พิษรัก 2 | อดีตคู่นอน…
936 Words
“โต๊ะที่ฉันจองไว้ถูกปล่อยให้ลูกค้าคนอื่นงั้นเหรอ?”
“อือ ได้ยินว่าเป็นลูกค้าระดับวีวีไอพีประจำร้าน”
มิวนิคถอนหายใจออกมาหนักๆ ด้วยความหงุดหงิด ที่โต๊ะที่จองเอาไว้ถูกปล่อยให้ลูกค้าระดับวีวีไอพี หญิงสาวหันไปมองโต๊ะดังกล่าว มีชายหนุ่มหน้าตาดีสามคนพร้อมกับสาวสวยประกบข้าง การแต่งตัวรวมถึงบุคลิกของแต่ละคนบ่งบอกถึงฐานะ แต่ถึงยังไงก็ไม่ควรมาแย่งโต๊ะคนอื่น
“ทางเราต้องขอโทษจริงๆ นะครับ พอดีกลุ่มนั้นเป็นลูกค้าวีวีไอพี ที่สนิทกับเจ้าของไนต์คลับ เดี๋ยวทางเราลดค่าเครื่องดื่มให้สามสิบเปอร์เซ็นต์ และแถมเครื่องดื่มราคาแพงที่สุดในร้าน เพื่อเป็นการขอโทษ” ระดัผู้จัดการไนต์คลับชื่อดังลงมาเคลียร์เอง เพราะมิวนิคไม่ยอม
ผู้จัดการไนต์คลับทำใจลำบาก ลูกค้ากลุ่มผู้หญิงมาใช้บริการที่นี่นานๆ ครั้ง ส่วนลูกค้าอีกกลุ่มมีบัตรวีวีไอพีของร้านอยู่แล้ว ถ้าโต๊ะโซนที่ดีที่สุดของร้านไม่ว่างหรือถูกจองโดยลูกค้ากลุ่มอื่น ต้องเอาโต๊ะนั้นให้กับลูกค้าวีวีไอพี ซึ่งเป็นกฎของทางร้าน
แน่นอนว่างานนี้ยาก เพราะเจ้าของโต๊ะที่โดนปล่อย เป็นลูกสาวนักธุรกิจชื่อดัง แถมตระกูลยังมีชื่อเสียงพอตัว จึงต้องให้ระดับผู้จัดการลงมาเคลียร์ด้วยตัวเอง
“ทำไมไม่แจ้งก่อนเวลาที่จอง? จู่ๆ มาแจ้งว่าให้โต๊ะลูกค้าวีวีไอพีไปตอนมาถึงร้านแล้ว?”
“ขอโทษจริงๆ ครับ”
มิวนิคแสดงออกชัดเจนว่าไม่พอใจกับเหตุการณ์นี้
“ไม่เป็นไรหรอกมิวนิค โต๊ะอื่นก็ได้”
“ฉันไม่ได้เรื่องมากถ้าจะให้โต๊ะอื่น แต่ช่วยกรุณาแจ้งก่อนลูกค้ามาถึงสิ” ประโยคหลังเธอหันไปพูดกับผู้จัดการไนต์คลับ
ผู้จัดการร้านได้แต่ขอโทษมิวนิค เพราะไม่มีคำแก้ตัวอื่นนอกเหนือสิ่งเหล่านี้
“ทางเราขอโทษจริงๆ ครับ ถ้างั้นเปลี่ยนจากลดสามสิบเปอร์เซ็นต์เป็นดื่มฟรี สั่งได้ไม่อั้น และแถมเครื่องดื่มราคาแพงที่สุดของร้านให้ บวกเพิ่มพนักงานดูแลตลอดทั้งคืน เป็นคำขอโทษได้ไหมครับ”
ไนต์คลับแห่งนี้มีแต่ระดับคนมีเงินมาใช้บริการ เครื่องดื่มแต่ละอย่างแพงหูฉี่ บางอย่างนำเข้าจากต่างประเทศ แถมยังมีแบ่งประเภทขายให้ลูกค้าแต่ละระดับ
สำหรับมิวนิค ถึงไม่ใช่ลูกค้าวีวีไอพี หากแต่เป็นลูกสาวคนมีชื่อเสียงและอิทธิพล เพราะฉะนั้นยอมทุกอย่างเพื่อให้อีกคนพึงพอใจที่สุด
“ข้อเสนอนี้น่าสนใจนะมิวนิค”
“ใช่ ยอมๆ ไปเถอะ ให้มันจบๆ ไป”
เพื่อนสนิทของมิวนิคกระซิบบอก
