THE ABUSED WIFE (SPG)

Kabanata 4

"Diyos ko Marikit! Anong ginawa mo?!" Galit na tanong ng ina ni Marikit dito.

"Malandi yang anak mo! Hayop! Walang modo!" Galit na galit na sigaw muli ni Emma.

"Manahimik ka Emma! Kinakausap ko ang anak ko!" Galit din na singhal nito sa kapatid.

"Ayusin mo ang sagot mong bata ka! Diyos anong katarantaduhan itong ginawa mo ha?!" Galit na tanong nito sa anak.

"Mama magpapaliwanag po ako hindi ko po alam talaga. W-Wala po akong alam, hindi ko po sinasadya. Bigla na lang pong pumasok dito si Tito at hindi ko po na po namalayan ang lahat. Akala daw po niya ako si Tita pero hindi ko rin po kasi alam kasi nakatulog po ako. Pinilit po ako ng mga pinsan ko na painumin ako ng alak kaya po tulog na tulog po ako. Hanggang sa maramdaman ko na lamang po na may lumalapastangan sa akin Hindi ko po sinasadya Tita. Hindi ko po sinasadya ko Mama, maniwala naman po kayo sa akin." Umiiyak na paliwanag nito sa ina.

Pero mabilis na lumapit dito ang Ginang at mag-asawang sampal ang pinadapo nito sa pisngi sa umiiyak na si Marikit. Nahawakan na lamang nito ang dalawang pisngi at umiyak na tila di makapaniwalang tumingin sa ina. Mukhang mgayon lamang ito nasaktan ng ina.

Ang alam niya ay spoiled ang batang ito sa mga magulang dahil nag-iisa lamang itong anak. Sunod sa luho ang dalaga dahil lahat ng nais nito ay ibinibigay ng mga magulang kaya maging ugali ng dalaga ay hindi talaga niya nagugustuhan.

Kahit nga paghugas ng plato ay hindi ito marunong. Alam niya dahil naikuwento din sa kanya ni Emma ang tungkol doon at sa pagiging spoiled nito kahit hindi naman mayaman.

Pero may kaya din kaunti sa buhay ang pamilya ng mga ito sa katunayan ay malapit ang mga ito sa mayor ng lugar dahil ang sabi sa kanya ni Emma. Ninong ng mag-asawa sa kasal ang Mayor ng bayan nila.

"M-Mama wala po talaga akong kasalanan kahit tanungin ninyo pa po si Tito Conran, wala po akong kasalanan. Bakit ba hindi kayo naniniwala sa akin? T-Tita Emma, hindi ko po hinangad na masaktan kayo! Natutulog lang naman po ako ng pasukin niya eh!" Umiiyak na pahayag pa nito.

Tila siya ang pinagdidiinan nitong may kasalanan sa mga nangyari pero ang totoo naman ay siya talaga ang may kasalanan at hindi ito.

Ang totoo maaari pa rin naman talagang niyang itigil ang lahat pero dahil sa masyado na siyang nadala sa napakasarap na pakiramdan na iyon na maangkin ang isang virgin na si Marikit ay hindi na niya nagawa pang pigilan ang mga pangyayari. Tuluyan na siyang nabulagan at ang nasa kanyang isip na lamang ay ang maangkin na tuluyan ang dalaga.

Itinuloy pa rin niya kahit na batid naman niya na mali iyon at isa pa sa kanilang dalawa ni Marikit siya itong nasa tamang edad na dapat nagdesisyon.

Hindi iyong tinanong pa niya si Marikit at talagang nagsuggest pa siya dito na ituloy na lang dahil dati naman ng nawasak ang hymen nito.

Totoo lamang naman na tinukso niya si Marikit para hayaan na lamang siya na tuluyan itong angkinin ito. At hindi naman tama ang idahilan iyon na nawala na ang virginity nito para hindi siya tumigil. Pero ginawa pa rin niya iyon para mamayag ito na tuluyang maangkin ang babae.

