. Narinig kasi nito ang malakas na putok ng baril habang pinapaligaya niya ito.
“Baka may riot na naman sa labas. Hindi na bago yun Den, huwag mo na lang pansinin.”
Hinawakan niya ulit ang buhok nito at siya na mismo ang sumobsub sa pagitan ng kanyang hita.
Ipinagpatuloy naman nito ang paglamutak sa kanyang ka-angkinan na parang masarap na panghimagas.
“Ughhh! Ganyan nga! Sungkitin mo pa! Ahhh!”
Nanuwid ang mga daliri niya sa paan ang patigasin nito ang kanyang dila at ipinasok nang tuluyan sa kanyang kuweba. Hangang sa tuluyan nang nangingig ang kanyang mga hita.
Sabik at mabilis itong naghubad ng kanyang pantalon at pinakawalan ang galit na niyang alaga.
Walang pagdadalawang isip na ipinasok at isinagad pa niya ng husto sa kaloob-looban nito ang mataba sandata. Sabay silang napa-ung*l dahil sa naramdamang sarap.
Experto pa nitong itinaas ang dalawang paa ni Evana at inilagay sa magkabilang balikat nito na lalong ikina-ungol ni Evana. Nilamas nito ang kanyang d*bdib at malalim na bumayo. Napuno ng malakas na halinghing ang kinaroroonan nilang kuwarto dahil sa sagadan nitong pag-araro sa kanya.
“Den…ganyan nga– ahhh! Ohhh! More pa please!” ungol nito nang mas bilisan pa nito ang pagbayo sa kanya. Pagkatapos ay nagpalit naman sila ng posisyon siya naman ang nasa ibabaw at si Den naman ang nasa ilalim. Inalalayan nito ang kanyang balakang sa pagalaw at sabay silang napa-ungol sa pagtaas baba niya sa ibabaw nito.
Samantala hinanda ulit ni Madam Isang ang hawak niyang shotgun upang barilin si Roch kapag nagtangka ulit itong lumapit sa kanya.
“Akala mo ba mapapatay mo ako sa hawak mong ‘yan?! Katulad ka rin ng mga taong gustong pumatay sa akin ngunit bigo sila dahil mga wala silang utak!” Tumatawang sabi nito sa kanya. Bumaba ito sa kisame at matalim ang matang ipinukol sa kanya.
“Akala nila magagawa nila akong patayin kapag inilibing nila ako sa basement at tabunan ng lupa! Ilang taon ang hinintay ko para ako naman ang makapag-higante! Maraming taon Isang! Ilang taon akong nabuhay mag-isa sa dilim! Namatay na ang lahat ng taong nagpahirap sa akin! Kinitil ko ang mga buhay nila pero hindi pa rin sapat! Hindi pa rin ako matahimik!”
“Kung ano man ang nangyari sa’yo noon. Hindi namin kasalanan yun! Kaya bakit pati ang mga inosenteng tao pinaghihigantihan mo?!” Depensa niya dito. Unti-unti itong humakbang papalapit sa kanya.
“Inosente? Walang inosente sa mundo…lahat sila may kanya-kanyang layunin. Lahat sila masasama lahat sila sakim!!! Ganun ang mga tao Isang! Hindi sila kontento sa kung ano ang meron sila! Kagaya sila ng aking ama na mataas ang ambisyon kaya pati sariling anak ay pinag-experimentuhan upang makuha ang kaniyang nais! Kaya sinumsumpa ko na mamatay kayong lahat. At kukunin ko ang puso ninyo upang makagawa ako ng panibagong buhay upang maging aking alipin!”
Nanlaki ang mat ani Madam Isang nang mabilis nitong mahawakan ang dulo ng shotgun.
“Paanong?” hindi makapaniwalang usal niya.
“Ikinalulungkot ko…pero pati ikaw ay kailangan na ring mawala—ahhh!”
Napayuko si Roch at napatingin sa tumatagas na dugo sa kanyang tiyan. Napalingon siya at nakita niya ang pagtutok ng baril sa kanya ni Niel. Nasa likuran nito si Clay at Mirasol na halata ang gulat sa mukha nang humarap sa kanila si Roch.
Isang malakas na putok ang umalingaw-ngaw kasabay ng pagkahulog ni Roch sa ibabaw ng mesa at pagkakahampas ng katawan nito sa dingding dahil sa impact ng tinamo nitong tama ng baril sa kanyang dibdib.
“Madam! Tara na!” tawag ni Niel sa kanya. Nagmadali silang lumabas ng office. At sabay-sabay silang tumakbo patungo sa lobby.