“ก็ได้” ถึงเธอจะไม่อยากยอมก็เถอะ หัวเสียเล็กน้อยที่มาเจอเหตุการณ์แบบนี้ ตั้งใจมาสนุกแต่ดันหงุดหงิดแทน
บ้าฉิบ…
ยังดีที่ให้โซนรองจากที่จองมา เธอทิ้งตัวนั่งลงโซฟาสีแดงของโซนวีไอพี ยกขาเรียวไขว่กันพร้อมกับเอนตัวพิงพนักโซฟา สายตามองออกไปเวทีกลางไนค์คลับที่มีดีเจกำลังเปิดเพลงอยู่
“ไม่เป็นไรหรอกมิวนิค” ‘โยเกิร์ต’ เพื่อนสนิทในกลุ่มเอ่ยกับมิวนิค ที่นั่งหัวร้อนอยู่
“อย่างน้อยพวกเราก็ได้เซอร์วิสเป็นอย่างดี แถมยังได้ดื่มฟรีอีก ไม่เสียเงินสักบาท ดีออก”
“ฉันโซนไหนก็ได้ไม่ติด ขอแค่มีเหล้า” ‘เรเน่’ เพื่อนสนิทในกลุ่มอีกคนพูดเสริม พลางยกแก้วน้ำเมาขึ้นดื่มอย่างสบายใจ สำหรับเธอ แค่มีแอลกอฮอล์ทุกอย่างถืิอเป็นสันติ
“เลิกทำหน้าไม่จอยแล้วมาชนแก้ว” ‘ซาน’ พูด
สุดท้ายเธอก็ยอมขจัดอารมณ์ไม่ดีของตัวเองเพื่อสนุกกับเพื่อน มาเพื่อดื่ม เพื่อสนุก
เคร้ง…
“แต่ผู้ชายโต๊ะที่ร้านเอาโต๊ะของเราที่จองไว้ให้ งานดีอยู่นะ” โยเกิร์ตพูด
“นั่นสิ เพิ่งสังเกตว่าหล่อยกแก๊งเลย”
“แก๊งเทพบุตรชัดๆ ยัยมิวนิคหันไปดูดิ” ซานสะกิดบอก
“ไม่เอาอะ”
“หล่อมากนะมิวนิค ไม่ดูถือว่าพลาด”
เธอถอนหายใจพรืดใหญ่พร้อมกับกรอกกลิ้งตาไปมา ก่อนจะหันไปมองผู้ชายที่เพื่อนกำลังอวยกันอยู่ เชื่อไหมว่าวินาทีแรกของการหันไป เธอสบตาเข้ากับคนๆ นึงพอดี
วาคีล…
หัวใจเธอกระตุกวูบเมื่อสบตากับเขาเข้าอย่างจัง ราวกับถูกผลักออกโลกภายนอก เสียงดังภายในไนต์คลับไกลห่างออกไปเรื่อยๆ คาดไม่ถึงว่าจะเจอเขาที่นี่
เขายังคงเหมือนเดิมยกเว้น…แววตาที่มองเธอ
ถ้าเลือกได้ขอไม่เจอเขาอีกเลยดีกว่า
“ค้างเลยดิมิวนิค บอกแล้วว่างานดี” เรเน่แซวด้วยท่าทางทะเล้น ตอนนี้ทุกสายตาของเพื่อนสนิทต่างมองไปที่มิวนิคคนเดียว
“ก็หล่อดี” เธอตอบกลับแค่นั้น ละสายตาไปจากวาคีลโดยไม่มองผู้ชายหน้าตาดีที่เหลือ ยกแก้วเครื่องดื่มกระดกเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกของตัวเองตอนนี้
“ที่แกค้างเมื่อกี้ เพราะคนนั้นที่แกสบตาด้วยเป็นวาคีลใช่ไหม”
“ผู้ชายคนนั้นไม่ได้มีผลอะไรกับฉัน”
“จริงเหรอ?”
เธอหันไปมองเรเน่
“ก็แค่คนที่เคยนอนด้วยกัน ไม่ได้มีอะไรพิเศษไปมากกว่านั้น”
คำตอบของมิวนิคทำให้สามสาวมีรีแอคชั่นแตกต่างกันไป เรเน่ยกมือปิดปากอย่างมีจริต ซานและโยเกิร์ตมีสีหน้าอึ้งๆ
ขนาดไม่ใช่วาคีล ฟังยังเจ็บลึกถึงทรวงอก ไม่อยากคิดถ้าวาคีลมาได้ยินจริงๆ จะเจ็บแค่ไหน
- Writer
