ขุมนรก

1250 Words

สะโพกหนาสะบัดเข้าออกด้วยความรุนแรงโดยที่หญิงสาวได้รับแต่ความเจ็บแสบตรงบริเวณตรงนั้น เธอกัดปากเพื่ออดทนกับสิ่งที่มาเฟียหนุ่มมอบให้อย่างยากลำบาก เฝ้าภาวนาในใจขอให้มันผ่านพ้นไปสักที ให้มันจบลงสักที "อึก... จะ... เจ็บ" ร่างกายของเธอโยกคลอนไปตามแรงกระแทกกระทั้นอย่างป่าเถื่อนเมื่อความดิบเถื่อนเข้าครอบงำจิตใจของมาเฟียหนุ่ม ความคับแน่นภายในกายสาวของเธอทำให้เขาพึงพอใจอยู่ไม่น้อย ออสตินไม่ได้สนใจความเจ็บปวดของเธอแม้ว่าช่วงล่างของเขาจะขยับอย่างถี่รัวขนาดไหน มือเรียวกำกำปั้นแล้วทุบไปที่แผงอกแกร่งของเขาโดยที่เขาไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลยเสียด้วยซ้ำ "รำคาญ!" มาเฟียหนุ่มหยัดกายขึ้นเพียงนิดแล้วรั้งเรียวขาสวยของเธอเข้าหาตัวในตอนที่เขากระแทกกระทั้น เขาก้มลงดูหยาดเลือดบริสุทธิ์ที่ติดที่ท่อนลำของตัวเองด้วยสายตาว่างเปล่า เขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยกับการได้เปิดบริสุทธิ์ผู้หญิงตรงหน้า ออสตินจับสองแขนของเจสสิกาล็อกขึ้นเหนือศีรษะของเธอแล้วอัดกระแทกกายด้วยความหยาบโลน หญิงสาวส่ายหน้าไปมาด้วยความเจ็บปวด น้ำตาของเธอไหลออกมาเป็นทางหยดแล้วหยดเล่าแต่ก็ยังไม่สามารถหยุดการกระทำของมาเฟียหนุ่มได้ "ปะ... ปล่อยฉันไปเถอะ พะ พอแล้ว" "ปล่อยแน่ แต่ฉันต้องเสร็จก่อน อ่าาาา~" ออสตินดึงแก่นกายใหญ่ออกจากช่องทางรักคับแคบของหญิงสาว เขาจับพลิกร่างบางลงในท่าคลานเข่าแล้วดันแก่นกายใหญ่เข้าไปในช่องทางรักทางเดิมอีกครั้งด้วยความรุนแรง ปึก! "อ๊ะ... ออสติน จะ... เจ็บ" "อดทน ถ้าเธอทนได้ พ่อเธอก็รอด ซี้ดดดด~" สะโพกหนาเริ่มขยับเข้าออกด้วยจังหวะหนักหน่วงอีกครั้ง เขาไม่สนใจความรู้สึกของคนใต้ร่างเลยสักนิดว่าจะรู้สึกอย่างไร สิ่งที่เขาต้องการตอนนี้เพียงแค่ให้ไอ้ฆาตกรคนนั้นรู้สึกทุกข์ทรมานที่ลูกสาวของมันต้องมาตกเป็นของเขาอย่างนี้ "อ๊ะๆ ... ออสติน เจ็บ ฉันเจ็บ" "มันไม่ใช่ปัญหาของฉัน" "หยะ... หยุดเถอะ ฉันเจ็บ" มาเฟียหนุ่มก้มลงขบกัดเนินอกของเธอไล่ลงไปถึงลำคอระหง กลิ่นกายหอมอ่อนๆ อย่างเป็นธรรมชาติของเธอทำให้เขาพึงพอใจอยู่ไม่น้อย เจสสิกาพยายามข่มความเจ็บปวดเอาไว้ หวังเพียงแค่ให้เวลาแห่งความทรมานเหล่านี้จบลงโดยเร็วเสียที แรงเสียดสีจากท่อนลำเอ็นของมาเฟียหนุ่มที่มีขนาดใหญ่กว่ามาตรฐานส่งผลให้ช่องทางรักของเธอฉีกขาดเป็นทางยาว หยาดเลือดไหลหยดลงบนผ้าปูที่นอนสีดำ สร้างความแสบสันให้กับจุดซ่อนเร้นของเจสสิกาอย่างแสนสาหัส "จะ... จุก ออสติน พะ... พอแล้ว" "มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่ขอให้ฉันหยุด" ออสตินรั้งสะโพกกลมกลึงของเด็กสาวเข้าหาตัวพร้อมกับกระแทกแก่นกายเข้าไปเน้นๆ ย้ำๆ จนหน้าอกใหญ่โตของเธอตีกันให้วุ่นวาย ไม่เพียงแค่นั้นเขาปล่อยมือจากสะโพกสวยแล้วกดที่ศีรษะของเธอให้แนบไปกับหมอนใบใหญ่แทน "อ่าาาาา~" มาเฟียหนุ่มครางออกมาด้วยความเสียวซ่านขัดกับเสียงสะอื้นไห้ของคนตัวเล็กที่รองรับความเจ็บปวดจากเขาได้เพียงอย่างเดียว เจสสิกาผู้น่าสงสาร ตอนนี้เธอกำลังสับสนว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเธอกันแน่ เพียะ! "อ่ะ!" ฝ่ามือหนาฟาดลงที่บั้นท้ายของเธอเต็มแรงจนขึ้นรอยมือ เจสสิกากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดสิ่งที่ออสตินมอบให้มันสร้างบาดแผลให้กับเธออย่างไม่มีชิ้นดี "จะ... จุก พะ... พอแล้ว... อึก... พอที" มือเรียวกำผ้าปูที่นอนแน่นราวกับเป็นที่พึ่งสุดท้าย หยาดน้ำตาไหลพรากออกมาอย่างทุกข์ทรมานเธอต้องรู้ให้ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเขากับพ่อของเธอ ออสตินปล่อยมือที่กดศีรษะของเธอไว้แล้วเปลี่ยนเป็นดึงแขนของเธอไขว้หลังแทน เขาสาดความเจ็บปวดให้เธออย่างบ้าคลั่งในขณะที่ตัวเองกำลังสุขสม ออสตินเชิดหน้าเปล่งเสียงคำรามลั่นเมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝัน ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! "อืออออ... อะ... ออสติน ชะ ช่วยเบาหน่อย ฉะ... ฉันเจ็บ เจ็บเหลือเกินแล้ว" "ทนไม่ได้ก็ตายไปซะ" มาเฟียหนุ่มเอื้อมมือหยิบปืนสั้นสีดำขลับที่อยู่ข้างกาย เขาจ่อมันที่ท้ายทอยของหญิงสาวโดยที่สะโพกหนาของตัวเองก็ยังคงสาดใส่เธอไม่ออมแรง "แม่งเอ๊ย! แน่นฉิบหาย" เมื่อรับรู้ได้ถึงอาการกระตุกเกร็งของ มาเฟียหนุ่มเจสสิกาที่หลับตาลงเพราะความหวาดกลัวในก่อนหน้านี้เธอ ลืมตาขึ้นก่อนจะรีบบอกชายหนุ่ม เธอยอมเสียตัวแล้ว แต่เธอจะไม่ยอมท้องเด็ดขาด "ยะ... อย่าปล่อยในนะ... อึก..." "ฉันต้องเชื่อเธอเหรอ อ่าา~" เธอบอกพร้อมกับกลั้นเสียงสะอื้นไห้ความรุนแรงของมาเฟียหนุ่มทำให้เธอรู้สึกเจ็บที่ท้องน้อยราวกับถูกใครต่อยท้องมา เมื่อยามที่เขาใกล้จะถึงฝั่งฝันเขาก็ยิ่งสาดสะโพกใส่เธอไม่ยั้งโดยที่ มือหนายังคงถือปืนสั้นจ่อที่ท้ายทอยของเธออยู่ ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! มาเฟียหนุ่มเร่งสะโพกด้วยจังหวะระรัวเร็วก่อนกดมันลงไปจนสุดความยาวจนหัวเห็ดปลายบานชนเข้ากับผนังมดลูก เขาเชิดหน้าเปล่งเสียงคำรามลั่นพร้อมกับปลดปล่อยสายธารน้ำคาวเข้าไปในร่างกายเธอทุกหยาดหยด "อ่าาาาาาาา!! " "นะ... นาย ปล่อยในเหรอ!" พรึ่บ! มาเฟียหนุ่มไม่ปล่อยให้เธอได้พักนานเขาถอดแก่นกายใหญ่ออกจากช่องทางรักคับแคบ แล้วจับพลิกตัวเธอให้อยู่ในท่านอนหงายอีกครั้ง "อ้าขา" "พะ... พอแล้ว ฉันไม่ไหวแล้ว" "อย่ามาทำตัวอ่อนแอได้ไหมวะ ทีเธอตีหัวฉัน ฉันยังไม่เป็นอะไรเลย" ขณะที่ปากพูดมือหนาก็จับเรียวขาสวยของเธอแยกออกกว้างอีกครั้งออสตินก้มมองดอกไม้งามบวมช้ำอย่างพึงพอใจ ก่อนที่เขาจะสร้างความหวาดกลัวให้กับหญิงสาวอีกครั้งด้วยการใช้ปลายกระบอกปืนจ่อไปที่ช่องทางรักของเธอแล้วค่อยๆ ดันมันเข้าไปอย่างช้าๆ "กรี๊ดดดดดดดด! เจ็บ ออสติน ฉันเจ็บ!" "จะยอมฉันดีๆ ไหมล่ะ" มาเฟียหนุ่มแสยะยิ้มร้ายถามเด็กสาวเคราะห์ร้ายพร้อมกับขยับปลายกระบอกปืนเข้าออกช้าๆ ที่ช่องทางรักของเธอ สร้างความหวาดกลัวให้เธอเป็นทวีคูณ "ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน ถ้าฉันลั่นไกเข้าไปในนี้ เลือดชั่วของเธอมันจะออกมามากแค่ไหน" "ยะ... ยอมแล้ว ฉันยอมแล้ว อึก..." เจสสิกาตอบกลับด้วยความหวาดกลัว เธอไม่ได้อยากยอมแต่เธอจำต้องยอม เธอมองหน้ามาเฟียหนุ่มตลอดเวลาจะจดจำทุกการกระทำของเขาตราบนานเท่านาน ออสตินดึงปลายกระบอกปืนออกจากช่องทางรัก แล้วเปลี่ยนเป็นดันแก่นกายใหญ่ของเขาเข้าไปแทน เขากดมันเข้าไปทีเดียวจนสุดลำโคน ก่อนจะกระแทกกระทั้นด้วยความป่าเถื่อน ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! "อึก... ฮื้ออออ... อึก... จะ... เจ็บ"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more