“Anong nangyari? Bakit sumara?” hingal na tanong ni Madam Isang sa kanila nang wala na silang lalabasan. Kahit pa barilin niya ang pintuan na salamin ay hindi pa rin sila makakalabas ng motel.
“Ano yun?!” pawisan at hingal na tigil ni Den nang makarinig ulit ng sunod-sunod na putok ng baril.
“Tapusin mo muna yang pagkady*t mo mamaya ka na magtanong!” Inis na singhal niya dito. Minadali niya ang pag-araro dito hangang sa pareho na nilang narating ang sukdulan.
Bumangon si Den at nagtungo sa banyo upang maglinis ng katawan. Naiwan naman natutulog si Evana sa labis na pagod.
Lumabas ang lalaki sa kuwarto nila at pasilip-silip sa pasilyo dahil sa tingin niya sa lobby lang nangagaling ang tunog na naririnig niya mula pa kanina. Hangang sa may makita siyang babaeng nakayapak at nakatalikod sa kanya. Nakaharap ito sa bintana.
“M-miss?” tawag niya dito. Ngunit hindi ito lumingon sa kanya.
“Miss? May kasama ka ba?” tanong nito nang isang hakbang na lamang ang layo nito sa kanya. Hinawakan niya ang balikat nito at nang lumingon ito sa kanya ay nanlaki ang mata niya sa gulat. Sinubukan niyang lumayo ngunit mabilis na dinukot ni Roch ang kanyang puso gamit lamang ang matatalas at mahaba nitong kuko. Nap*suka siya ng dugo nang tuluyan nitong hugutin ang lam*n loob niya at parang kandilang naupos na bumagsak sa sahig. Sumilay ang nakakahindik na ngisi sa labi ni Roch habang pinagmamasdan ang dilat na mga mata ng lalaki.
Nanginginig na sinagot ni Clay ang phone niya at nabuhayan siya ng loob nang makita kung sino ang tumatawag. Kaagad niya itong sinagot.
“Anong nangyayari? Bakit hindi kami makapasok sa motel?!” tanong ni Ashley. Nasa harapan na sila ng motel kasama ang back-up police na tinawagan niya bago mag-umpisa ang nasabing misyon.
Kinuha ni Madam Isang ang phone at siya ang kumausap dito.
“Sa likod kayo dumaan! Hanapin niyo ang secret entrance ng motel! Please…pakibilisan niyo…papatayin niya kaming lahat!” wika ni Madam Isang. Kaagad silang umikot sa likuran upang hanapin ang sinasabi nitong entrance.
“Ma’am? Diba po nabaril na siya ng dalawang beses? Hindi pa po ba siya patay?” Nanginginig sa takot na tanong ni Clay.
“Hindi, hanga’t may nakukuha siyang puso muli siyang nabubuhay. Yun ang nagpapagana sa kanya. Teka—tama! Kailangan nating sirain lahat ng puso sa observatory! Kapag wala na siyang nakuha doon hindi na siya mabubuhay pa kapag nasugatan natin siya!” suhestion niya. Akmang lalabas na sana siya sa pinto kung saan sila nagtatago ngunit pinigilan siya ni Niel.
“Madam, delikado yang plano niyo. Kapag lumabas tayo dito siguradong mapapatay niya tayo!” wika nito sa kanya.
“Kahit manatili pa tayo dito. Hanga’t hindi nakakapasok ang mga pulis para iligtas tayo. Manga-nganib pa rin ang buhay natin. At kapag wala tayong ginawa siguradong mamatay din tayong lahat.”
Hinila niya ang braso niya at lumabas na sa pinagtataguan nilang kuwarto.
“Teka ma’am? Saan tayo pupunta?” nagtatakang tanong ni Clay nang umakyat sila sa hagdan patungong third floor.
“May secret elevator dito sa third floor pababa sa observatory.” Sagot niya sabay-sabay ang mabilis nilang pag-akyat sa hagdan. Patungo sa likurang bahagi ng motel.
Ngunit napalingon si Niel nang may mapansin siyang nakatayo sa harapan ng pintuan.
“Evana?” sambit niya. Tumigil sila sa paglakad. Akmang lalapitan niya ito Ngunit may kamay na lumabas sa magkabilang gilid ng mukha nito. At hindi niya inasahan ang sumunod na nangyari.
“Evana!!!”
Dilat ang mata na bumagsak ito sa sahig nang baliin nito ang kanyang leeg. Sa likuran nito ay nandoon si Roch at nakangisi habang nakatingin sa kanila.
- Writer
