พรึ่บ! ร่างบางทรุดฮวบลงบนพื้นเย็นเฉียบ หลังจากวาคีลพาบรรเลงเพลงรักมาเนิ่นนานหลายชั่วโมง หญิงสาวนั่งหายใจหอบเหนื่อยอย่างหมดแรง น้ำรักสีขาวขุ่นไหลออกจากร่องรักหยดเกลื่อนพื้น เมื่อก่อนเธอทนเซ็กซ์ของวาคีลได้ ไม่ว่าเขาจะพามีเซ็กซ์นานเท่าไรก็สามารถทนได้ ทว่าครั้งนี้มันหนักหน่วงเกินไป นอกจากไม่อ่อนโยนแล้วยังป่าเถื่อนอีกต่างหาก รู้สึกแสบระบมตรงช่วงล่าง แต่ดูเหมือนว่าวาคีลไม่หยุดแค่นี้ เขากะเอาเธอสลบคาอกจริงๆ “หมดแรงแล้วเหรอ?” “ใครบอก” เธอไม่มีวันแสดงให้วาคีลเห็นเด็ดขาด ว่าเธอกำลังเป็นอย่างที่เขาพูดจริงๆ มุมปากหยักผุดรอยยิ้ม “ก็ดี จะได้ต่อ” หมับ “อ๊ะ!” เธอถูกวาคีลกระชากขึ้นอย่างแรง ก่อนจะถูกผลักลงบนเตียงหนานุ่ม ทว่าด้วยแรงผลักที่ไม่อ่อนโยนทำให้เธอเจ็บได้เลยละ สวบบ! “อื๊อ!” วาคีลสอดใส่แก่นกายเข้าไปในร่องรักบวมแดงอีกครั้ง ก่อนจะเริ่มสอบสะโพกแกร่งอย่างหนักหน่วง หาคำปรานีไม่ได้เลยทีเดียว