"Tama siya Ate Amanda walang kasalanan ang anak ninyo, ako talaga ang may kasalanan ng lahat dahil nagkamali lamang ako. Inakala ko na si Emma ang nakahiga sa kama, at dahil sa pagkasabik ko sa aking mahal hindi ko na napansin na ibang babae ang kaulayaw ko. Natuklasan ko lang pero huli na ang lahat, nangyari na ang hindi dapat mangyari sa amin ni Marikit." Paliwanag niya sa mama ni Marikit.

"Hayop ka! Bakit pamangkin ko pa?! Napakarami namang ibang babae bakit pamangkin ko pa?! Bakit si Marikit pa?!" Umiiyak sa galit na sigaw sa kanya ni Emma.

Talagang sarado na ang isipan nito sa paliwanag niya. Kahit paulit-ulit na siyang magpaliwanag dito na hindi naman niya sinasadya ang mga nangyari.

Pati na ang paliwanag ni Marikit ay hindi na rin ito pinapakinggan ano pang saysay ng paulit-ulit na pagpapaliwanag niya rito. Kaya mas mainam siguro na umalis na lamang siya para kumalma ang lahat.

Mas mainam ko mag-uusap sila ng kalmado na ang bawat isa. Hindi ganito na kahit anong pag-uusap nila ay hindi talaga siya maintindihan nito pati na si Marikit.

"Hindi pa rin tama na ginawa mo ang bagay na iyan sa aking anak! Ikaw ang mas nakatatanda kung tutuusin, pamangkin mo na rin si Marikit! Pamangkin mo na ang anak ko! Bakit dimo man lang naiisip iyon bago mo ginawa ang bagay na yan sa kanya!" Naiyak na ring paninisi sa kanya ng Mama ni Marikit.

Lalo na siyang nainis, mukhang pagtutulung- tulungan na siya ng mga ito. Kaya dapat umalis na siya at bumalik na lamang kapag kalmado na ang lahat.

"Marahil mas mainam na umalis na lamang muna ako. Kailangan muna nating magpalamig lahat para maintindihan natin ang bawat isa. Hindi iyong ganito na pare-parehas kayong galit at kahit anong paliwanag ko naman at kahit anong paliwanag din ng anak ninyo ay hindi ninyo kami maintindihang dalawa dahil mas nangingibabaw sa inyo ang galit." Wika na lamang niya.

Hindi na nakaimik ang dalawa, samantalang si Marikit ay patuloy pa rin na umiiyak. Maya-maya ay pinulut ng ina nito ang mga damit at iniabot dito para siguro makapagbihis.

Pero si Emma, tiningnan siya nito ng punong-puno ng hinanakit sa mga mata. Mababakas doon ang sakit ng nararamdaman nito ng mga sandaling iyon.

"B-Bakit mo sakin nagawa ito Love? Akala ko t-tapat sa'kin? Nasaan na ang mga pangako mo sa'kin? Sabi mo hinding-hindi mo ako lolokohin? Alam mo naman kung ano ang mga pinagdaanan ko 'diba?" umiiyak na pahayag ni Emma sa kanya.

Kung kanina ay galit na galit ito at tila hindi magpapatalo sa kanya, pero ngayon lumabas ng pagiging mahina nito at agad na yumakap sa kanya habang umiiyak. Naging maamong tupa nanaman ito at tila nagpapaawa na sa kanya.

Sabagay ganon naman talaga ang ugali nito, sa una galit na galit, at talagang ibinubuhos nito lahat sa kanya ang galit at sama ng loob.

Pero kapag nakahalata na ito na hindi na siya natutuwa sa ginagawa nito ay bigla-bigla itong magpe-preno. Magpapaawa sa kanya at isusumbat sa kanya ang lahat ng mga pangako niya.

Handa naman niyang tuparin pa ang mga pangakong iyon at sa katunayan ay mahal na mahal naman talaga niya ito pati na ang anak nito ay itinuring na rin niyang tunay na anak.

Pero iyon nga lang hindi naman niya inaasahan na mangyayari ang ganitong bagay. At dahil sa hindi nga niya napaglabanan ang tukso at may nangyari sa kanila ni Marikit na hindi dapat mangyari ay nasira ang lahat.

