มิวนิคเดินกะเผลกออกมาจากห้องนอน ซึ่งเป็นรังรักเมื่อวานนี้ ดวงตาคู่สวยมองหาวาคีลแต่ไม่พบ เธอไม่ได้สนใจว่าเขาหายไปไหน สองเท้าค่อยๆ เดินสำรวจอดีตสวรรค์พิมานของตนและวาคีล
ที่นี่ยังคงเหมือนเดิม อาจมีบางอย่างที่แตกต่างออกไป ของหลายอย่างเกี่ยวกับเธอหายไปไม่เหลือสักชิ้น ที่นี่เป็นคอนโดมิเนียมโครงการของตระกูลวาคีล ตามจริงเขาอาศัยอยู่ที่นี่ หลังจากเธอเทเขา คงย้ายออกไปอยู่ที่อื่น ตอนแรกเธอคิดว่าเขาขายทิ้งไปนานแล้วด้วยซ้ำ พอเห็นว่ายังไม่ขายแอบประหลาดใจอยู่เหมือนกัน
เอ๊ะ…
เธอเหลือบเห็นอะไรบางอย่างที่คุ้นตา จึงเดินไปดูว่าใช่อย่างที่คิดหรือเปล่า สิ่งนั้นเป็นกรอบรูปที่ข้างในคือภาพวาดทะเลตอนพระอาทิตย์ตกดิน ซึ่งถูกระบายด้วยสีน้ำ และภาพนั้นเธอเป็นคนวาดเองกับมือจำได้
เขายังเก็บเอาไว้…
“นายยังเก็บไว้อยู่เหรอ?” พอเห็นวาคีลเดินมาพอดี จึงเอ่ยถาม
วาคีลมองกรอบรูปวาดที่มิวนิคกำลังยืนดูอยู่ ก่อนจะคว้ามาแล้วทิ้