Wala na siyang magagawa dahil tapos na rin naman ang lahat pero hindi naman niya kasi akalain na mahuhuli sila nito. Ang balak sana niya ay kakausapin niya sa Marikit na ilihim na lamang ang nangyari sa kanila dahil hindi naman nila iyon parehas na ginusto.

Isang aksidente lamang ang lahat at hindi inaasahan talaga na mangyayari iyon. Kaya dapat lamang na doon pa lamang ay matapos na ang kung anumang ugnayan nilang dalawa ni Marikit.

Isa pa nahihiya din siya sa mga magulang ni Marikit dahil tiyak naman niya na hindi talaga ikakatuwa ng mga ito ang nangyari. Isa pa hindi rin naman siya natutuwa sa nangyari dahil maling lalaki ang napagkalooban nito ng virginity nito.

Pero syempre bilang lalaki ay isang karangalan iyon para sa kanya dahil siya ang unang lalaki sa buhay ni Marikit.

"Mabuti pa ay uuwi na muna ako sa Manila ngayon. Hindi maaaring mag-usap tayo ng ganito dahil sa galit mo, pati na sa galit ng pamilya ninyo. Pero sana maintindihan ninyo na hindi naman namin sinasadya ni Marikit ang nangyari." wika niya sa babae.

Ito naman ay nakayakap lamang sa kanya habang umiiyak pero paulit-ulit na sinasabi nito kung gaano ito nasasaktan sa nangyari at ginawa niyang kasalanan.

"Anong nangyari dito?" maya-maya ay narinig niyang tanong ng kung sino at ng lingunin niya iyon ay na pagtantto niya na ama iyon ni Marikit na si kuya Mateo na kararating lang.

"Asawa ko! A-Ang anak natin.." umiiyak na wika naman ni Ate Amanda sa asawa nito at saka lumapit dito sabay yumakap ng mahigpit.

Si Marikit naman ay halos isubsob na ang mukha sa kumot na nakabalabal sa katawan nito tila hiyang hiya sa mga nangyari. Lalo na ngayon at nandoon na ang ama nito. Maya-maya ay nagsidatingan na rin ang iba pang kamag-anak ng mga ito pati na ang lolo at lola ni Marikit.

"Anong nangyari?! Bakit nagkakagulo kayo dito?!" puno ng auwtoridad na tanong ni Kuya Mateo.

"Ang anak natin asawa ko, wala na ang virginity niya dahil sa isang aksidente nangyari sa kanila ni Conran. Wala na ang kalinisan ang anak mo dahil sa walang hiyang lalaking yan!" umiiyak na sumbong ng ina ni Marikit dito.

Agad na naikuyom niya ang kanyang palad dahil mas lalong lumaki na ang problema dahil natuklasan na ng buong pamilya ang pangyayari.

"Ano? P*tangina! Ipaliwanag mo sa akin ng maayos ito Conran bago ka samain sa akin!" galit na galit naman ang tatay ni Marikit habang yakapyakap ito ng asawa.

Pero mukhang pinipigilan na ito ni Ate Amanda dahil pakiramdam niya ay anumang oras susugod sa kanya ang lalaki. Mainitin pa naman ang ulo nito at maiksi ang pasensya.

"Pasensya na kuya Mateo pero hindi ko talaga sinasadya. Hindi namin sinasadyang dalawa na nangyari ang bagay na iyon." Kalmadong paliwanag niya dito pero agad nitong inalis ang pagkakayakap ng asawa dito at mabilis na nakalapit sa kanya.

Pabigla siya nitong hinablot at isang malakas na suntok sa kanyang panga ang ipinadapo ng kamao nito doon. At dahil hindi niya iyon inaasahan at hindi nila napaghandaan ay pasubsob siyang na bumagsak sa sahig.

"HINDI AKO MAKAKAPAYAG NA MAAGRABYADO ANG PRINSESA KO! PAKASALAN MO SIYA NGAYON DIN!" halos dumagundong ang boses nito sa galit sa loob ng silid na iyon.

Pero siya naman ay napatulala na lamang sa sinabi nito. Maging ang mga tao sa loob ay nagulat din.

ITUTULOY